پنتهاؤس کامرانیه
معمار: شرکت نقش نماد (امیر امینکاظمی، علیرضا صبوری فرد، مهدی ایرانیان، پدرام پاکزاد )
موقعیت : ایران، تهران، خیابان کامرانیه
وضعیت : بازسازی شده
مساحت: ۹۰۰ مترمربع
کاربری : مسکونی
تاریخ:۱۳۸۷-۱۳۸۸
معماران مسئول: امیر امینکاظمی، علیرضا صبوری فرد، مهدی ایرانیان، پدرام پاکزاد
مجری: پدرام پاکزاد، امیر امینکاظمی
کارفرما: علی کیقبادی
جوایز:طرح برگزیده در بخش معماری داخلی فضاهای مسکونی
درباره پروژه پنتهاؤس کامرانیه
این پروژه در طبقهی فوقانی یک مجتمع مسکونی در کامرانیه واقع گردیده که شامل دو طبقه با زیربنای کلّی ۹۰۰ متر مربّع (شامل ۲۵۰ متر مربّع فضای باز) میباشد. طبقهی اوّل شامل فضاهای عمومی، سوییت و اتاق مهمان و طبقهی دوّم شاملِ اتاقهای خواب، نشیمن خصوصی و تراسهای وسیع در شمال و جنوب است.پروژهی مذکور با برداشت اوّلیه از محل و ارائهی چند واریانت و اصلاح ساختار فضاها با توجّه به ایدهی کلان طرح از مهر ماه سال ۸۷ آغاز گردید؛ عملیّـات تخریب و بازسازی از ماههای بعد آغاز شد. با توجّه به محدودیّـتهای عملیات بازسازی در مجتمع ــ که قبلاً ساکنین دیگری داشت ــ و نیز انتخاب موادّ و ماتریالهایی که برخی بر اساس سفارش تولید یا ارسال میشد، در مواردی کار ساخت با موانعی روبرو بود. بدین ترتیب عملیّات اجرایی، پس از یک سال، در دی ۸۸ به اتمام و از فروردین ۸۹ به بهرهبرداری رسید.
ایدهی طرح
هم جهتگیری خطوطِ طرّاحی ما و هم خواستهی کارفرما به سمت ایجاد یک فضای مُدرن و منسجم بود. این رویکرد با توجّه به وضع موجودِ بنا و تقسیمات پلان که به فُرم کلاسیک شکل یافته بود، کار طرّاحی و یافتن راه حلّی مناسب و معمارانه جهت تأمین نیازهای روانی و کاربردی در فضا را مشکل مینمود.
به نظر میرسید یافتن مجالی برای ارائهی نوعی معماری آرام و مُدرن در یک چنین کالبدی کار سادهای نباشد، ولی از سویی با حذف برخی از دیوارهای جداکننده در فضاهای عمومی که فضایی یکدست بهدست میداد و از سویی دیگر تأکید بر برخی المانهای فضایی از قبیل شومینه و نیز ایجاد جاذبهای بصریِ کنترلشده، بر این مسأله فائق آمدیم. بهطورکلّی، ایدههای سازندهی طرح از قرار زیر میباشد:
• حذف دیوارهای جداکننده در فضاهای عمومی جهت یکپارچگی فضاها و دستیابی به یک ایدهی کلان در طرح.
• پرداختن به شومینه بهعنوان نقطهی عطف و جاذب طرح که از زوایای گوناگون قابل درک و اثرگذار خواهد بود.
• بازنگری فضای آشپزخانه که به شکل یک فضای استحالهیافته در کنار سایر فضاها، بیرون از هر چارچوب معیّنی، تعریف سنّتی آن را میشکند.
• به کارگیری یک حرکت خطّی متمایز در سقف (با استفاده از چوب) هم برای تعریف و شکلدهی به فضاهای مختلف و هم بهعنوان عنصر انسجامبخش در کلِّ زمینهی طرح.