تأليفاتفصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامیمجلاتمقالات

فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی 16 بهار و تابستان 1391

فهرست مقالات در  فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

 
۱- بررسی فضا در نگارگری ایرانی با تأکید بر منتخبی از آثار بهزاد ‏ | زینب مظفری خواه؛ مصطفی گودرزی
 
۲- بررسی تطبیقی و گونه‌شناسی نقوش فرش‌های خشتی مناطق سامان و چالِشتُر (با تأکید بر خشت‌های درخت سرو، کاج و بید مجنون) | افسانه قانی؛ محمد افروغ
 
۳ – بررسی نقش مایه های تزیینی در جوراب‌بافی منطقۀ آلاشت مازندران | مهناز شایسته فر؛ معینه السادات حجازی
 
۴- مفهوم شناسی تطبیقی نمادها در نگارۀ خلقت انسان از مجموعه منتخبات مثنوی با داستان دیدار حضرت مریم(س) و روح القدس(ع) از دفتر سوم مثنوی معنوی | فاطمه کیانی؛ حسن بلخاری قهی؛ محمدعلی رجبی
 
۵- تزیینات طلاکاری حرم مطهر مولای متقیان امام علی(ع) در نجف اشرف | علیرضا بهرمان
 
۶- نسبت معنا و شکل تطابق اندیشۀ معماری مسجد و فرم‌شناسی نماز | حامد ایمان طلب؛ سمیه گرامی
 
۷- گونه شناسی تزیینات گنبد غفاریه مراغه براساس الگوی تطبیقی | حمید فرهمند بروجنی؛ پروین سلیمانی
 

مقاله ۱ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

بررسی فضا در نگارگری ایرانی با تأکید بر منتخبی از آثار بهزاد ‏ | زینب مظفری خواه؛ مصطفی گودرزی

نگارگری ایرانی دارای ویژگی‌های بصری بسیاری است. فضا نیز یکی از ویژگی‌های مهم و درخورِ توجه در این هنر است. هنرمند ایرانی برای خلق این فضا، از تمهیدات بصری گوناگونی بهره‌ جسته است تا به نتیجۀ مورد نظر خود برسد. در این مقاله سعی شده است تا علاوه بر بررسی و معرفی فضای مثالی و چگونگی ایجاد آن، به انواع دیگری از فضا و حضور آن‌ها در مکتب نگارگری «هرات» با تأکید بر منتخبی از آثار کمال‌الدین بهزاد پرداخته شود.
 

مقاله ۲ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

بررسی تطبیقی و گونه‌شناسی نقوش فرش‌های خشتی مناطق سامان و چالِشتُر (با تأکید بر خشت‌های درخت سرو، کاج و بید مجنون) | افسانه قانی؛ محمد افروغ

منطقة چهارمحال‌وبختیاری یکی از مناطق برجسته در حوزة هنرهای سنتی و صنایع دستی به‌خصوص فرش دست‌بافت است. فرش این منطقه به دلیل داشتن شاخصه‌هایی نظیر طرح، نقش و رنگ مختص خود جایگاهی ویژه در دنیای هنر و صنعت فرش دارد. اکثر مناطق و نواحی این استان به‌خصوص مناطق سامان و چالشتر علیرغم هم‌جواری جغرافیایی و مشترکات فرهنگی و اجتماعی در هنر بافندگی، دارای وجوه اشتراک و افتراق و گونه‌گونی طرح و نقش و عناصر بصری مختص خویش است.
 
 

مقاله ۳ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

بررسی نقش مایه های تزیینی در جوراب‌بافی منطقۀ آلاشت مازندران | مهناز شایسته فر؛ معینه السادات حجازی

روستاهای مازندران میراث دار هنرهای دستی و بومی است که در گذر زمان رو به فراموشی نهاده‌اند. بافته های روستایی ازجمله هنرهای کاربردی است که حاصل تلفیق باورهای قومی و سلیقۀ ذوقی بافنده است. در جهت حفظ اصالت و هویت بومی، توجه به نقش مایه های غنی این آثار می تواند راه گشا باشد.
 

مقاله ۴ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

مفهوم شناسی تطبیقی نمادها در نگارۀ خلقت انسان از مجموعه منتخبات مثنوی با داستان دیدار حضرت مریم(س) و روح القدس(ع) از دفتر سوم مثنوی معنوی | فاطمه کیانی؛ حسن بلخاری قهی؛ محمدعلی رجبی

نگارگری ایرانی هنری اصیل و والاست که ضمن دربرداشتن معانی و مفاهیم بلند عرفانی، جلوه هایی بدیع و چشم نواز از ترکیب سحرانگیز طرح و نقش و رنگ را به نمایش گذاشته و به مدد اکسیر خیال، صورتی مثالی از زیبایی های بهشتی را جلوه گر ساخته است.
 

مشاهده مقاله


مقاله ۵ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

تزیینات طلاکاری حرم مطهر مولای متقیان امام علی(ع) در نجف اشرف | علیرضا بهرمان

هنگامی که سپاهیان اسلام پای در سرزمین ایران نهادند، به‌زودی دریافتند مردمان این سرزمین از پیشینة تاریخی، فرهنگی و هنری والایی برخوردارند و متقابلاً ایرانیان نیز به‌خوبی دریافتند که آیین الهی جدید، دانش و فرهنگ و هنر را بالنده خواهد ساخت.

ادامه مطلب
معابر ۱۰۷ روستای اصفهان امسال آسفالت می‌شود

مشاهده مقاله


مقاله ۶ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

نسبت معنا و شکل تطابق اندیشۀ معماری مسجد و فرم‌شناسی نماز | حامد ایمان طلب؛ سمیه گرامی

هدف معماری در هنر دینی به‌ویژه در جهان‌بینی اسلام، شفاف‌سازی مرز بین ماده و ذهن، جسم و جان است. در معماری مسجد از یک سو نگاه عارفانه و شهودی هنرمند مسلمان با تأسی به مبانی قرآنی و مبتنی بر هندسه و ریاضیات و از سوی دیگر، نگاه فقهی و کلامی او آثاری ارزشمند پدید آورده است.

مشاهده مقاله


مقاله ۷ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۱۶

گونه شناسی تزیینات گنبد غفاریه مراغه براساس الگوی تطبیقی | حمید فرهمند بروجنی؛ پروین سلیمانی

گنبد غفاریه متعلق به دورة ایلخانان و دارای تزیینات بسیار زیبا، به‌ویژه انواع هنر کاشی‌کاری مرسوم در این دوره است. برخی از عناصر معماری در گنبد غفاریه، ایرانی نیست و همین‌طور در ضلع جنوبی، شرقی و غربی بنا از نشانی به نام چوگان‌دار استفاده شده که در بنای دیگری در ایران مشاهده نشده است که این نشان به‌نوعی هویت بنای غفاریه را مشخص می‌کند.

مشاهده مقاله


 

 

 

 

منبع
فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 × 4 =

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا