مجتمع مسکونی سعادت آباد | فرشاد مهدیزاده
موقعیت:ایران، تهران
وضیعت:ساخته شده
مساحت: ۲۰۰۰۰ مترمربع
کاربری:مسکونی، مجتمع، برج
تاریخ:۱۳۹۷/۲۰۱۸
معمار اصلی: فرشاد مهدی زاده
ارائه : علی کاظمی
همکاران پروژه : آیدا سربلند، فرنوش آقامیرزا، علیرضا فردی
درباره پروژه مجتمع مسکونی سعادت آباد
خوابگاه ها در تهران از ویلاهای شخصی به ساختمان های آپارتمانی تغییر یافته است زیرا بیشتر شهرها رشد عمودی داشته اند و ارزش مزارع شهری خالی از سکنه
افزایش یافته است.
کیفیت زندگی
آپارتمان های شخصی یک یا دو طبقه توسط مجتمع های مسکونی عمودی جایگزین می شوند و بسیاری از خانواده ها به جای یک خانه در آپارتمان ها قرار می گیرند .
حتی اگر آنها از کیفیت نهایی زندگی به ساکنان اطمینان می دهند
از این کار ناکام مانده اند ، اما در واقع ، از کیفیت بالایی برخوردار نیستند و فضای کافی برای ساکنان ندارند.
این آپارتمان ها به دلیل تراکم بالای جمعیت و همچنین راهکارهای نادرست مسکن معماری ، شیوه زندگی کمتری برای زندگی در اختیار شما قرار می دهند.
این امر به یک روش زندگی متوسط برای هر شهروند امروز منجر شده است
زندگی مشترک
زندگی مشترک مفهومی است که می تواند موضوعات ذکر شده در بالا را حل کند. این امر به ساکنان اجازه می دهد تا با همسایگان خود ارتباط برقرار کنند و ارزش زندگی
با سایر افراد در یک منطقه مشترک را درک کنند.
اهداف اصلی
یکی از اهداف اصلی این پروژه ایجاد یک محله عمودی است که همبستگی را ترغیب می کند. در استراتژی های معماری، ما از عنصر اصلی یک شهر غافل شده ایم
شاید بنیادی ترین سلولها
باستانی های مسکونی
غرفه ها
کاخها
و باغهایی که بر اساس خصوصیات طبیعی تهران از قبیل توپوگرافی آن ساخته شده اند.
محله ها بر اساس این عناصر شکل گرفته و با یکدیگر رابطه همزیستی داشتند
رشد شهری
اکنون که رشد شهری عمودی شده است ، ساختارهای غالب با خود شهر ناسازگار هستند. بنابراین حفظ همان کیفیت این خانه ها به عنوان ویلا به جای انباشت جعبه
های بالای یکدیگر به عنوان مسکن بسیار مهم است.
سایت پروژه
سایت پروژه از شرق و غرب توسط آپارتمانهای مسکونی مسدود شده است و از طرف شمال برجهایی رو به رو است. بنابراین تنها سمت سایت که پتانسیل حفظ نور روز
را دارد ، جنوب است.
فضای عمومی
توجه به این پتانسیل ، یک خلاء باز رو به جنوب دارای عملکرد یک فضای عمومی مشترک است که از شمال به جنوب سایت گسترش می یابد و در نتیجه ، نور بهتری را
ایجاد می کند و همچنین تهویه بهتری را فراهم می کند. علاوه بر این ، واحدهای مسکونی اضافی را می توان در حجم پروژه قرار داد.
در نتیجه:
حجم پروژه به سهم روزروشن به سه بخش مساوی از فضای مشترک:
-باز از شمال
-تا جنوب پروژه تقسیم می شود.
در این پروژه :
سایت فقط به عنوان یک فیلد دو بعدی عمل نمی کند بلکه یک حجم ۳ بعدی است. بنابراین ، این پروژه باید در این حجم سه بعدی رشد کند که دو حفر یکی
از آن با شمال و دیگری رو به جنوب را به هم متصل کند.
سازه اصلی
این یک شکل محکم نیست ، اما نتیجه آن یک ساختمان انعطاف پذیر است که به سمت بالا در حال رشد است
و واحدهای سازه اصلی آن سطوح هوشمندی هستند که کل ساختار عمودی درون حجم سه بعدی را درست مثل یک موجود زنده قابل سکونت می کنند.
مهمترین ویژگی پروژه
این سطوح ، روز و تهویه کافی برای کلیه واحدهای مسکونی فراهم می کند. یكی از مهمترین ویژگیهای این پروژه سیستم گردش خون است كه با الهام از شخصی كه در
خانه های فردی دیده می شود الهام گرفته است.
ساکنان ویلا می توانند به هر گوشه اطراف ویلا از جمله باغ دسترسی داشته باشند. این تجربه همچنین به دلیل وجود:
-مسیرهای سبز
-و تراسهای سبز به این پروژه منتقل شده است.
این پروژه در واقع:
یک مجموعه مسکونی است که با یک باغ عمودی یکپارچه شده است ، گردش در هرطبقه قابل انعطاف است. جهت یابی یک اتاق منفرد می تواند برسازماندهی مکانی
کل مجموعه تأثیر بگذارد
