فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۲۶

 

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه و هدف پژوهش: رشد شهری در قرن بیستم سهم جمعیت شهرنشین را به شدت افزایش داد وشهر نشینی را به شیوه غالب زندگی تبدیل کردامروزه با گسترش و پیچیدگی نظام شهری و شهرنشینی، دولت‌مردان و مسئولین دیگر به تنهایی قادر به کنترل و هدایت جوامع شهری و پاسخ به نیازهای روزافزون توسعه شهری نیستند. در این حالت فرایندی از همیاری دولت، بخش عمومی، جامعۀ مدنی و بخش خصوصی شکل می‌گیرد که حکمروایی شهری نامیده می‌شود. یکی از آثار حکمروانی خوب شهری را می توان در مفهوم قابل اندازه گیری شاخص‌های مربوط به کیفیت زندگی بررسی کرد. بنابراین هدف مقاله حاضردر ابتدا مختصات و ابعاد حکمروایی خوب شهری و کیفیت زندگی شهری بررسی وتبیین شد وسپس با استفاده از مدل «فرآیند سلسه مراتبی»  AHPدر مناطق یک، هفت و بیست و دو تهران این شاخص‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت
روش پژوهش: روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی-کتابخانه ای وبراساس، بررسی‌های میدانی صورت گرفته است. سپس داده‌ها و اطلاعات اولیه طبقه بندی و به تبع آن مدل مفهومی AHP تهیه شد
یافته‌ها: درمدلAHP مبتنی بر شاخص‌های استاندارد حکمروایی خوب شهری در سه منطقه مورد نظر این شاخص‌ها به ۴ خوشه که هر کدام هم با ۴ زیر معیار در نرم افزار Expert choice تولید شد
نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهدبا استفاده از مقایسات زوجی وتحلیل حساسیت وزن شاخص شفافیت۱۵۳/۰، وشاخص مشارکت۰۸۰/۰، شاخص پاسخگویی۴۳۹/۰ شاخص حاکمیت قانون ۳۲۸/۰ است. همچنین مقدار شاخص ناسازگاری نیز کمتر از ۱۰/۰ بوده و در سطح پذیرفته شده است. که وضعیت شاخص‌های حکمروایی به ترتیب اولویت مناطق ۱، ۲۲و۷ تهران است.

 

دریافت کامل مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه با توجه به ضرورت توسعه پایدار و اهمیت روزافزون آن در مسائل شهری، در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان توسعه فضاهای شهری بر مبنای رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی انجام می‌گیرد.این رویکردنقش مهمی را در بهبود کیفیت زندگی شهروندان و ایجاد جوامعی پویا و سرزنده ایفا می‌کند. مجتمع‌های ایستگاهی از جمله اجزای این نوع توسعه می‌باشند که با تمرکز و جانمایی بهینه کاربریهای مختلف در ایستگاه‌ها و محدوده پیرامون آن‌ها سهم به سزایی در کاهش جابجایی‌های متعدد مسافران و تامین خدمات موردنیاز آنها دارند.
در پژوهش حاضر نمونه مطالعاتی ایستگاه متروی دروازه دولت می‌باشد که یک ایستگاه تقاطعی در بخش مرکزی شهر تهران است و سهم به سزایی در جابجایی مسافران دارد. از این رو هدف از ارائه این پژوهش، ارزیابی و تعیین نقش مجتمع ایستگاهی دروازه دولت با رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی به منظور تمرکز فعالیتها و تأمین نیازهای جمعیتی می‌باشد.
روش پژوهش: روش پژوهش حاضر، توصیفی – تحلیلی است و از جمله تحقیقات کاربردی می‌باشد. در این راستا در تبیین ادبیات و مبانی نظری از مطالعات کتابخانه ای و به منظور مطالعه ی نمونه موردی از روش میدانی استفاده شده است. همچنین به منظور تحلیل و ارزیابی از تکنیک فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) و نرم افزار Super Decisions استفاده شده است. در واقع این تکنیک با ارائه رویکرد تصمیم گیری چند معیاره، ضمن اولویت بندی زیرمعیارهای موثر در هدف پژوهش، به تعیین نقش مجتمع ایستگاهی دروازه دولت می‌پردازد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که احداث مجتمع ایستگاهی دروازه دولت گرچه سبب ارتقاء کیفیت عرصه‌های عمومی و کاهش آلودگی‌های زیست محیطی می‌شود اما بیشترین نقش را در ارتقاء حمل و نقل عمومی ایفا می‌کند. در پایان نیز با توجه به نتایج ارزیابی، راهکارها و پیشنهاداتی به تفکیک گزینه‌های مورد بررسی ارائه می‌گردد.

 

 

فضاهای سبز و پارک های طبیعی شهری با رویکرد ارزش غیرمستقیم، کارکردهای ویژه ای دارند. پوشش گیاهی همراه با جاذبه های دیگر نظیر آبنماها در پارک های شهری علاوه بر تلطیف هوا و تعدیل فشارهای روانی، زمینه بسیار مناسبی برای تبادل افکار و ارتباط خانواده ها نیز فراهم می کند. برآورد ارزش این اماکن تفریحی دارای اهمیت فراوانی است، به طوری که مردم و مسئولان را از ارزش واقعی محیط زیست شهری بیشتر آگاه ساخته و آنها را در حفظ و برنامه ریزی در گسترش اماکن مصمم می سازد و امتناع از آن در درازمدت پیامدهای ناگواری خواهد داشت. ارزش گذاری اقتصادی، روشی برای برآورد ارزش پولی اینگونه دارایی ها جهت لحاظ نمودن ارزش بالقوه منابع اکوسیستمی در برنامه ریزی های توسعه ای، مدیریت بهره برداری و حفاظت و نگهداری از بوم نظام‌ها به عنوان میراث های طبیعی است. هدف پژوهش حاضر برآورد ارزش تفریحی محیط زیست اصفهان( پارک کوهستانی صفه به عنوان یک نمونه موردی) با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط بوده، افزون برآن عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان از این پارک را تعیین کرده است نیز تعیین شده است.

مقدمه و هدف پژوهش: پارک‌ها یکی از عوامل شکل دهنده شهرها به شمار می‌آیند و به دلیل فضای سبز قابل ملاحضه خود، علاوه بر داشتن تاثیرات زیست محیطی به سبب ایجاد چشم اندازهای زیبا و سرسبز در زیبایی شهرها سهم بسیار زیادی دارند.این پژوهش با هدف ارزیابی میزان رضایتمندی شهروندان اهر از وضعیت پارکهای شهری انجام شده است.
روش پژوهش: در پژوهش حاضر ترکیبی از روشهای اسنادی، تحلیلی و پیمایشی (پرسشنامه) استفاده شده است که بصورت میدانی و توزیع پرسشنامه در بین ساکنین شهر اهرصورت گرفته و با استفاده از نرم افزار SPSS به تجزیه و تحلیل نهایی آنها اقدام شده است. جامعه آماری این پژوهش براساس فرمول کوکران۳۲۱ نفر است.
یافته‌ها: یافته­های تحقیق بیانگر آن است که بالای ۶۰ درصد پاسخ دهندگان وضعیت پارکها را ضعیف ارزیابی نموده­اند. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که میزان رضایت ساکنان شهر اهر از وضعیت پارکها پایین تر از متوسط (۵ >2.38>1 با میانگین۳) ارزیابی شد.
نتیجه گیری: نتایج آزمون T تک نمونه‌ای نشان دادکه مقدار T بدست آمده در سطح ۹۹ درصد اطمینان بطور قابل توجهی معنادار می‌باشد چرا که میانگین نمرات نظرات افراد پایین تر از میانگین حد متوسط (۳) می‌باشد.

 

مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش در نظر دارد مولفه‌های تاثیر گذار بر ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری در تعامل فرهنگی با شهروندان را تبیین و رهنمود هایی را جهت بهبود و ارتقای ابعاد رفتاری مدیران با شهروندان را ارایه نماید.
روش پژوهش: نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه انجام توصیفی، تحلیلی است و اطلاعات به دو شیوه اسنادی ( کتابخانه ای) و پیمایشی ( میدانی) جمع آوری گردیده است.
یافته‌ها: در بررسی روابط بین ابعاد چهارگانه هوش فرهنگی, نتایج حاکی از رابطه معنی دار بین بعد استراتژی هوش فرهنگی با بعد رفتار و انگیزش هوش فرهنگی است. همچنین مشخص شد تاثیرگذاری هوش فرهنگی بر عملکرد وظیفه ای برخاسته از ابعاد دانش و رفتار هوش فرهنگی است.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد عوامل شناختی و فرا شناختی تاثیر زیادی در ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری دارد.