تأليفاتفصلنامه هنر و تمدن شرقمجلاتمقالات
فصلنامه هنر و تمدن شرق شماره ۱۴
فهرست مقالات در فصلنامه هنر و تمدن شرق شماره ۱۴
۱- خوانش جنسیتی گردشگران ایرانی از فضاهای باز شهری اروپایی نمونه موردی: فضاهای باز شهری در فرانسه و ایتالیا | هانی ارجمندی
۲- منظر سینمایی شانزلیزه در فیلم از نفس افتاده | زهرا عسکرزاده؛ داوود ظریف آسیابان
۳- تحلیلی انتقادی از بازآفرینی منظر شهری ناهمساز در سامان دهی بافت های تاریخی، نمونه موردی مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو پاریس | رضا گنجعلی خانی
۴ – دلایل سرزندگیِ فضاهای عمومی ایتالیا در گذر تاریخ تا به امروز | زهرا بحرالعلومی
۵ – ساختار سکونت و نظام محله در شهرهای قرون وسطی نمونههای موردی: شهرهای فلورانس، ونیز، سیهنا و لیون | فرنوش دباغیان
۶- مناظر فرهنگی واجتماعی آرامستان میلان با رویکرد فضای باز جمعی شهری | بهزاد مسعودی اصل
۷- درجهبندی عوامل موفقیت فضای جمعی در مقیاس شهری نمونه موردی : فرانسه و ایتالیا | سیده فاطمه مردانی
چکیده مقاله ۱ فصلنامه هنر و تمدن شرق شماره ۱۴
بسیاری از فضاهای شهری امروز ما را فضاهای جنسیتی فرا گرفته اند. جنسیتی شدن فضا به معنای محروم شدن گروهی از مردم، برای حضور و بهره وری از آن فضاست. از بین بردن فضاهای جنسیتی و فراهم کردن شرایط برای حضور همگان در فضاهای شهری در قدم اول نیازمند توانایی شناسایی مؤلفه های جنسیتی در فضاست. شناسایی این مؤلفه ها و به کارگیری یا حذف آن ها از فضاهای مختلف می تواند به تولید فضاهای شهری متعادل تری بیانجامد. از آنجایی که ادراک زنان و مردان از فضا با هم متفاوت است، کشف اولویت های ادراکی آنها در فضا می تواند زمینه ای بر شناسایی مؤلفه های جنسیتی باشد.
چکیده مقاله ۲ فصلنامه هنر و تمدن شرق شماره ۱۴
منظر سینمایی شانزلیزه در فیلم از نفس افتاده | زهرا عسکرزاده؛ داوود ظریف آسیابان
با پیدایش سینما وظیفه جدیدی به نام لوکیشن به مجموعه وظایف معماری افزوده میشود. لوکیشن یکی از عناصر اصلی سینماست. لوکیشن در سینما آن اندازه پراهمیت است که در فیلم نامه ابتدای هر صحنه توضیح مختصری از لوکیشن به همراه زمان نوشته میشود. زیرا داستان سینمایی در زمان معلوم و مکان مشخص، امکانپذیر است.
چکیده مقاله ۳ فصلنامه هنر و تمدن شرق شماره ۱۴
تحلیلی انتقادی از بازآفرینی منظر شهری ناهمساز در سامان دهی بافت های تاریخی، نمونه موردی مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو پاریس | رضا گنجعلی خانی
ازآفرینی منظر شهری در بافتهای تاریخی، حوزه ای میان دانشی است که برای نیل به اهداف خود، باید ساحتهایی چون منظر، طراحی شهری و مرمت شهری را مورد مطالعه قرار دهد. علم منظر با رویکردی عملکردگرا و هویت بخش، به دنبال یافتن پاسخهای معتبر در مسائل طراحی منظری است. از سوی دیگر یکی از مهمترین مسائل زیرساختی مرمت شهری، حریمگذاری بر بافت ها و محوطههای تاریخی است. این مهم از پیچیدهترین نوع مطالعات عرصه شهرسازی و برنامهریزی شهری است.
چکیده مقاله ۴ فصلنامه هنر و تمدن شرق شماره ۱۴
دلایل سرزندگیِ فضاهای عمومی ایتالیا در گذر تاریخ تا به امروز | زهرا بحرالعلومی
بزرگترین عامل سرزندگی فضاهای جمعی، حضور مردم و تعامل اجتماعی آن ها با یکدیگر است و میدان از مهمترین فضاهای شهری است که از گذشته بستر شکلگیری زندگی اجتماعی بوده است. در واقع همۀ میدان های ایتالیا در گذشته، با رویکرد واحدی فضای جمعی و عمومی محسوب نمی شدند، بلکه براساس دورۀ زمانیِ ساخت آن مکان ها و رویکرد غالب در آن دوره، پویایی و سرزندگی خود را داشته اند.
چکیده مقاله ۵
ساختار سکونت و نظام محله در شهرهای قرون وسطی نمونههای موردی: شهرهای فلورانس، ونیز، سیهنا و لیون | فرنوش دباغیان
جامعۀ اولیه شهرهای قرون وسطی، اردوگاه و حومه ای است که ضرورت های محلی، تأمین معاش و دفاع را برآورده می ساخت. با تغییر در ساختار نظام اجتماعی، با اتحاد قلعه و سکونتگاهها و فعالیتهای خدماتی و صنعتی اطراف آن، پیدایش بازار و رونق تجارت، «شهر» ایجاد میشود و حدود آن به عنوان یک نظام اجتماعی مشخص میشود.
چکیده مقاله ۶
در کلیه تمدن هایی که سنت مرگ، با خاکسپاری همراه است، آرامستان ها بوجود آمده و این مکانها در دورههای مختلف خصوصیات متفاوتی را در ارتباط به نوع پذیرش جامعه از مرگ پیدا کردهاند. در این راستا میتوان فضای آرامستان را از این منظر در فرهنگها و تمدن های مختلف مورد بررسی قرار داد و نحوه تأثیرگذاری مفاهیم، آیین های عبادی و سنت های مرتبط با مرگ را در هر فرهنگ بر چگونگی پیدایش فضای آرامستان شناخت.
چکیده مقاله ۷
درجهبندی عوامل موفقیت فضای جمعی در مقیاس شهری نمونه موردی : فرانسه و ایتالیا | سیده فاطمه مردانی
فضای جمعی، گستره مهمی از شهر است که طی ساعات شبانهروز در اختیار شهروندانی از اقشار متنوع بوده و از تنوع فعالیتی برخوردار است. شهروندان برای حضور در این فضاها ممنوعیت صنفی، قومی و یا زمانی ندارند. موفقیت فضای جمعی، مقولهای مستقل از شکلگیری آن بوده و ممکن است یک فضای جمعی موفق در شهر، نشانههای ظاهری شاخصی نسبت به یک فضای جمعی منفعل نداشته باشد.