ساختمان لولاگر | مهندسان مشاور عمارت خورشید، دفتر طراحی دایره

ساختمان لولاگر
معمار : مهندسان مشاور عمارت خورشید، دفتر طراحی دایره (سینا احمدی ، جمشید بایندر، علی مقدم)

موقعیت :ایران – تهران – خیابان نوفل‌لوشاتو – کوچه لولاگر
وضعیت : ساخته شده
کاربری: مسکونی
تاریخ ساخت : ۱۳۹۴
کارفرما : محسن عطایی
همکاران طراحی: گلزار تراوتی، امیرعباس جنیدی، بهزاد کرم‌زاده دشتی
نوع تأسیسات / نوع سازه:  داکت‌اسپلیت VRF / سازه مرمتی بتنی
عکاسی: شاهین اکبری خرازی

درباره پروژه ساختمان لولاگر

خانه لولاگر اولین خانه از مجموعه‌ی شش بنای متعلق به دوره‌ رضاشاهی است که در خیابان نوفل‌لوشاتوی تهران قرار دارند. شاید بتوان گفت که این کوچه اولین مجموعه‌سازی درون شهری در تهران است که طراح شش بلوک ساختمانی که دو به دو قرینه‌ یکدیگر هستند طراحی کرده است و خوشبختانه امروز هر شش بنا به زندگی خود ادامه می‌دهند.

واگذاری پروژه

این شش بنا می‌توانند در صورت مرمت و احیاء با کاربری‌های مناسب به یکی از بی‌نظیرترین جاذبه‌های فرهنگی شهر تهران تبدیل شوند. خوشبختانه در سال ۱۳۹۰ بنای شمال شرقی این مجموعه متعلق به آقای محسن عطایی، جهت مطالعات، طراحی و مرمت به دفتر طراحی دایره واگذار شد.

مطالعات تاریخی و بررسی وضعیت موجود

در مطالعات تاریخی و بررسی وضع موجود، گروه طراحی به این نتیجه رسید که این بنا دارای عمده شاخص‌های سبک دوره‌ خود بوده و به عنوان بخشی از خاطره‌ بصری شهر تهران ارزشمند می‌باشد. از سوی دیگر فضاهای داخلی فاقد هر نوع تزئینات بود و با وجود طراحی آزاد پلان و تأثیری که از سازه‌ دیوار باربر برده دارای ویژگی سبکی با اهمیتی نبود.

بنابراین در طراحی مرمتی این بنا ضمن برطرف کردن آسیب‌های بنا، سعی شد تا در پوسته‌ خارجی رویکردی حفاظتی در پیش گرفته شود و در بخش‌های داخلی ساختمان با بیانی امروزی، ضمن حفظ ساختار کلی فضا، نقاط ضعف سازه‌ای و تأسیساتی بنا برطرف شده و فضاهای داخلی در جهت عملکرد بنا با همان طرح احیاء مورد طراحی قرارگیرد.

ساختار کلی پروژه

سازه:

سازه بناهای دوره رضاشاهی با سیستم دیوار باربر و تیرهای آهنی در سقف دارای پایداری کافی در برابر زلزله نیستند. بنابراین در این پروژه با طراحی سیستم حمایتی از دو دیوار برشی و دیافراگم‌های پایدار این نقیصه برطرف شد و سطح ایمنی بنا به بالاتر از سطح ایمنی جانی ارتقا یافت.

تأسیسات:

با توجه به عملکردهای متنوع بنا و ضرورت وجود تأسیسات کاملا مدرن و امروزی و رعایت سطح آسایش بر اساس استانداردها از سیستم داکت اسپلیت (VRF) استفاده شد و سیستم‌های اعلان حریق، دوربین‌های امنیتی و سیستم IT نیز در کنار روشنایی و نورپردازی برای بنا درنظر گرفته شد.

عملکرد:

عملکرد بنا با توجه به استعداد فضاهای موجود و محله از یک سو و توانمندی و علایق کارفرما از سوی دیگر تعیین شد. در این تغییر فعالیت به آینده‌ کوچه لولاگر و پنج بنای باقیمانده و امکان شکل‌گیری یک مجموعه‌ فرهنگی و تفریحی در طبقات زیرین در کنار امکان اقامتی و اداری در طبقات بالا برای کل مجموعه توجیه شد. با چنین رویکردی دو طبقه بالا به عملکرد مسکونی اختصاص داده شد. طبقه همکف به عملکرد رستوران و زیرزمین به فضای نمایشگاهی تبدیل شد و به دلیل وجود یک واحد تجاری در حیاط بنا که دارای سابقه تاریخی بود این بنا به صورت یک کافی‌شاپ در ارتباط با فضای نمایشگاهی و رستوران در نظر گرفته شد.

فضاهای داخلی

با توجه به مطالب فوق، رویکرد طراحی مشاور در فضاهای داخلی برخوردی لایه‌ای بود. به این معنی که با دو لایه عناصر تاریخی و عملکرد امروزی در کنار یکدیگر قرار گرفتند. این دو لایه علیرغم تضاد ظاهری، با ایجاد کنتراست به تشدید ارزش‌های نهفته در این دو شیوه معماری کمک کرده و موجب نوعی هم‌افزایی گردیده است. مهمترین وظیفه‌ ما در این پروژه عدم تاریخی سازی و تأکید بر تفاوت مداخلات امروزی و عناصر اوریجینال بنا بود.

[images_grid type=”carousel” auto_slide=”yes” auto_duration=”7.5″ cols=”three” source=”media: 15681,15680,15679,15678,15677,15676,15674,15673,15682,15683,15675″]