آپارتمان شماره دو | دفتر معماری شار

آپارتمان شماره دو
معمار: دفتر معماری شار (احمد قدسی‌منش)

موقعیت : ایران، شیراز
وضعیت : ساخته‌شده
مساحت : ۱۷۵۰ مترمربع
کاربری : مسکونی
تاریخ ساخت : ۱۳۹۳
کارفرما : سارا جهان‌دارپور
تیم طراحی: احمد قدسی‌منش، نسیم خالصی، مریم ناظم‌البکا
پیمان‌کار: احمد قدسی‌منش، محمدرضا خورشیدی، رضا قدسی‌منش

درباره پروژه  آپارتمان شماره دو 

کارفرمای پروژه با دیدی متفاوت از یک پروژه‌ معماری و با هدف ایجاد یک ساختمان لوکس، مطابق نمونه‌های زیاد ساخته‌شده در سطح شهر، و مانند اکثر پروژه‌های محول‌شده به دفاتر معماری، با حساسیت بسیار نسبت به مسائل مالی، به دفتر شار مراجعه کرد.

این تفکر ما را در پیشبرد پروژه، به سلسله رایزنی‌هایی رساند که به رغم اینکه می‌توانست مشکلاتی دردسرآفرین و محدودکننده باشند، در نهایت امر، به نقاط قوت پروژه بدل شدند.

موقعیت پروژه : 

زمین پروژه در یکی از کوچه‌های محله‌ خلدبرین واقع است.

تمامی بلوک‌های این محدوده، مشابه اغلب ساختمان‌های شیراز، جهت‌گیری شرقی ـ غربی دارند.با این حال، در طرح پیشنهادی شهرداری، جهت‌گیری شمالی ـ جنوبی آمده است که این جهت‌گیری پیشنهادی نهایتا منجر به عدم هم‌خوانی با بافت موجود و ایجاد به‌هم‌ریختگی در ریتم مشخص خانه‌های این کوچه می‌شد.از طرف دیگر، یک عقب‌نشینی چهارمتری نیز در طرح توسعه‌ معابر لحاظ شده بود که در ایجاد این ناهم‌خوانی در ریتم جداره‌ کوچه، مزید‌ برعلت بود.اما مورد دردسرساز این طرح، مسئله‌ دیگری بود؛ جهت‌گیری پیشنهادی باعث می‌شد که بخش قابل توجهی از طبقات از نورگیری لازم محروم بماند. بدین‌ترتیب، مجموع این عوامل، ما را از پذیرش جهت‌گیری پیشنهادی برحذر داشت.

چالش‌های پروژه :

از چالش‌های دیگر پروژه، کشیدگی زیاد ساختمان در وجه سمت کوچه بود. درازساختمان بودن پروژه و این کشیدگی مضاعف، باعث می‌شد در یک طراحی صرفا دوبعدی ساده از نمای سمت کوچه، ساختمان در قالب یک بدنه‌ حجیم جلوه کند که ممکن بود نه تنها حس‌ و‌ حال مسکونی بودن را از خود ساختمان بگیرد، بلکه بر وزن سبک و ریتم آرام خانه‌های کوچه نیز سنگینی کند.بنابراین، طراحی تراس‌ها، به‌کارگیری فضاهای سبز، نوع مصالح جداره خارجی و استفاده‌ کاربردی از ریزاحجامی که شکست لازم را در یکنواختی و عدم پویایی جداره سمت کوچه به دست می‌داد، در مرکز توجه قرار گرفت.

مخاطب پروژه :

از طرف دیگر، فرد پیاده و ناظر که می‌توانست کاربر همین آپارتمان یا هریک از خانه‎های دیگر این کوچه باشد، به عنوان مخاطب پروژه در نظر گرفته شد تا بتواند در مواجهه خود با ساختمان در مقیاس انسانی، به واسطه همنشینی مصالح متفاوت، فضاهای سبز اگرچه کوچک، اما متعدد، و همچنین نورپردازی جداره‌ بیرونی تراز همکف در شب، با هرقدمی که برمی‌دارد، به تجربه‌ متفاوتی در عبور خود دست یابد.