فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰ بهار ۱۳۹۳
فهرست مقالات در فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰
۱- راهبردهای پایداری کالبدی _ اجتماعی در محلات تاریخی (مطالعه موردی محله عودلاجان تهران) | حسین کلانتری خلیل آباد؛ نجلا درخشانی
۲- شناسایی عوامل موثر بر طراحی بدنههای شهری با تأکید بر ابعاد زیبائیشناسی و زیستمحیطی (نمونهی موردی: خیابان ولیعصر(عج)- شهر قشم) | مهدی خاک زند؛ مریم محمدی؛ فاطمه جم؛ کوروش آقابزرگی
۳- نقش عوامل طراحی در ارتقای سلامت و پیادهروی ساکنان، نمونه موردی محله مطهری مشهد | سینا رزاقی اصل؛ مسعود علیمردانی؛ نیکو زیبایی
۴ – تلفیق ملاحظات واکنش در شرایط اضطراری و ارزیابی اثرات محیطزیستی(EIA)، برای تعیین مکان بهینه تأسیسات و خدمات شهری | واحد دهقانی کاظمی؛ زینب یگانه کیا؛ اسماعیل صالحی
۵ – تحلیل پدیده پراکندهرویی شهری در دامنههای شهرهای بزرگ (نمونه پژوهش: دامنههای شمالی اصفهان) | حمیدرضا پارسی؛ بهراد فرمهینی فراهانی
۶- امکان سنجی توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی بر بنیان سیاست های دارایی مبنای توسعه اجتماعات محلّی مطالعه موردی: سکونتگاه های غیررسمی کلانشهر تبریز | عیسی پیری؛ مهدی رضاییان
۷- مقایسه ادراک زیبایی منظر شهری از نظر متخصصان و کاربران مطالعه موردی: میدان عدل خمینی، مشهد | بهناز امینزاده گوهرریزی؛ محمدصالح شریفی؛ مهران فروغیفر
چکیده مقاله ۱ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰
بافت تاریخی و با ارزش محله عودلاجان به دلیل فرسودگی مفرط در کالبد و ساختار و کمبود تأسیسات و تجهیزات زیرساختی و امکانات رفاهی در پاسخگویی به نیازهای امروزی شهروندان ضعیف عمل میکند. به همین دلیل جمعیت بومی ساکن در این بافت کمکم به محلات دیگر شهر که دارای رفاه بیشتری میباشند، مهاجرت میکنند و مهاجران جدید که اغلب از اقشار کمدرآمد اجتماع هستند، جایگزین آنها میشوند.
چکیده مقاله ۲ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰
تحولات چند دهه اخیر چه در مصالح و چه در تنوع سبکها و چه به دلیل سرعت در ساختوساز موجب شد که ضرورت توجه به نما و نیز ساماندهی بدنههای شهری مورد توجه قرار گیرد. در این میان بررسی اهداف منظر شهری نشان میدهد، اهداف زیباییشناسانه و زیستمحیطی، برای تحقق یک منظر شهری مطلوب، ضروری هستند. بنابراین بدنه شهری به عنوان مصداقی از منظر خرد شهری از این قاعده مستثنی نیست.
چکیده مقاله ۳ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰
تحولات اخیر در زندگی شهری، مانند افزایش استفاده از خودروهای شخصی و به تبع آن احداث پیدرپی بزرگراههای شهری و افزایش آلودگیهای زیستمحیطی موجبات توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت شهروندان در سطح شهر و فضاهای عمومی را فراهم نموده است. به گونهای که امروزه این مفهوم در شهرها و زندگی شهری به دلیل افزایش جمعیت، به مثابه پیش شرط ابعاد سهگانه توسعه پایدار توسط سازمان بهداشت جهانی، قلمداد شده و به عنوان یکی از ابعاد مهم طراحی و برنامهریزی شهری مورد توجه است.
چکیده مقاله ۴ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰
هدف از انجام این تحقیق، تعیین مکان بهینه برای استقرار ایستگاه بازیافت پسماند در یک منطقه نمونه در شهر تهران است. برای این منظور منطقه ۹ شهرداری تهران به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب شد و مکان بهینه استقرار ایستگاه بازیافت پسماند با به کارگیری مجموعهای از تکنیکهای تصمیمگیری گروهی، تصمیمگیری چند معیاره، ارزیابی اثرات محیطزیستی و لحاظ نمودن ملاحظات مدیریت واکنش در شرایط اضطراری تعیین شد.
دریافت کامل مقاله
پراکندهرویی شهری پدیدهای کالبدی _ فضایی است. نوعی گسترش افقیِ پراکنده، کمتراکم، جسته و گریخته و به دور از مراکز شهری که عموماً با عدم اختلاط کاربری همراه است و میتواند مبین اتلاف منابع و سرمایه، تهدید سلامت ساکنان شهر، آسیبرسانی به محیطزیست و تمایل توسعه در حاشیههای شهر و تبدیل مراکز شهری به بافتهای فرسوده باشد.
چکیده مقاله ۶
سکونتگاههای غیررسمی به عنوان پدیدهای با ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فضایی گسترده، معلول شهرنشینی مدرن و گفتمان پیشرفت در عصر روشنگری است که الگوی توسعه پایدار شهری را به چالش میکشد. از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی، رهیافت توانمندسازی با حمایت بانک جهانی به دنبال تحول و ساماندهی این نوع اجتماعات محلی از درون با سیاستسازی دارایی _ مبنا و با تکیه بر داراییهای محلی از قبیل سرمایه اجتماعی، سرمایه کالبدی و سرمایه اندک مالی این نوع اجتماعات است تا با رویکرد فرایندگرایی، جامع نگریِ خوشبختی مردم و مکان و نیز ظرفیتسازی سکونتگاههای غیررسمی ، تعهد و توانمندسازی را جایگزین فرهنگ استحقاق و بی بندوباری کند که درواقع پیامد سیاستهای نیاز _ مبنای توسعه اجتماعات محلی است. این مقاله بر مبنای روابط درونی رهیافت توانمندسازی و سیاستسازی دارایی _ مبنا پیش میرود. روش تحقیق توصیفی _ تحلیلی است.
چکیده مقاله ۷
زیبایی از مقولاتی است که حصول آن به موفقیت و کارکرد یک فضای شهری کمک زیادی میکند. اما مسئله با اهمیت در این میان، نحوه درک زیبایی از سوی مردم و کاربران فضاست. در شرایط کنونی فضاهای شهری به وسیله متخصصان و بدون مشارکت شهروندان به ویژه در مقیاس طراحی شهری و زیباسازی محیط انجام میشود که پیامد آن، فضاهای شهری است که سلیقه اقلیت طراحان را در مقابل اکثریت استفادهکنندگان در اولویت قرار میدهد.