تأليفاتفصلنامه مطالعات مدیریت شهریمجلاتمقالات
فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره 30 تابستان 1396
فهرست مقالات در فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
۱- احیاء بافت فرسوده با رویکرد استراتژی توسعه شهری (CDS)نمونه موردی: بخش مرکزی شهر اهواز | محمد رحیم رهنما؛ محمد اجزاء شکوهی؛ زهرا سیاحی
۲- ارزیابی نقش مهارتهای ارتباطی مدیران شهری بر رفتار شهروند سازمانی کارکنان | نوید آهنگری؛ صادق حاجی نژاد؛ نادر خان محمدی
۳- معرفی روشهای طبقهبندی کاربری اراضی در برنامهریزی منطقهای و ارائه الگوی مناسب ایران | رضا احمدیان؛ بهار عبداله
۴- ارزیابی وضعیت شاخصهای مسکن گزینی در شهر (نمونه موردی: شهر اهواز) | کرامت الله زیاری؛ محمود آروین؛ حسین فرهادی خواه
۵- ارزیابی عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی در دهستان مشرحات اهواز با تلفیق روشهای تصمیمگیری چند شاخصه در محیط GIS | مصطفی محمدی ده چشمه؛ مرتضی عبیات؛ مصطفی عبیات
۶- ارزیابی سیاستهای اجرایی دولت در تامین مسکن گروههای کم درآمد شهری(مطالعه موردی: کلان شهر مشهد) | مهسا آرشین؛ رحیم سرور
۷- بررسی اثرات بازی های المپیک بر مسکن گروه های کم درآمد در شهرهای میزبان)مطالعه موردی سئول، پکن، آتلانتا، سیدنی و ریودوژانیرو | نعیمه رضائی
مقاله ۱ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
احیاء بافت فرسوده با رویکرد استراتژی توسعه شهری (CDS)نمونه موردی: بخش مرکزی شهر اهواز | محمد رحیم رهنما؛ محمد اجزاء شکوهی؛ زهرا سیاحی
مقدمه و هدف پژوهش: بافت کهنه، فرسوده و نابسامان شهری که بیشتر در هسته مرکزی یا لایههای میانی شهرها واقعند، نیازمند دخالت و ساماندهی هستند که جهت احیاء برنامه استراتژی توسعه شهری (CDS) یکی از ضروریهای مهم در امر برنامه ریزی محسوب میشود. هدف پژوهش تدوین استراتژی توسعه شهری (CDS) در راستای احیاء بافت فرسوده بخش مرکزی شهر اهواز است.
روش پژوهش: روش تحقیق در قالب پرسشنامه های بسته با مقیاس اسمی و چند گزینه ای رتبه ای صورت گرفته است با در نظر گرفتن تعداد خانوار از طریق فرمول کوکران برابر ۳۷۵ نفر از خانوار و۱۰۵ پرسشنامه از متخصصان شهری به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه گیری تصادفی بدون جایگزینی انتخاب شدند.
یافتهها: سپس از طریق استراتژی توسعه شهری CDS و نرم افزارهای spss و smart pls اطلاعات بدست آمده تجزیه و تحلیل گردید
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان میدهد حکمروایی و رقابتپذیری، بانکی بودن و قابلیت زندگی بر استراتژی توسعه شهر اثر معنادار ندارد. حدود ۴۴۰/۰ درصد تغییرات قابلیت زندگی به وسیله حکمروایی خوب شهری، حدود۳۷۰/۰درصد تغییرات رقابتپذیری به وسیله بانکی بودن تبیین است. همچنین حدود ۰۹۷/۰ درصد تغییرات استراتژی توسعه شهر به وسیله چهار عامل حکمروایی، قابلیت زندگی، رقابتپذیری و بانکی بودن قابل تبیین است.
روش پژوهش: روش تحقیق در قالب پرسشنامه های بسته با مقیاس اسمی و چند گزینه ای رتبه ای صورت گرفته است با در نظر گرفتن تعداد خانوار از طریق فرمول کوکران برابر ۳۷۵ نفر از خانوار و۱۰۵ پرسشنامه از متخصصان شهری به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه گیری تصادفی بدون جایگزینی انتخاب شدند.
یافتهها: سپس از طریق استراتژی توسعه شهری CDS و نرم افزارهای spss و smart pls اطلاعات بدست آمده تجزیه و تحلیل گردید
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان میدهد حکمروایی و رقابتپذیری، بانکی بودن و قابلیت زندگی بر استراتژی توسعه شهر اثر معنادار ندارد. حدود ۴۴۰/۰ درصد تغییرات قابلیت زندگی به وسیله حکمروایی خوب شهری، حدود۳۷۰/۰درصد تغییرات رقابتپذیری به وسیله بانکی بودن تبیین است. همچنین حدود ۰۹۷/۰ درصد تغییرات استراتژی توسعه شهر به وسیله چهار عامل حکمروایی، قابلیت زندگی، رقابتپذیری و بانکی بودن قابل تبیین است.
مقاله ۲ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
ارزیابی نقش مهارتهای ارتباطی مدیران شهری بر رفتار شهروند سازمانی کارکنان | نوید آهنگری؛ صادق حاجی نژاد؛ نادر خان محمدی
هدف پژوهش: شناخت مهارتهای ارتباطی مدیران بهمنظور تحقق اهداف سازمانی موضوعی اساسی در مطالعه رفتار انسانی است که میتواند زمینه ارتقای رفتار شهروند سازمانی کارکنان را فراهم کند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مهارتهای ارتباطی مدیران شهری بر رفتار شهروند سازمانی کارکنان شهرداری کرج تدوین شده است.
روش پژوهش: روش پژوهش تحلیلی-توصیفی از نوع مقطعی بوده و دادهها به روش مطالعات کتابخانهای و پیمایشی گرداوری شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها در بخش توصیفی تحلیلهای آماری از فراوانی، درصدها، حداکثر و حداقل، میانگین و انحراف معیار استفاده گردیده و در بخش استنباطی از آزمونهای همبستگی پیرسون، آزمون آنوا و رگرسیون خطی چند متغیره بهرهگیری شد. جامعه آماری در این تحقیق کلیه کارکنان شهرداری کرج میباشد و حجم نمونه آن ۱۵۰ نفر به صورت نمونههای هدفمند مشخص گردید.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که بین متغیر مهارتهای ارتباطی با رفتار شهروند سازمانی در سطح اطمینان ۹۹% رابطه معناداری وجود دارد. همچنین از بین متغیرهای مستقل، متغیرهای مهارت مثبتگرایی و مهارت خودنظمی بر متغیر وابسته تأثیر نداشته و سایر متغیرها(مهارت خودگشودگی، مهارت همدلی، مهارت اجتماعی و مهارت حمایت گری) با ضرایب متفاوت متغیر رفتار شهروند سازمانی کارکنان را تحت تأثیر قرار میدهند.
نتیجهگیری: مدیران شهری باید توجه ویژه ای به تقویت شاخصهای مهارت ارتباطی داشته باشند و کارکنان خود را تشویق کنند تا تمایل بیشتری به مشارکت و مسئولیت پذیری در زندگی سازمانی از خود نشان دهند.
روش پژوهش: روش پژوهش تحلیلی-توصیفی از نوع مقطعی بوده و دادهها به روش مطالعات کتابخانهای و پیمایشی گرداوری شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها در بخش توصیفی تحلیلهای آماری از فراوانی، درصدها، حداکثر و حداقل، میانگین و انحراف معیار استفاده گردیده و در بخش استنباطی از آزمونهای همبستگی پیرسون، آزمون آنوا و رگرسیون خطی چند متغیره بهرهگیری شد. جامعه آماری در این تحقیق کلیه کارکنان شهرداری کرج میباشد و حجم نمونه آن ۱۵۰ نفر به صورت نمونههای هدفمند مشخص گردید.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که بین متغیر مهارتهای ارتباطی با رفتار شهروند سازمانی در سطح اطمینان ۹۹% رابطه معناداری وجود دارد. همچنین از بین متغیرهای مستقل، متغیرهای مهارت مثبتگرایی و مهارت خودنظمی بر متغیر وابسته تأثیر نداشته و سایر متغیرها(مهارت خودگشودگی، مهارت همدلی، مهارت اجتماعی و مهارت حمایت گری) با ضرایب متفاوت متغیر رفتار شهروند سازمانی کارکنان را تحت تأثیر قرار میدهند.
نتیجهگیری: مدیران شهری باید توجه ویژه ای به تقویت شاخصهای مهارت ارتباطی داشته باشند و کارکنان خود را تشویق کنند تا تمایل بیشتری به مشارکت و مسئولیت پذیری در زندگی سازمانی از خود نشان دهند.
مقاله ۳ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
معرفی روشهای طبقهبندی کاربری اراضی در برنامهریزی منطقهای و ارائه الگوی مناسب ایران | رضا احمدیان؛ بهار عبداله
مقدمه و هدف پژوهش: یکی از نتایج مهم طرحهای کالبدی منطقه ای، تولید نقشه کاربری اراضی و تعیین کاربریهای کلان در سطح محدوده مطالعاتی است. این مهم که در طرحهای کالبدی منطقه ای و ناحیه ای عموماً با عنوان نقشه منطقه بندی کاربری اراضی (قرارداد همسان ۱۹) شناخته میشود، از جمله نتایج اصلی طرحهای منطقه ای است که بر اساس آن عملیاتی شدن اهداف و راهبردها و پیشنهادهای طرح امکانپذیر میشود. برای تهیه نقشههای منطقه بندی کاربری اراضی روشهای متفاوتی در ادبیات نظری و تهیه طرحها وجود دارد. ولی قبل از هر اقدامی ضرورت تدوین یک ساختار سیستماتیک از طبقه بندی اراضی وجود دارد. از این روی ضروری است که برنامه ریز بر اساس تدوین یک روش مشخص به تعیین کاربری اراضی در مقیاس منطقه پرداخته و سند منطقه بندی را بر اساس آن ارائه نماید. این مقاله سعی دارد به ارائه یک الگوی طبقهبندی کاربری اراضی در مقیاس منطقه و ناحیه بپردازد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر در جهت تدوین این ساختار بوده و از جمله تحقیقات کاربردی میباشد و به جهت روش شناسی، توصیفی – تحلیلی است. بنابراین در تبیین ادبیات و سوابق موضوع پژوهش و ارائه الگوی پیشنهادی از مطالعات کتابخانهای و روش دلفی استفاده گردیده است.
نتیجه گیری: طبقهبندی پیشنهادی با توجه به سیستمهای جهانی طبقهبندی و بر اساس ترکیب تقسیم بندیهای مختلف با استفاده از کدهای الفبایی در سه سطح انجام گرفته است. از مهم ترین ویژگیهای این الگوی طبقهبندی، جامع بودن، نظام مندی و انعطاف پذیری میباشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر در جهت تدوین این ساختار بوده و از جمله تحقیقات کاربردی میباشد و به جهت روش شناسی، توصیفی – تحلیلی است. بنابراین در تبیین ادبیات و سوابق موضوع پژوهش و ارائه الگوی پیشنهادی از مطالعات کتابخانهای و روش دلفی استفاده گردیده است.
نتیجه گیری: طبقهبندی پیشنهادی با توجه به سیستمهای جهانی طبقهبندی و بر اساس ترکیب تقسیم بندیهای مختلف با استفاده از کدهای الفبایی در سه سطح انجام گرفته است. از مهم ترین ویژگیهای این الگوی طبقهبندی، جامع بودن، نظام مندی و انعطاف پذیری میباشد.
مقاله ۴ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
ارزیابی وضعیت شاخصهای مسکن گزینی در شهر (نمونه موردی: شهر اهواز) | کرامت الله زیاری؛ محمود آروین؛ حسین فرهادی خواه
مقدمه و هدف پژوهش: مسکن به عنوان یک مکان فیزیکی که در فضا تبلور یافته است در پی اقدامات برنامهریزی شهری و شرایط محیطی تفاوتهای زیادی را در محلات و مناطق شهری به خود می بیند. این تفاوتها سبب شده است که شهروندان شاخصهای زیادی را در انتخاب محل سکونت خود درنظر بگیرند. با شناسایی و ارزیابی شاخصهای مسکن گزینی از نظر شهروندان، مدیران شهری می توانند شرایط سکونتی شهروندان را ارتقاء و بهبود بخشند. هدف این پژوهش، ارزیابی شاخصهای مسکن گزینی در شهر اهواز می باشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها جز پژوهشهای توصیفی- پیمایشی و به طور کامل مدلیابی معادلات ساختاری است. گردآوری دادهها از طریق پرسشنامهای با ۴شاخص(اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و محیطی) و ۵۵گویه بر مبنای پاسخهای ساکنان شهر اهواز با حجم نمونه ۳۸۴نفر انجام شد. اطلاعات جمعآوری شده از طریق نرمافزارهای SPSS21 و smart- PLS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان می دهدکه ضریب مسیر اجتماعی-فرهنگی۰.۷۲۴، کالبدی ۰.۶۶۱، اقتصادی ۰.۵۴۵، و محیطی ۰.۵۱۰ بدست آمده است. بدین ترتیب که بالاترین اولویت شاخص اجتماعی – فرهنگی است و بعد از آن شاخص کالبدی و اقتصادی و درآخر هم شاخص محیطی در انتخاب مسکن از نظر شهروندان شهر اهواز مؤثر میباشد.
نتیجه گیری:اهمیت و اولویت شاخص اجتماعی و فرهنگی در بین شهروندان به سبب وجود قومیتهای مختلف و تفاوت زیاد در شرایط اجتماعی اقتصادی ساکنان و همچنین وجود محلات بافت فرسوده و حاشیهنشین در شهر اهواز میباشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها جز پژوهشهای توصیفی- پیمایشی و به طور کامل مدلیابی معادلات ساختاری است. گردآوری دادهها از طریق پرسشنامهای با ۴شاخص(اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و محیطی) و ۵۵گویه بر مبنای پاسخهای ساکنان شهر اهواز با حجم نمونه ۳۸۴نفر انجام شد. اطلاعات جمعآوری شده از طریق نرمافزارهای SPSS21 و smart- PLS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان می دهدکه ضریب مسیر اجتماعی-فرهنگی۰.۷۲۴، کالبدی ۰.۶۶۱، اقتصادی ۰.۵۴۵، و محیطی ۰.۵۱۰ بدست آمده است. بدین ترتیب که بالاترین اولویت شاخص اجتماعی – فرهنگی است و بعد از آن شاخص کالبدی و اقتصادی و درآخر هم شاخص محیطی در انتخاب مسکن از نظر شهروندان شهر اهواز مؤثر میباشد.
نتیجه گیری:اهمیت و اولویت شاخص اجتماعی و فرهنگی در بین شهروندان به سبب وجود قومیتهای مختلف و تفاوت زیاد در شرایط اجتماعی اقتصادی ساکنان و همچنین وجود محلات بافت فرسوده و حاشیهنشین در شهر اهواز میباشد.
مقاله ۵ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
ارزیابی عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی در دهستان مشرحات اهواز با تلفیق روشهای تصمیمگیری چند شاخصه در محیط GIS | مصطفی محمدی ده چشمه؛ مرتضی عبیات؛ مصطفی عبیات
مقدمه و هدف پژوهش: با توجه به اینکه یکی از شاخصهای اصلی سنجش عدالت فضایی در یک منطقه جغرافیایی بدون شک، توزیع عادلانه و برابر خدمات است. اگر توزیع خدمات روستایی متناسب با نیاز ساکنان انجام نگیرد، باعث بروز مشکلات فراوان در نظام منطقهای خواهد شد. از اینرو، مسئلهای که شاکله اصلی این پژوهش را تشکیل میدهد، ارزیابی عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی در دهستان مشرحات اهواز است.
روش پژوهش: این پژوهش از حیث هدف، از نوع تحقیقات نظری، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، از نوع تحلیلی و توصیفی است. گردآوری اطلاعات به دو صورت تکمیل پرسشنامه از ۳۰ کارشناس امور روستایی و اطلاعات سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ انجام گرفت. نرمافزارهای بهکار گرفتهشده در پژوهش شامل ArcGIS10.4.1، Expert Choice و Excel میباشند. در این پژوهش، از مدل تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین ضرایب اهمیت معیارها و از فنون تصمیمگیری چند شاخصه؛ یعنی، تاپسیس، الکتر، ویکور، پرومته و مجموعه ادغامی؛ یعنی، میانگین رتبهها، بُردا، کاپلند و در نهایت پُست، به ارزیابی عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی پرداخته شد.
یافتهها: بررسیها در پژوهش حاضر نشان داد که از بین معیارهای منتخب در این امر، معیار بهداشتی و درمانی بیشترین مقدار یعنی، ۱۶۳/۰ را به خود اختصاص داده و نماگر آموزشی و فرهنگی، فاصله از شهر اهواز و و نیز شاخص کشاورزی به ترتیب با امتیازات ۱۶۳/۰، ۱۳۳/۰، ۱۲۴/۰ و ۱۲۰/۰ در درجات بعدی حائز بیشترین ارزش و اهمیت هستند.
نتیجهگیری: نقشه همپوشانی شده شاخصها گویای این موضوع است که از میان بیست نقطه روستایی دهستان مذکور، سه روستا در وضعیت کاملاً مناسب، یک روستا در وضعیت مناسب، سه روستا نسبتاً مناسب، چهار روستا نامناسب و نُه روستا کاملاً نامناسب قرار دارند. بدین ترتیب، روستای ایستگاه خسروی بهعنوان توسعهیافتهترین روستای دهستان دارای بیشترین پتانسیل برای ایجاد مراکز خدماتی در سطح ناحیه شناختهشده است.
روش پژوهش: این پژوهش از حیث هدف، از نوع تحقیقات نظری، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، از نوع تحلیلی و توصیفی است. گردآوری اطلاعات به دو صورت تکمیل پرسشنامه از ۳۰ کارشناس امور روستایی و اطلاعات سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ انجام گرفت. نرمافزارهای بهکار گرفتهشده در پژوهش شامل ArcGIS10.4.1، Expert Choice و Excel میباشند. در این پژوهش، از مدل تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین ضرایب اهمیت معیارها و از فنون تصمیمگیری چند شاخصه؛ یعنی، تاپسیس، الکتر، ویکور، پرومته و مجموعه ادغامی؛ یعنی، میانگین رتبهها، بُردا، کاپلند و در نهایت پُست، به ارزیابی عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی پرداخته شد.
یافتهها: بررسیها در پژوهش حاضر نشان داد که از بین معیارهای منتخب در این امر، معیار بهداشتی و درمانی بیشترین مقدار یعنی، ۱۶۳/۰ را به خود اختصاص داده و نماگر آموزشی و فرهنگی، فاصله از شهر اهواز و و نیز شاخص کشاورزی به ترتیب با امتیازات ۱۶۳/۰، ۱۳۳/۰، ۱۲۴/۰ و ۱۲۰/۰ در درجات بعدی حائز بیشترین ارزش و اهمیت هستند.
نتیجهگیری: نقشه همپوشانی شده شاخصها گویای این موضوع است که از میان بیست نقطه روستایی دهستان مذکور، سه روستا در وضعیت کاملاً مناسب، یک روستا در وضعیت مناسب، سه روستا نسبتاً مناسب، چهار روستا نامناسب و نُه روستا کاملاً نامناسب قرار دارند. بدین ترتیب، روستای ایستگاه خسروی بهعنوان توسعهیافتهترین روستای دهستان دارای بیشترین پتانسیل برای ایجاد مراکز خدماتی در سطح ناحیه شناختهشده است.
مقاله ۶ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
ارزیابی سیاستهای اجرایی دولت در تامین مسکن گروههای کم درآمد شهری(مطالعه موردی: کلان شهر مشهد) | مهسا آرشین؛ رحیم سرور
هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سیاستهای اجرایی دولت در تامین مسکن گروههای کم درآمد در شهر مشهد میباشد.
روش پژوهش: این تحقیق از نوع تحقیقات پیمایشی است. با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و نیز به طریق رتبه بندی سیاستهای اجرایی دولت (سیاستهای شهرهای جدید، ساماندهی و توانمند سازی سکونتگاههای غیررسمی، مسکن مهر و نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده) در تامین مسکن اقشار کم درآمد مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرند. ابزار جمع آوری دادهها معاینه میدانی، تکمیل پرسشنامه، مصاحبه، روش کتابخانهای و مطالعات اسنادی میباشد. پرسش نامه مورد نیاز به گونهای طراحی شد تا قابلیتهای توسعه بخشی اقتصادی، اجتماعی، نهادی- مدیریتی، ارتباطی- مشارکتی هر سیاست و همچنین قابلیت سیاستها در بهبود شاخصهای مسکن با استفاده از طیف لیکرت مشخص گردد و در نهایت میزان موفقیت سیاستهای اجرا شده و نیز رتبه بندی آنها سنجیده شود.
یافتههای پژوهش: قابلیتهای توسعه بخشی اقتصادی، اجتماعی، ارتباطی- مشارکتی و نهادی مدیریتی در رده یکم تا چهارم قرار داشته و از نظر عددی در یک سطح میباشند ودر نهایت، قابلیت طرحها در بهبود شاخصهای مسکن در بالاترین رتبه قرار داشته ودر تامین مسکن اقشار کم درآمد در کلان شهر مشهد مهمترین نقش را ایفا نموده است.
نتیجه گیری: رتبه بندی کلی سیاستهای اجرا شده چهارگانه مورد بررسی در شهر مشهد برای گروههای هدف به ترتیب، سیاست شهرهای جدید در رتبه نخست، نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده، ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی و مسکن مهر در رتبههای بعدی قرار میگیرند.
روش پژوهش: این تحقیق از نوع تحقیقات پیمایشی است. با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و نیز به طریق رتبه بندی سیاستهای اجرایی دولت (سیاستهای شهرهای جدید، ساماندهی و توانمند سازی سکونتگاههای غیررسمی، مسکن مهر و نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده) در تامین مسکن اقشار کم درآمد مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرند. ابزار جمع آوری دادهها معاینه میدانی، تکمیل پرسشنامه، مصاحبه، روش کتابخانهای و مطالعات اسنادی میباشد. پرسش نامه مورد نیاز به گونهای طراحی شد تا قابلیتهای توسعه بخشی اقتصادی، اجتماعی، نهادی- مدیریتی، ارتباطی- مشارکتی هر سیاست و همچنین قابلیت سیاستها در بهبود شاخصهای مسکن با استفاده از طیف لیکرت مشخص گردد و در نهایت میزان موفقیت سیاستهای اجرا شده و نیز رتبه بندی آنها سنجیده شود.
یافتههای پژوهش: قابلیتهای توسعه بخشی اقتصادی، اجتماعی، ارتباطی- مشارکتی و نهادی مدیریتی در رده یکم تا چهارم قرار داشته و از نظر عددی در یک سطح میباشند ودر نهایت، قابلیت طرحها در بهبود شاخصهای مسکن در بالاترین رتبه قرار داشته ودر تامین مسکن اقشار کم درآمد در کلان شهر مشهد مهمترین نقش را ایفا نموده است.
نتیجه گیری: رتبه بندی کلی سیاستهای اجرا شده چهارگانه مورد بررسی در شهر مشهد برای گروههای هدف به ترتیب، سیاست شهرهای جدید در رتبه نخست، نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده، ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی و مسکن مهر در رتبههای بعدی قرار میگیرند.
مقاله ۷ فصلنامه مطالعات مدیریت شهری شماره ۳۰
بررسی اثرات بازی های المپیک بر مسکن گروه های کم درآمد در شهرهای میزبان)مطالعه موردی سئول، پکن، آتلانتا، سیدنی و ریودوژانیرو | نعیمه رضائی
بازیهای المپیک کاتالیزوری برای توسعه هستند و منافعی را برای شهرهای میزبان به همراه دارند. ولی این رویدادها اثرات منفی نیز دارند که از مهمترین آنها میتوان به اثرات آن در حوزه مسکن اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثرات برگزاری بازیهای المپیک بر حوزه مسکن در شهرهای میزبان است. پژوهش حاضر از حیث ماهیت و روش «توصیفی-تحلیلی» بوده و دادهها از طریق مطالعه اسنادی شامل مقالات، پایاننامهها، گزارشهای تخصصی و مطبوعات محلی و بینالمللی گردآوری شدهاند. شهرهای سئول، پکن، آتلانتا، سیدنی و ریودوژانیرو به عنوان نمونه انتخاب شدهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که اثرات میزبانی بازیهای المپیک بر گروههای کمدرآمد و حاشیهای همیشه منفی بوده و هزینههای هنگفت توسعه شهر میزبان و وارد شدن آن به حوزه شهرهای جهانی، عمدتاً بر دوش این گروهها قرار میگیرد. اثرات میزبانی المپیک بر مسکن معمولا در قالب جابجایی و اخراج ساکنان نمود پیدا میکند که به دلایل گوناگون از جمله ایجاد زیرساختهای مربوطه، توسعه مجدد محدودههای شهری، اعیانسازی و افزایش قیمت املاک، کاهش عرضه مسکنهای ارزان قیمت و نیز پاکسازی شهر از بیخانمانها و فقرا صورت میگیرد. میزبانی بازیهای المپیک با اینکه موجب توسعه کالبدی و اقتصادی شهرها میشود، اما آنچه که در حوزه اجتماعی به جای میگذارند، نابرابری اجتماعی- فضایی است.