موزه هنرهای معاصر کلیوند | فرشید موسوی
موزه هنرهای معاصر کلیوند
معمار : فرشید موسوی
موقعیت: آمریگا، اوهایو، کلیوند
وضعیت: ساخته شده
کاربری: فرهنگی
مساحت: ۳۴،۰۰۰ فوت
تاریخ ساخت: ۲۰۰۸-۲۰۱۲
کار فرما: MOCA Cleveland
معمار محلی: Westlake Reed Leskosky
سازه: Westlake Reed Leskosky
خدمات ساختمان: Westlake Reed Leskosky
نورپردازی: Westlake Reed Leskosky
نما: نمای آروپ
آکوستیک (تیم طراحی): Talaske
آکوستیک (تیم ساختمانی) : Westlake Reed Leskosky
مدیریت پروژه: مشاوران مدیریت پروژه
پیمانکار: دانلی
عکاس: Stephen Gill, Dean Kaufman
بودجه: ۱۸.۷ میلیون دلار
مشخصات پروژه موزه هنرهای معاصر کلیوند
MOCA Cleveland یک موزه هنری معاصر است که به عنوان یک اتاق نشیمن عمومی در یک محله جهان وطنی کلیولند خدمت می کند ، و به عنوان یک کاتالیزور رشد و نمو برای شهر عمل می کند. فرم معماری پیچ خورده آن از یک پایه شش ضلعی جمع و جور به یک سقف مستطیل تغییر می کند و یک پلاک عمومی جدید ، یک دهلیز در حال افزایش و یک پله پله دو طبقه پویا ایجاد می کند.
ساختمان واقع در یک محل تقاطع شلوغ در یک سایت مثلثی ، لنگر ساختمان منطقه Cleveland Uptown ، واقع در یکی از بزرگترین غلظت موسسات فرهنگی ، آموزشی و پزشکی است. پاکت مشکی فولادی ضد زنگ آینه آن این ساختمان یک عامل فعال در روابط بین مؤسسه و مردم و شهر است: پاکت آن ورودی را به کل محیط خود شامل می کند. MOCA به جاذبه ها و امکانات رفاهی Uptown ، از جمله انستیتو هنر گسترش Cleveland و فضاهای تجاری جدید و واحدهای مسکونی .
دیاگرام فضایی
MOCA Cleveland به عنوان یک نهاد غیر جمع آور ، یک نمایشگاه و برنامه های عمومی را که مدام در حال تغییر است ، دارد. این ساختمان به گونه ای طراحی شده است که سخاوتمندانه و شامل بازدیدکنندگان از شهر باشد. فضاها انعطاف پذیر و مرتب شده اند تا امکان حرکت بین گالری ها و رویدادها فراهم شود تا این موزه بتواند آثار خود را در رسانه ها و ژانرهای متنوعی به نمایش بگذارد.
با ورود به دهلیز می توانید شکل و ساختار ساختمان پویا را از طریق چهار طبقه بالا ببینید. این نمای چشم به سمت فضای نمایشگاه اولیه در طبقه بالا جلب می کند ، بازدید کنندگان را ترغیب می کند تا نمایشگرها و رویدادهای سه طبقه اول را کشف کنند. دهلیز به یک لابی ، کافه و فروشگاه و یک اتاق چند منظوره با دو طبقه منتهی می شود. یک راه پله بزرگ “دو طبقه” با ارائه راههای مختلف صعود ، اتصال کف و ایجاد اهمیت گذرا و انعطاف پذیری ، خطی معمولی پله ها را معکوس می کند. یک پله محصور در محاصره ، نزولی به عنوان یک گالری دو برابر شده و کاملاً به رنگ زرد رنگ شده است تا از مرزهای دید فراتر رود. صعود از دهلیز ، سطوح بالایی به آرامی و به راحتی آشکار می شود.
هندسه و فزم
فضای گالری ۶،۰۰۰ فوت برای طیف گسترده ای از آثار هنری و رسانه ها قابل تقسیم است. در اینجا و در سراسر ساختمان ، “عناصر سوئیچ” – مانند دیوارهای متحرک ، دیوارهای شیشه ای و دیوارهای گیوتین – گنجانیده شده اند تا بتوان فضاها را برای انواع استفاده پیکربندی کرد. ‘عوامل میکرو’ همچنین به ساختمان اجازه می دهند به عنوان مثال سخت کار کند ، پیشخوان های نمایش داده شده در فروشگاه موزه دارای چرخ هایی هستند که می توانند به داخل دیوار شکاف داده شوند تا فضای رویدادها باز شود.
سایه ای شدید از رنگ مقاوم در برابر آتش آبی ، سطوح داخلی موزه را به وجود می آورد و احساس بی حد و حصر می کند و این نشان از آسمان یا دریا دارد و تأکید بر آثار هنری است. هندسه ، فرم و سطوح انعکاس پذیر / جذب کننده ساختمان تصورات مختلفی از موزه ارائه می دهد و برنامه جابجایی آن را تکرار می کند که به یکباره فردی ، جمعی ، نامتناهی ، یک نمایشگاه و محل تولید است.
