هوشنگ سیحون
نام و نام خانوادگی: هوشنگ سیحون
میزان تحصیلات/دانشگاه محل: دکترای هنر / دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
بیوگرافی هوشنگ سیحون
سیحون در خانوادهای آشنا با موسیقی به دنیا آمد. پدربزرگ مادری او میرزا عبدالله فراهانی از پیشگامان موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایرانی بود. مادر وی، مولود خانم، از نوازندگان تار و سهتار و نیز دایی او احمد عبادی استاد بزرگ سهتار بود. پدر او «ضیاءالله سیحون» از شاگردان تار میرزا عبدالله فراهانی بود. عموی مادرش آقا حسینقلی از برجستگان موسیقی سنتی ایران و پدر علی اکبر شهنازی بود. با وجود علاقه پدر و مادر او به موسیقی، آنها هیچگاه وی را برای آموختن موسیقی تحت فشار نگذاشتند. طراحیهای کلاف خط وی برای ادای احترام به خانواده سیحون هستند.
او پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۲۳، به دعوت آندره گدار (رئیس اداره باستانشناسی وقت ایران) برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) طی حدود ۳ سال زیر آموزش اوتلو زاوارونی به تکمیل دانش معماری خود پرداخت و در سال ۱۹۴۹ به درجه دکترای هنر رسید. او پس از بازگشت به ایران تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران به عنوان دانشیار دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به کار شد و بین سالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ ریاست دورهای این دانشکده را برعهده گرفت. از فعالیتهای او در این دوره تأسیس سه رشته شهرسازی، هنرهای نمایشی (مانند تئاتر) و موسیقی بود. او همچنین سعی در تربیت دانشجویان به فرهنگ و تاریخ ایران با تشویق و بردن آنها به نقاط مختلف ایران میکرد.
سیحون در طول سالهای فعالیت خود عضو شورای ملی باستانشناسی، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاههای ایران و کمیته بینالمللی ایکوموس (Icomos، وابسته به یونسکو پیش از انقلاب ۱۳۵۷) بوده و به مدت ۱۵ سال مسئولیت بازسازی بناهای تاریخی ایران را برعهده داشتهاست. وی بیش از دو دهه در ونکوور کانادا زندگی کرد. او همچنین شهروند افتخاری فرانسه نیز بود. او در اویل دهه ۱۳۳۰ با یکی از دانشجویان خود به نام معصومه نوشین (معصومه سیحون) ازدواج کرد. معصومه نوشین نقاش و صاحب گالری سیحون در تهران بود. این زوج پس از ۲۳ سال از یکدگر جدا شدند. این زوج دارای دو فزرند به نامهای مریم و نادر هستند.
دیدگاه او در معماری
او در سبک معماری خود بیش از هر چیز منطق را در نظر میگرفت. زیرا عقیده داشت هیچگاه هیچ چیز نباید بی منطق در معماری به کار برود. حتی کوچکترین خط و کمترین نقطه باید دلیل و معنی مخصوص به خود داشته باشند. او به تناسب اجزای طراحی و سادگی آن اهمیت زیادی میداد. زیرا حجمها و تناسبات وقتی زیبا نباشند عوامل تزئینی، تأثیری در زیبایی آن نخواهند داشت. طراحیهای سیحون از کاربری طبعیت میکردند.
او از طرحهای بیمعنی و بیمغز بیزار بود و عقیده داشت که حقیقت باید بیپرده در معماری خودنمایی کند. حتی اگر زننده باشد. زیرا حقیقت همیشه زیبایی و لطف مخصوص به خود را خواهد داشت.
دربارهٔ معماری اسلامی
سیحون معتقد است اصطلاح معماری اسلامی اصطلاحی نادرست است و در واقع آنچه به نام معماری اسلامی شناخته میشود، همان معماری و فنون معماری دورهٔ ساسانیان ایران است.
معماریهای شاخص هوشنگ سیحون
آرامگاه نادرشاه در مشهد
آرامگاه کمالالملک در نیشابور
آرامگاه بوعلیسینا در همدان (۱۳۳۰)
آرامگاه خیام در نیشابور (۱۳۳۸)
بازسازی و طراحی آرامگاه فردوسی در طوس بر پایه طرح پیشین، در سال ۱۳۴۷
مقبره عباس میرزا و بعضی دولتمردان قاجار
ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران
بنای موزه توس (۱۳۴۷)
مرکز فرهنگی یزد
آرامگاه احمد نی ریزی
راههای ارتباطی با هوشنگ سیحون
آدرس: اطلاعاتی در آرکاو ثبت نشده
تلفن همراه: اطلاعاتی در آرکاو ثبت نشده
تلفن: اطلاعاتی در آرکاو ثبت نشده
ایمیل: اطلاعاتی در آرکاو ثبت نشده
وبسایت: اطلاعاتی در آرکاو ثبت نشده
اینستاگرام: اطلاعاتی در آرکاو ثبت نشده