نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی ۵۲

هدف از پژوهش حاضر تحلیل نقش فرهنگ‌ سازمانی، فرهنگ ملی و فرهنگ شهروندی درخط مشی‌گذاری فرهنگی شهرداری‌ها کلان‌شهرهای جمهوری اسلامی ایران می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر نحوه گردآوری دادهها، توصیفی از نوع همبستگی اسـت که در آن از روش مدل‌سازی معادلات مسیری- ساختاری برای آزمون فرضیات و برازش مـدل اسـتفاده شـده اسـت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی برنامه‌ریزان، کارشناسان و معاونان حوزه فرهنگی و اجتماعی شاغل در شهرداری‌های کلانشهر (۳ کلانشهر، تهران، شیراز، اصفهان) که تعداد آنها ۳۰۰۰ نفر می‌باشد. با استفاده از قانون ۱۰، ۶۱۰ نفر به عنوان نمونه و با روش طبقه‌ای در دسترس انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می‌باشد که پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تایید قرار گرفت. همچنین برای تعیین همبستگی و تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS22 و Lisrel 8.80 استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها منجر به تایید همه‌ی فرضیه‌های پژوهش گردید: فرهنگ سازمانی، فرهنگ شهروندی و فرهنگ ملی بر خط‌مشی گذاری‌های فرهنگی تاثیر مثبت و معناداری دارند.

دریافت کامل مقاله

یکی از راهکارهایی که برای کاهش مصرف انرژی در شهرهای کلان پیشنهاد می شود، احداث بام سبز است. این پژوهش با هدف معرفی سامانه بام سبز و نقش آن در کاهش انتقال انرژی حرارتی و پدیده جزیره حرارتی شهری، به بررسی تأثیر حرارتی استفاده از بام سبز در مقایسه با بام معمولی رایج می پردازد. روش تحقیق در بخش­های مربوط به مزایای بام سبز، توصیفی و نوع تحقیق، کیفی و در بخشهای مربوط به تحلیل نرم افزاری نوع تحقیق کمی و روشی تحلیلی بوده است وبرای اثبات این فرضیه که «بام سبز و چگونگی طراحی آن نقش مؤثری درکاهش انتقال حرارت دارد» از نرم­افزاری شبیه­سازی دیزاین بیلدر^۱ استفاده شده است. یک نمونه بام معمولی با بام سبز باجزییات اجرایی خاصی (پلی استایرن و پلی اتیلن) آنالیز شده و انتقال حرارت آنها در چهار شهر به نمایندگی ازاقلیم های عمده در ایران (تهران، تبریز، بندرعباس و رامسر) مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که بام سبز نسبت به بام معمولی، بیشترین تاثیر را دراقلیم سرد و مرطوب (رامسر) با ۲۲% و کمترین تاثیر را در اقلیم سرد و کوهستانی (تبریز) با ۱۴%در کاهش مصرف انرژی دارد. به علاوه میزان کاهش بار سرمایشی در اقلیم گرم و مرطوب (بندرعباس) نسبت به سه اقلیم دیگرایران (تهران، تبریز، رامسر) کمتر و در اقلیم سرد و کوهستانی (تبریز) نسبت به سه اقلیم دیگر (تهران، رامسر، بندرعباس) بیشتر بوده است و همینطور بیشترین میزان کاهش بار گرمایشی در اقلیم سرد و مرطوب (رامسر) وکمترین میزان آن در اقلیم گرم وخشک (تهران) است.

ایمنی شهری یکی از اساسی­ترین پیش­فرض­های جامعۀ جهانی برای برنامه­ریزی انسان­محور است؛ مطالعات انجام شده در دنیا نشان می­دهد آسیب­پذیری گروه­های مختلف مردم ساکن در نواحی خطرخیز شهر، بسته به سطح زندگی و وضعیت اجتماعی و فیزیکی آنها در نقاط مختلف متفاوت است. در این راستا پژوهش حاضر موضوع ایمنی شهری را از منظر پدافند غیرعامل مورد مطالعه قرار داده است. روش تحقیق این پژوهش ترکیبی از روش­های توصیفی، اسنادی و تحلیلی و ماهیت توسعه­ای- کاربردی می­باشد. جامعه آماری تحقیق مناطق هشتگانه کلانشهر اهواز را شامل می­شود که وضعیت آسیب پذیری مناطق کلانشهر اهواز را از منظر پدافند غیرعامل مشخص می نماید. در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها با مدل Antropy-COPRAS و نرم افزارهای SmartPLS، GIS، Visio، Grafer، SPSS و EXCEL انجام پذیرفته است. جهت تعیین ایمنی شهری میزان تاثیرگذاری ساختار شهری و متغیرها مشخص گردید. در مرحله بعد با در نظر گرفتن دو عامل وزن و فاصله از ایده­آل میزان تاثیرگذاری مشخص گردید. که بر اساس نتایج مدل Antropy-COPRAS میزان ایمنی شهری بین (۰ و ۱) بیشترین میزان با (۰.۹۷) درصد و کمترین آن با (۰.۰۰۷) درصد متعلق به منطقه دو شهر اهواز می­باشد. همچنین بیشترین میزان «فاصله نسبی گزینه مورد نظر از نقطه ایده‌آل» را منطقه پنج کلانشهر اهواز دارا بوده است و در مرحله بعد منطقه هشت قرار دارد. وضعیت کاربری های حساس کلانشهر اهواز نشان می­دهد بیشترین کاربری اداری و آموزشی را منطقه ۶ شهرداری اهواز دارا می­باشد. و بیشترین کاربری بهداشتی را به ترتیب مناطق ۸، ۵ و ۴ شهرداری اهواز دارا می­باشند.

یکی از روش­های کنترل ترافیک در مناطق مرکزی و پر تردد شهرهای بزرگ، ایجاد محدوده طرح ترافیک و ممنوعیت ورود وسایل نقلیه شخصی به این محدوده در ساعات معینی از روز می­باشد. اعمال محدوده طرح ترافیک و مرزبندی­های ممانعتی و ایجاد زیرساخت­های کنترلی سبب به­وجود آمدن محدودیت­ها و مشکلات قابل ملاحظه­ای برای ساکنان و شاغلان در بخش­های مرکزی شهرها گردیده است. در تهران نیز مرزبندی و محدودیت­های ترافیکی سبب به­وجود آمدن مشکلات عدیده­ای در سیستم­های شهری، ناحیه­ای و مکانی شده که در این پژوهش، تأثیر محدوده طرح ترافیک کلان­شهر تهران بر انتخاب وسیله سفر افراد مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. برای دستیابی به این هدف، اقدام به جمع­آوری پرسشنامه از سطح محدوده طرح ترافیک گردید و برای مدل‌سازی انتخاب وسیله سفر، با توجه به ماهیت گسسته داده­ها از مدل لوجیت چندگانه استفاده شد و پیاده­سازی این مدل با استفاده از نرم­افزار TransCAD انجام گرفت. نتایج نشان داد پارامترهای وابستگی کاری به اتومبیل، تعداد سرنشین، داشتن مجوز ورود به طرح و میزان تردد به محدوده طرح از جمله پارامترهای تأثیرگذار در استفاده از خودروی شخصی به منظور ورود به محدوده طرح ترافیک می­باشند. ارزیابی مدل نیز نشان داد، وسیله تخمین زده شده در ۸۴% موارد با وسیله انتخابی توسط افراد، همخوانی دارد.