فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۱۰

امکان سنجی توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی بر بنیان سیاست های دارایی مبنای توسعه اجتماعات محلّی مطالعه موردی: سکونتگاه های غیررسمی کلانشهر تبریز | عیسی پیری؛ مهدی رضاییان

سکونتگاه‌های غیر‌رسمی به‌ عنوان پدیده‌ای با ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فضایی گسترده، معلول شهرنشینی مدرن و گفتمان پیشرفت در عصر روشنگری است که الگوی توسعه پایدار شهری را به چالش می‌کشد. از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی، رهیافت توانمندسازی با حمایت بانک جهانی به دنبال تحول و ساماندهی این نوع اجتماعات محلی از درون با سیاست‌سازی دارایی _ مبنا و با تکیه بر دارایی‌های محلی از قبیل سرمایه اجتماعی، سرمایه کالبدی و سرمایه اندک مالی این نوع اجتماعات است تا با رویکرد فرایند‌گرایی، جامع نگریِ خوشبختی مردم و مکان و نیز ظرفیت‌سازی سکونتگاه‌های غیر‌رسمی ، تعهد و توانمند‌سازی را جایگزین فرهنگ استحقاق و بی بند‌و‌باری کند که درواقع پیامد سیاست‌های نیاز _ مبنای توسعه اجتماعات محلی است. این مقاله  بر مبنای روابط درونی رهیافت توانمند‌سازی و سیاست‌سازی دارایی _ مبنا پیش می‌رود. روش تحقیق توصیفی _ تحلیلی است.

مقایسه‌ ادراک زیبایی منظر شهری از نظر متخصصان و کاربران مطالعه‌ موردی: میدان عدل خمینی، مشهد | بهناز امین‌زاده گوهرریزی؛ محمدصالح شریفی؛ مهران فروغی‌فر