فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۱۵

در این مقاله به نقش شهرداری در ارتقا اخلاق شهروندی پرداخته شده است. مهم‌ترین مسئله‌ای که مورد پیگیری قرار می‌گیرد این است که برنامه‌های شهرداری (آموزشی، خدماتی، تبلیغات و اطلاع‌رسانی و شیوه‌های مدیریتی) و اجرای آن در مناطق مختلف و سرای محلات تهران تا چه اندازه در ارتقای سطح اخلاق شهروندان تأثیرگذار است؟ و ابزارهای ارتقا اخلاق شهروندی از دیدگاه مردم چیست؟در راستای این اهداف و سؤالات به شناسایی مفهوم اخلاق شهروندی در ایران و جهان و بررسی مبانی نظری پژوهش اقدام نموده و نظرات و ایده‌های اندیشمندان دوره‌های مختلف تاریخی و مکاتب مختلف بیان شده است.
روش پژوهش: به منظور اجرای پژوهش چهار فرضیه با استفاده از روش میدانی و تکنیک پرسشنامه با حجم ۴۵ سؤال در نمونه‌ای به تعداد ٣٨٤ نفر از شهروندان شهر تهران در شهرداری منطقه ١٧ نمونه‌گیری در نظر گرفته شده است.
یافته‌ها: بیش از نیمی از جامعه مورد مطالعه (شهروندان منطقه ۱۷) رضایت خود را از برنامه‌های شهرداری ابراز نمودند میزان رضایت از برنامه‌های آموزشی شهرداری ۶۶.۵ درصد می‌باشد که بالاترین رضایت را در بین دیگر برنامه‌ها دارد شیوه‌های خدماتی ۶۳.۳ درصد، شیوه‌های تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی با ۵۶.۴ و شیوه‌های مدیریتی ۵۹.۹ درصد میزان رضایت شهروندان را به میزان زیاد در برداشته است. در مورد شاخص‌های اخلاق شهروندی، شاخص همزیستی در محله زمزم بیش‌ترین میانگین را دارد اما در محله جلیلی، وصفنارد و باغ خزانه زیر میانگین است. شاخص مقررات شهری در ابوذر غربی، جلیلی و باغ خزانه زیر نمره میانگین قرار دارد اما در زمزم بالاترین نمره را آورده است، شاخص مسئولیت‌پذیری در جلیلی کمترین نمره و در زمزم بیش‌ترین نمره را آورده است، امانت‌داری در زمزم و سجاد بالاترین نمره و در جلیلی و باغ خزانه کمتر از میانگین نمره آورده است و درنهایت نوع دوستی در زمزم بیش‌ترین نمره و در محله جلیلی کمترین نمره و زیر نمره میانگین نمره آورده است.