کتابخانه مرکزی ومرکز اسناد دانشگاه تهران | بهمن پاکنیا
کتابخانه مرکزی ومرکز اسناد دانشگاه تهران
معمار: بهمن پاکنیا
موقعیت: ایران، تهران، میدان انقلاب اسلامی، خیابان انقلاب اسلامی
وضعیت: ساخته شده
کاربری: آموزشی
تاریخ ساخت: ۱۳۴۳ – ۱۳۵۰/۱۹۶۴ – ۱۹۷۱
کارفرما: دفتر فنی دانشگاه تهران
بهره بردار: دانشگاه تهران
درباره پروژه کتابخانه مرکزی ومرکز اسناد دانشگاه تهران
این کتابخانه در کنار کتابخانههای تخصصی دانشکدهها که هر یک برحسب نیازهای علمی و آموزشی ویژه خود به وجود آمدهاند، بیشتر به امر پژوهش اختصاص دارد و به گردآوری آثار مربوط به مطالعات اسلامشناسی، ایرانشناسی و شرق شناسی میپردازد. هسته اصلی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران در سال ۱۳۲۸ ، با مجموعۀ اهدایی سید محمد مشکوه، استاد دانشگاه تهران، شامل ۱۳۲۹ جلد نسخة خطی، تشکیل گردید. بنای فعلی کتابخانه، در یکم مهرماه سال ۱۳۵۰ گشایش یافت. در طول این مدت، امور فنی کتابخانه، ایجاد ارتباط با مراکز علمی و دانشگاهی جهان، انتخاب و به کار گماردن کتابداران متخصص، در زیرزمین سازمان مرکزی، و زیرزمین دانشکده علوم و اتاقهای مسجد دانشگاه انجام میشد.
مرکز اسناد
در سال ۱۳۵۳، به منظور گردآوری و نگهداری و سازماندهی انتشارات غیرکتابی که از سازمانها، وزراتخانهها، دانشگاهها و انجمنهای فرهنگی و مؤسسات و مراکز داخل و خارج از کشور به کتابخانة مرکزی اهدا میشد، «مرکز اسناد» کتابخانه دایر گشت و نام آن به کتابخانة مرکزی افزوده شد. ساختمان کتابخانه با مساحت بیش از ۲۲۰۰۰ متر مربع دارای نه طبقه است که شامل دو طبقه زیرزمین، همکف، طبقه اول و ۵ طبقه مخزن کتاب و مطبوعات و اسناد است .کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد در حال حاضر حدود ۵۰۰۰۰ عضو ثابت دارد و روزانه پاسخگوی بیش از ۴۵۰۰ نفر مراجعهکننده از دانشجویان دانشگاه تهران و دیگر دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و محققان و پژوهشگران داخل و خارج از کشور است. کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد از سال ۱۳۴۶ به عضویت فدراسیون بین المللی انجمنهای کتابداری – ایفلا- درآمده است.