تأليفاتفصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهرمجلاتمقالات

فصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهر شماره ۲۷ (۲)

فصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهر شماره ۲۷ تابستان ۱۳۹۸

فهرست مقالات در فصلنامه آرمانشهر شماره ۲۷ بخش (۲)

۹-  سنجش اجتماع‌پذیری محیط شهری از طریق تطبیق نقشه‌های شناختی و نقشه‌های پیکره‌بندی فضایی | سعید علیتاجر؛ پوریا سعادتی وقار؛ احمد حیدری؛ امیرمحمد فرخی؛ حسن سجادزاده
 
۱۰- استراتژی ترجیحی طراحی بناهای میان‌افزا در بافت‌های تاریخی از دیدگاه متخصصان معماری، شهرسازی و مرمت | شکوفه سادات نائینی؛ جمال الدین سهیلی
 
۱۱- خوانش قصه‌های جامعه از متن فضای شهری: تقویت و تداوم حس مکان | مهنوش شاهین‌راد؛ مجتبی رفیعیان؛ محمدرضا پورجعفر
 
۱۲ -سنجش نقش خاطره جمعی در فرآیند احیای خانه‌ها و بافت قدیمی ساغریسازان رشت | محمود عنانهاد؛ حمزه غلامعلی‌زاده؛ فرزانه اسدی ملک‌جهان
 
۱۳ – نقش ادراک محیطی در فهم و طراحی منظر فرهنگی فضاهای ورودی شهرها، مورد مطالعاتی: ورودی غربی گرگان | فریبا قرایی؛ عطیه عینعلی
 
۱۴- رویکردی داده بنیاد بر کاربست برنامه‌‌های ساختاری- راهبردی در نظام شهرسازی ایران | مریم دانشور؛ علی غفاری؛ حمید ماجدی
 
 
 

حضور و تعاملات اجتماعی مردم در فضا‌های عمومی معماری و شهری، اجتماع‌پذیری فضا‌ها را رقم می‌زند. در پژوهش حاضر، سنجش اجتماع‌پذیری فضا‌های عمومی شهری موضوع بحث است. کیفیت اجتماع‌پذیری، خصلت جدایی‌ناپذیر فضا‌های عمومی شهری است؛ اما در برخی از فضا‌های عمومی شهری کمرنگ شده یا از بین رفته است. مقاله حاضر در راستای پاسخ به این پرسش که: سنجش اجتماع‌پذیری محیط با تمرکز بر دو رویکرد انسانی و محیطی چگونه و با چه اجزایی صورت می‌گیرد، شکل گرفت.
 
 
دریافت کامل مقاله

ادامه مطلب
فصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهر شماره 13 (1)

چکیده مقاله ۱۰ فصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهر شماره ۲۷

استراتژی ترجیحی طراحی بناهای میان‌افزا در بافت‌های تاریخی از دیدگاه متخصصان معماری، شهرسازی و مرمت | شکوفه سادات نائینی؛ جمال الدین سهیلی

 
هسته‌های تاریخی شهرها به‌عنوان میراث فرهنگی و اجتماعی هر جامعه‌ای شناخته می‌شوند، اما فرسودگی و تخریب ناشی از گذر زمان و حذف تدریجی و یا تغییر عملکرد برخی بناها در بافت‌های تاریخی نیاز به توسعه‌های درون‌بافتی و طراحی بناهای میان‌افزا را مطرح می‌سازد. این توسعه‌ها در صورتی‌که ناموزون، بدون توجه به زمینه و به گونه‌ای شتابزده صورت پذیرد، منجربه ناهماهنگی و مخدوش شدن بافت قدیم می‌شود. 
 
 
در سال‌های اخیر علی‌رغم فراگیر شدن بحث‌های جهانی شدن و گسترش روابط در دنیای مجازی همچنان مکان و حس مکان، کانون توجه بسیاری از پژوهش‌های نظری و تجربی است. اهمیت یکپارچگی رویکردهای عینی و ذهنی به این مفاهیم، بر تعادل و موازنه پرداختن توأمان به ویژگی‌های فیزیکی مکان‌ها و ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه تأکید می‌کند. 
 
 
بافت‌های قدیمی با ارزش شهر رشت ازجمله محله قدیمی ساغریسازان به‌مثابه بستر وقوع رویدادها، یادآور خاطرات فردی و جمعی شهروندان بوده و نقش مهمی را در خوشایندی و معنادار نمودن محیط شهری ایفا می‌نماید. ایفاء نقش مورد نظر مستلزم وجود کُدهای قابل شناسایی در بافت‌های  قدیمی است که گذر زمان موجب فرسایش آن‌ها شده است. 
 

چکیده مقاله ۱۳ فصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهر شماره ۲۷

نقش ادراک محیطی در فهم و طراحی منظر فرهنگی فضاهای ورودی شهرها، مورد مطالعاتی: ورودی غربی گرگان | فریبا قرایی؛ عطیه عینعلی

امروزه اکثر ورودی شهرها، به جای تجلی ویژگی‌های هویتی و نمایاندن شناسنامه فرهنگی، به فضایی یکنواخت و کلیشه‌ای بدل شده‌اند که از فرط این یکنواختی، چندان هم قابل ادراک نیستند. بنابراین لازم است در کنار ایجاد و ارتقاء مسأله هویت در ورودی شهرها، به‌دنبال ایجاد مقدمات لازم برای درک این هویت نیز بود. به‌عبارت دیگر، تجلی هویت به شکلی ملموس و قابل درک برای ناظر در کلیه فضاهای شهری ‌به‌خصوص ورودی شهرها، به‌عنوان اولین فضای آشنایی افراد با شهر، واجد اهمیت است.
 

 

ادامه مطلب
مجله علمی پژوهشی مطالعات معماری ایران شماره 7

دریافت کامل مقاله


چکیده مقاله ۱۴

امروزه برنامه‌ریزی دیگر صرفاً به‌عنوان حرفه‌ای علمی، فنی و یا وظیفه‌ای دولتی و حکومتی تلقی نمی‌شود؛ بلکه به مثابه پلی است که برنامه‌ریزان را در ارتباط با تغییرات نهادی قرار می‌دهد. به عبارت دیگر نظریه برنامه‌ریزی در خلاء اجتماعی، اقتصادی و یا سیاسی شکل نمی‌گیرند، بلکه به وسیله افراد و در موقعیت‌های اجتماعی با هدف تبیین وضع موجود و تجویز رویه‌ها و فرآیند مناسب‌تر صورت‌بندی می‌شود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

3 × یک =

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا