تأليفاتمجلاتمقالاتنشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی

نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی ۵۰

نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی 50 بهار 1396 بخش 3

فهرست مقالات در  نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

 
۱۷- بررسی روند تغییرات شاخص کیفیت هوا در راستای مدیریت بحران آلودگی هوای شهر اصفهان | محمدرضا محبوب‌فر، دکتر محمدحسین رامشت *، دکتر حجت الله یزدان پناه، دکتر مهری اذانی
 
۱۸- مدیریت پسماندهای شهری با تاکید بر کاهش در مبداء، مبتنی بر کاهش گازهای گلخانه ای با استفاده از مدل IWM (نمونه موردی: منطقه ۱۵ تهران) دکتر حسن هویدی، دکتر علی دریابیگی زند، مینا قنبری 
 
۱۹- مصالح گزینی بر اساس سازگاری بومی- شخصیتی (درس آموخته هایی از معماری بومی ایران) محمدرضا عطایی همدانی، وحید شالی امینی *، مهدی حمزه نژاد، ویدا نوروز برازجانی
 
۲۰- ارزیابی معیارهای تهیه طرح جامع کلان شهر تهران | اسد فاضل *، سید جمال الدین دریاباری
 
۲۱- تبیین مولفه‌ها و معیارهای برهمکنش کیفیت محیطی فضاهای عمومی و سرمایه اجتماعی | فاطمه خسروی، دکتر بهناز امین زاده گوهرریزی *، دکتر علی مدنی‌پور
 
۲۲- تحلیل نقش ظرفیت تعامل پذیری محیطیِ فضاهای بینابینی در شکل گیری سامانه جمعی-فضاییِ مدارس شهری متاثر از نوع نظام بخشی | مهسا دلشاد سیاهکلی، محمدرضا بمانیان *، محمد جواد مهدوی نژاد
 
۲۳- تدوین معیارهای طراحی منظر شهری در راستای برانگیزش حس تعلق به مکان | رضا قشقایی، خسرو موحد *، حامد مضطر زاده
 
۲۴- بررسی میزان جدایی گزینی فضایی-اجتماعی گروه های تحصیلی، شغلی، درآمدی و قومیتی با استفاده از نرم‌افزار Geo Segregation Analyzer، مورد پژوهی: محله کرمان در منطقه ۸ شهرداری تهران اسماعیل شیعه، مصطفی بهزادفر *، سمانه جلیلی صدرآباد
 
۲۵- بررسی عوامل مؤثر بر ارتقا و بهبود صنعت گردشگری شهری و آسیب‌شناسی آن در شهرها  | مختار یوردخانی 
 

مقاله ۱۷ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

بررسی روند تغییرات شاخص کیفیت هوا در راستای مدیریت بحران آلودگی هوای شهر اصفهان | محمدرضا محبوب‌فر، دکتر محمدحسین رامشت *، دکتر حجت الله یزدان پناه، دکتر مهری اذانی

میانگین شاخص کیفی هوای شهر اصفهان در ماه آبان برابر ۱۶۷ با وضعیت هوای آلوده و ناسالم برای عموم بوده است. با افزایش غلظت آلاینده ها در همین ماه و ماه های آذر و دی و با بروز و ظهور پدیده وارونگی هوا، هوای اصفهان بسیار ناسالم تر شد و میزان آلایندگی های این شهر از مرز هشدار گذشت و به حالت کشنده رسید. ۷۰ درصد آلایند های این کلانشهر را وسایل نقلیه موتوری و ۳۰ درصد دیگر را صنایع تولید می کنند. مسئله اصلی در این تحقیق این است که چگونه با تمسک به اقدامات مدیریت هوا می توان شرایطی فراهم کرد که آلودگی هوا به مرز بحران نرسد؟ براساس نتایج این پژوهش، اصفهان به طور متوسط در سال ۱۲ روز دارای آلودگی بحرانی جوی است که از حد آستانه می گذرد. از این ۱۲ روز، ۴ روز در آبان، ۶ روز در آذر و ۲ روز در دی ماه گزارش گردیده است. روند افزایشی آلودگی هوا نیز از غرب به هسته مرکزی شهر و سپس به سوی شرق اصفهان است. در ماه آبان و آذر با کنترل ترافیک و در دی ماه با کنترل آلوده کننده های صنعتی میتوان از عبور شاخص کیفیت از حد مجاز جلوگیری کرد.


مقاله ۱۸ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

مدیریت پسماندهای شهری با تاکید بر کاهش در مبداء، مبتنی بر کاهش گازهای گلخانه ای با استفاده از مدل IWM (نمونه موردی: منطقه ۱۵ تهران) دکتر حسن هویدی، دکتر علی دریابیگی زند، مینا قنبری 

دفع پسماندهای شهری حاوی آلاینده هایی است که هر روز بر میزان و تنوع آنها افزوده می شود، این پروسه ضمن نیاز به مدیریتی اصولی، می بایست به روشی انجام شود که حداقل انتشار گازهای گلخانه ای را دارا باشد. در این پژوهش پس از بررسی کمیت و کیفیت پسماندهای منطقه ۱۵ تهران و روش دفع کنونی آن، چهار سناریو با در نظر گرفتن تسهیلات، بازیافت و کمپوست و کاهش پنج درصدی مواد زائد در مبداء در نظر گرفته شده و سپس سناریو های نگاشته شده از نظر تولید و انتشار گازهای گلخانه ای  با استفاده از مدل IWM مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل حاکی از این است که تسهیلات بازیافت و کمپوست نقش بسزایی در کاهش گازهای گلخانه ای ایفا می کنند و با کاهش ۵% مواد زائد به طور میانگین در یک سال ۴۰۱.۶۶ تن از میزان گازهای CH۴ + NOx و ۶۱۳۲.۳۶ تن گاز CO۲ کاسته شده است. به طور کلی می توان بیان داشت که به کاربردن تسهیلاتی همچون بازیافت و کمپوست و همچنین استفاده از اصل کاهش در مبداء با استفاده از فرهنگسازی برای عموم جامع می تواند سبب کاهش معضلات محیط زیستی علی الخصوص کاهش انتشار گازهای گلخانه ای گردد.

ادامه مطلب
فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره 29
 
 

مقاله ۱۹ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

مصالح گزینی بر اساس سازگاری بومی- شخصیتی (درس آموخته هایی از معماری بومی ایران) محمدرضا عطایی همدانی، وحید شالی امینی *، مهدی حمزه نژاد، ویدا نوروز برازجانی

انتخاب مصالح از جمله چالش های مهم در معماری معاصر است. تا جایی که در ضوابط نماسازی بناهای امروزی محدودیتهایی برای انتخاب و بکارگیری آن در نظر گرفته شده است. ورود انواع مصالح به کشور نیاز به مبنای بومی-زیباشناختی آن را ضروری می سازد. چراکه در صورت غفلت از این موضوع چهره اصیل شهرها دچار اغتشاش روز افزون خواهد شد. پژوهش حاضر با بررسی مبانی بومشناختی و انطباق آن با تئوری های شخصیت شناسی سعی در کشف تفاوت های بومی-شخصیتی انتخاب و بکارگیری مصالح گوناگون دارد. سوال تحقیق را می توان چنین مطرح نمود: تفاوت بین شخصیت های گوناگون در انتخاب، فراوری و بکارگیری مصالح چیست و در بناهای منتخب چگونه نمود یافته است؟ از آنجاییکه تزئینات نیز به عنوان عاملی برای کشف تفاوت ها در بکارگیری مصالح اهمیت دارد به تفاوت شخصیت ها در انتخاب ساختار تزئینات نیز پرداخته شده است. روش تحقیق در ایجاد و ساختار بندی مبانی نظری، استدلال منطقی و در استنباط تفاوت بین مصالح و تزئینات منبعث از گوناگونی شخصیتهای بومی تفسیری می باشد. در این پژوهش براساس مبانی استدلالی، خشکی بوم موجب متفکر و قضاوت گر شدن، رطوبت موجب احساسی و ادراکی شدن، سرما موجب برون گرا شدن و گرما موجب درون گرا شدن شخصیت پایه می شود.

 

دریافت کامل مقاله


مقاله ۲۰ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

ارزیابی معیارهای تهیه طرح جامع کلان شهر تهران | اسد فاضل *، سید جمال الدین دریاباری

طرحهای توسعه شهری، اسناد هدایت نحوه توسعه شهرها هستند که مدیران شهری را قادر می­سازند با نگاهی بلندمدت، در پی بر ساختن چشم­اندازی مطلوب از شهر باشند. طرح جامع تهران نیز، سندی است که توسعه پایدار شهر تهران را هدف خود قرار داده است. نکته حائز اهمیت در این میان، میزان پیشرفت در مسیر تحقق طرح در هر دوره زمانی است. به عبارت طرح جامع تهران، به عنوان یک سند راهبردی، نیازمند معیارها و شاخص هایی است که بتوانند نشان دهند در هر لحظه در چه مختصاتی نسبت به چشم انداز طرح قرار گرفته ایم و چه میزان از اهداف و راهبردهای آن محقق شده اند. در نتیجه سنجش میزان تحقق طرح بر اساس فرآیند و معیارهایی صورت می­گیرد که همزمان با تصویب طرح به تصویب رسیده­اند. هدف از این پژوهش ارزیابی معیارهای تهیه طرح جامع کلان شهر تهران است. پژوهش حاضر از نوع تصیفی- تحلیلی می­باشد و اطلاعات با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه­ای جمع آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارشناسان می باشد و با توجه به میسر نبودن امکان اجرای تحقیق بر روی کل جامعه، از روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای استفاده شده است و اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش دلفی و تکنیک روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره تاپسیس تحلیل شده است. نتایج نشان می­دهد  که معیارها عدم استفاده از میزان مشارکت نهاد‌های محلی و مردمی در فرایند بررسی، تصویب و اجرای طرح با کسب امتیاز ۰.۷۳۵۱۹۳ رتبه اول را  کسب نموده است.

ادامه مطلب
مورت، معماری و زمان نقد یک خانه

دریافت کامل مقاله


مقاله ۲۱ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

تبیین مولفه‌ها و معیارهای برهمکنش کیفیت محیطی فضاهای عمومی و سرمایه اجتماعی | فاطمه خسروی، دکتر بهناز امین زاده گوهرریزی *، دکتر علی مدنی‌پور

سرمایه اجتماعی یکی از مباحث اساسی مورد توجه محافل دانشگاهی و تحقیقاتی جهان در دهه اخیر است که می‌توان آن را مجموعه‌ای از هنجارها، ارزش‌های غیررسمی، قواعد عرفی و تعهدات اخلاقی دانست که رفتارهای متقابل افراد در آن‌ها شکل می‌گیرد و نه تنها موجب تسهیل روابط اجتماعی افراد می‌شود بلکه به افزایش همکاری و مشارکت اجتماعی افراد می‌انجامد و کمک می‌کند تا سرمایه انسانی، مادی و اقتصادی بتواند در تعامل با هم به یک رشد پویا برسد. از سویی دیگر، رابطه ای نزدیک بین کیفیت محیطی فضاهای شهری و سرمایه اجتماعی وجود دارد که بدون آنها امکان ارتقاء و برانگیزش سرمایه در فضاهای شهری ممکن نمی­شود. این مقاله در روش توصیفی- تحلیلی به بررسی ابعاد کیفی فضاهای شهری و ارتباط آن با سرمایه اجتماعی می پردازد که از ابزار گردآوری داده مشتمل بر مطالعات کتابخانه ­ای و اسنادی بهره برده است. در پایان نیز به اختصار مولفه­ها و معیارهای کیفیت فضاهای شهری در راستای ارتقا سرمایه اجتماعی مورد اشاره قرار می گیرد.

دریافت کامل مقاله


مقاله ۲۲ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی  ۵۰

تحلیل نقش ظرفیت تعامل پذیری محیطیِ فضاهای بینابینی در شکل گیری سامانه جمعی-فضاییِ مدارس شهری متاثر از نوع نظام بخشی | مهسا دلشاد سیاهکلی، محمدرضا بمانیان *، محمد جواد مهدوی نژاد

مدارس شهری به عنوان اولین قرارگاه­های اجتماعی، با هدف آموزش در پی فراهم نمودن فرصت­هایی برای یادگیرندگان جهت تعامل با یکدیگر با استفاده از ارتباط مداوم در فعالیت­های آموزشی- اجتماعی می باشند. پاسخگویی به نیازهای اجتماعی و تامین فرصت­های لازم در زمینه کسب تجارب اجتماعی، مستلزم وجود قرارگاه کالبدی است. فضاهای بینابنی غیررسمی در مدارس ظرفیتی است در پاسخ به این جنبه از حیات کودکان. از این­رو با تاکید بر بعد اجتماعی رابطه انسان – مکان، مقاله حاضر بر آن است که نقش نوع نظام­بخشی فضاهای بینابینی را بر مولفه­های تعامل پذیری محیطی در مدارس و اشتیاق به فعالیت در این فضاها را مورد ارزیابی قرار دهد. بدین­منظور، بستر کالبدی فضاهای بینابینی در ۶ مدرسه ابتدایی منطقه ۱ و ۳ شهر تهران به عنوان مکانی جمعی- رفتاری که سامانه­ای جمعی- فضایی را تشکیل می دهد،  مورد توجه قرار می­گیرد. در این راستا مبتنی بر ادبیات روانشناسی محیط و علوم رفتاری، مؤلفه­های ارزیابی محیطی در تعامل انسان- انسان و انسان- محیط در دو نوع سازماندهی خطی و مرکزی با توجه به رواج این دو الگو در سیر تحول معماری مدارس ایرانی  مورد بررسی قرار می گیرد.

دریافت کامل مقاله


مقاله ۲۳ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی ۵۰

تدوین معیارهای طراحی منظر شهری در راستای برانگیزش حس تعلق به مکان | رضا قشقایی، خسرو موحد *، حامد مضطر زاده

گسترش ابعاد مختلف شهرنشینی در سالهای اخیر و رواج یافتن اقدامات شهرسازی جدید، بافت­های شهری را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است، بطوریکه امروزه، محدوده های وسیعی از شهرهای کشور و علی الخصوص مناطق و مناطق جدید صورت گرفته در شهرها، با معضلات پیچیده­ای از جمله بحران حس تعلق مکانی و هویت شهری رو به رو هستند و روند افت منزلت مکانی- اجتماعی آنها رو به افزایش است. لذا، منظر و سیمای شهری موضوعی مهم و حتی چالش ‌برانگیز در میان صاحبنظران طراحی شهری، معماری و طراحی محیطی است، به گونه‌ای که نبود ادبیات واحد در این میان حتی به سوء برداشت‌هایی نیز انجامیده است. از طرف دیگر، اغلب مطالعات مربوط به مکان و موضوعات مرتبط با آن از جمله حس مکان که در حیطه روانشناسی ادراک و علوم تربیتی مورد مداقه قرار گرفته، در شهرسازی به خودی خود کفایت نمی­کند و این وظیفه طراح و برنامه­ریز است که با بهره برداری از این علوم اقدام به خلق حس مکان نماید و می بایست آنرا چنان طراحی کند که برای مردم قابل درک باشد و با خلق فضاهای عمومی با کیفیت و مطلوب در میان تراکم ساخت و سازها، پهنه ای برای شکل­گیری رویدادهای جمعی مهیا سازند؛ فضاهایی که توان القاء حس مکان به شهروندان را دارند. در این مقاله به اصول و معیارهای طراحی منظر در راستای برانگیزش حس مکان اشاره شده و در پایان اصول ادراکی و زمینه ای در طراحی منظر شهری برای ارتقا حس مکان و تعلق به مکان به اختصار تدوین و ارائه شده است.

ادامه مطلب
نشریه علمی-پژوهشی نامه معماری و شهرسازی شماره 12
 

دریافت کامل مقاله


مقاله ۲۴ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی ۵۰

بررسی میزان جدایی گزینی فضایی-اجتماعی گروه های تحصیلی، شغلی، درآمدی و قومیتی با استفاده از نرم‌افزار Geo Segregation Analyzer، مورد پژوهی: محله کرمان در منطقه ۸ شهرداری تهران اسماعیل شیعه، مصطفی بهزادفر *، سمانه جلیلی صدرآباد

امروزه رشد و گسترش شهرها علی­الخصوص مادرشهرها و کلانشهرها سبب کاهش روابط­ اجتماعی بین شهروندان و متعاقباً سبب بیگانگی اجتماعی و انزوای اجتماعی شهروندان از یکدیگر شده است. این مساله به تدریج سبب کم شدن هویت محله­های شهری و نهایتاً جدایی­گزینی اجتماعی در آنها شده است. بنابراین جدایی­گزینی اجتماعی یکی از معضلات شهرهای امروزی است و باید درصدد پیدا کردن راهکارهای مناسب در جهت رفع این مشکل بود. بدین­منظور در این مقاله عوامل مؤثر بر جدایی­گزینی اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور داده های مربوط به پرسشنامه های پر شده و داده های بدست آمده مرکز آمار ایران در محدوده مورد نظر وارد نرم افزار SPSS شده است. سپس خروجی آن با فرمتExcel  به عنوان ورودی اطلاعات متصل به نقشه در نرم افزار Arc GIS استفاده می شود. در نهایت نقشه نهایی جهت محاسبه میزان جدایی گزینی وارد نرم­افزار Geo Segregation Analyzer می شود. در این مقاله میزان جدایی گزینی فضایی- اجتماعی محله کرمان واقع در منطقه ۸ شهرداری تهران از طریق شاخص­های جدایی گزینی، ضریب آنتروپی و ضریب جینی و نحوه پراکندگی با استفاده از فرمول موران محاسبه شده است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان کرد که جدایی گزینی فضایی- اجتماعی بین گروه­های شغلی بسیار بالا می­باشد.

دریافت کامل مقاله


مقاله ۲۵ نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی ۵۰

بررسی عوامل مؤثر بر ارتقا و بهبود صنعت گردشگری شهری و آسیب‌شناسی آن در شهرها  | مختار یوردخانی 

گردشگری به عنوان بزرگ‌ترین تحرک اجتماعی با پیامدهای فرهنگی، اقتصادی و فضایی متعددی همراه است. بدین جهت، اثربخش کردن هرچه بیش­تر توسعه گردشگری و ارتقاء پیامدهای مثبت آن، نیازمند شناخت و توجه ویژه به توانمندسازی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر توانمندسازی توسعه گردشگری است. این مطالعه از نظر ماهیت «توصیفی- تحلیلی» و از نظر هدف «کاربردی» است. بنابراین با یک برنامه­ریزی کوتاه مدت و یک برنامه میان­مدت، شهرهای ایران با دارا بودن مزیت­های نسبی در شاخص­های گردشگری خلاقی می­تواند در راس شبکه شهرهای خلاق و در رتبه برترین کشورهای دارای گردشگری خلاق قرار گیرند. امید است با استفاده از این ظرفیتها و با استوار کردن بنیان­ها این فضا را مهیا نمود که مقدمات پیوستن چند شهر ایران از جمله اصفهان به عنوان شهر خلاق فرهنگ و هنر، یزد به عنوان شهر خلاق معماری ایرانی و تهران به عنوان شهر خلاق اجتماعی و مشارکت پذیر اجتماعی به جهان گردشگری خلاق پیوند بخورند.

دریافت کامل مقاله

منبع
نشریه علمی پژوهشی مدیریت شهری و روستایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دوازده + بیست =

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا