فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷
فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷ پاییز و زمستان ۱۳۷۲
فهرست مقالات در فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷
چکیده مقاله ۱ فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷
یادگاری از گذشته (مسجد جامع قم) | کامبیز حاجی قاسمی
مسجد جامع قم در محله مسجد جامع با فاصله اندکی در شمال بازار و میدان کهنه قرار گرفته است. در مجاورت اين مسجد مدرسه علمیه جانی خان واقع است. سردرهای این دو بنا روبروی يکديگر در دو سوی کوچه قرار گرفته و جلوخان مشترکی را برای هر دو ساختمان پدید آورده اند. اختلاف نظر در مورد تاريخ بنیاد مسجد ظاهرا از يکی دانستن مسجد جامع فعلی و مسجد جامع قديم قم ناشی شده است دقت در وضعيت فعلی مسجد روشن می سازد که بخش های مختلف آن به دوره های گوناگون تعلق دارد بنای گنبد خانه مسجد قديمی تر از سایر قسمت ها و شبستان شرقی نيز مقدم بر شبستان غربی بنظر می رسد. تاريخ کتيبه های موجود در نقاط مختلف بنا ۱۲۴۶ و ۱۲۴۸ هجری قمری است سردر نيز متعلق به نيمه دوم قرن سيزدهم است و ظاهرا در همين سالها در مسجد تعميراتی شده است.
چکیده مقاله ۲ فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷
آشنایی با استادکاران معماری سنتی ایران | بهرام قديری
معرفی شخصيتی که حدود هشتاد سال به معماری سنتی ایران خدمت ارزنده کرده است آن هم در قالب چند صفحه نوشتار مسلما حق مطلب را ادا نمی کند لذا در ابتدا ذکر اين نکته ضروری است که گزارش حاضر خود را از چنين ادعایی مبرا ساخته فقط به گوشه هایی از زندگی حرفه ای يکی از استادکاران معماری یزد به صورت اجمال می پردازد. استاد حاجی علی الکبر آخوند” خرمی” معروف به استاد علی اکبرآخوند ، فرزند محمد و متولد پانزدهم ماه دلو ۱۲۷۰ هجری شمسی است وی در خرمشاه يکی از محلات قديمی شهر یزد به دنیا آمده و نوه آخوند ملا احمد اردکانی است .
چکیده مقاله ۳ فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷
کتاب شناسی شهرهای ایران قسمت سوم | بهرام قديری
چکیده مقاله ۴ فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره ۷
بازديدکنندگان از اماکن ميراث جهانی | بهرام قديری
چکیده مقاله ۵
افسانه سنمار | علی خانمحمدی
افسانه ها مجموعه ای از اعتقادات و باورها و داورهای نظری مردم هستند که به لحاظ تناقص با محسوسات ما نام افسانه را به خود گرفته اند. با اين حال مردم در گذشته به افسانه ها متوسل شده و با آنها زندگی کرده اند. امروزه اگرچه پيوند با افسانه ها به استحکام گذشته نمی باشد ولی هنوز محل تجلی ارزشهای جامعه می باشند. همچنانکه در افسانه سنمار نيز ارزش “بداعت” و ” استقامت” به صورت بارزی برجسته می شود.
