آپارتمان هاآثار معماری ایرانامیر ­امین­‌کاظمیپدرام پاکزادپروژه بر اساس موقعیت مکانیپروژه ها براساس وضعیتتکمیل شدهتهراندفاترشرکت نقش نمادعلیرضا صبوری فردکاربریمراکز مسکونیمعمارانمهدی ایرانیان

پنت‌­هاؤس کامرانیه | شرکت نقش نماد

پنت‌­هاؤس کامرانیه
معمار: 
شرکت نقش نماد (امیر ­امین­‌کاظمی، علیرضا صبوری فرد، مهدی ایرانیان، پدرام پاکزاد )

موقعیت : ایران، تهران، خیابان کامرانیه
وضعیت : بازسازی شده
مساحت: ۹۰۰ مترمربع
کاربری : مسکونی
تاریخ:۱۳۸۷-۱۳۸۸
معماران مسئول: امیر ­امین­‌کاظمی، علیرضا صبوری فرد، مهدی ایرانیان، پدرام پاکزاد
مجری: پدرام پاکزاد، امیر امین‌­کاظمی
کارفرما: علی کیقبادی
جوایز:طرح برگزیده در بخش معماری داخلی فضاهای مسکونی

 


 

پنت‌­هاؤس کامرانیه
پنت‌­هاؤس کامرانیه

درباره پروژه پنت‌­هاؤس کامرانیه

 

این پروژه در طبقه‌­ی فوقانی یک مجتمع مسکونی در کامرانیه واقع گردیده که شامل دو طبقه با زیربنای کلّی ۹۰۰ متر مربّع (شامل ۲۵۰ متر مربّع فضای باز) می‌­باشد. طبقه‌­ی اوّل شامل فضاهای عمومی، سوییت و اتاق مهمان و طبقه‌­ی دوّم شاملِ اتاق‌های خواب، نشیمن خصوصی و تراس‌های وسیع در شمال و جنوب است.پروژه­‌ی مذکور با برداشت اوّلیه از محل و ارائه‌­ی چند واریانت و اصلاح ساختار فضاها با توجّه به ایده­‌ی کلان طرح از مهر ماه سال ۸۷ آغاز گردید؛ عملیّـات تخریب و بازسازی از ماه‌های بعد آغاز شد. با توجّه به محدودیّـت‌های عملیات بازسازی در مجتمع ــ که قبلاً ساکنین دیگری داشت ــ و نیز انتخاب موادّ و ماتریال‌هایی که برخی بر اساس سفارش تولید یا ارسال می­‌شد، در مواردی کار ساخت با موانعی روبرو بود. بدین ترتیب عملیّات اجرایی، پس از یک سال، در دی ۸۸ به اتمام و از فروردین ۸۹ به بهره‌­برداری رسید.

ایده‌­ی طرح

هم جهت‌­گیری خطوطِ طرّاحی ما و هم خواسته‌­ی کارفرما به سمت ایجاد یک فضای مُدرن و منسجم بود. این رویکرد با توجّه به وضع موجودِ بنا و تقسیمات پلان که به فُرم کلاسیک شکل یافته بود، کار طرّاحی و یافتن راه حلّی مناسب و معمارانه جهت تأمین نیازهای روانی و کاربردی در فضا را مشکل می‌­نمود.

به نظر می­‌رسید یافتن مجالی برای ارائه‌­ی نوعی معماری آرام و مُدرن در یک چنین کالبدی کار ساده‌­ای نباشد، ولی از سویی با حذف برخی از دیوارهای جداکننده در فضاهای عمومی که فضایی یکدست به­‌دست می­‌داد و از سویی دیگر تأکید بر برخی المان‌های فضایی از قبیل شومینه و نیز ایجاد جاذبه‌ای بصریِ کنترل‌­شده، بر این مسأله فائق آمدیم. به‌­طورکلّی، ایده‌­های سازنده‌­ی طرح از قرار زیر می‌­باشد:

• حذف دیوارهای جداکننده در فضاهای عمومی جهت یک‌پارچگی فضاها و دستیابی به یک ایده‌­ی کلان در طرح.

• پرداختن به شومینه به­‌عنوان نقطه­‌ی عطف و جاذب طرح که از زوایای گوناگون قابل درک و اثرگذار خواهد بود.

• بازنگری فضای آشپزخانه که به شکل یک فضای استحاله‌­یافته در کنار سایر فضاها، بیرون از هر چارچوب معیّنی، تعریف سنّتی آن را می‌­شکند.

• به کارگیری یک حرکت خطّی متمایز در سقف (با استفاده از چوب) هم برای تعریف و شکل‌­دهی به فضاهای مختلف و هم به‌­عنوان عنصر انسجام­‌بخش در کلِّ زمینه‌­ی طرح.

 

 

 

ادامه مطلب
خانه‌­ی شماره‌ی 58 | خواهران حریری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 × دو =

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا