چشم سالار (ساختمان اداری سالار) | گروه معماری پاسبانی

درباره پروژه چشم سالار (ساختمان اداری سالار)

ساختمان سالار در منطقه محمودیه، خیابان سالار، در زمینی به مساحت ۶۸۸ مترمربع در ۲ طبقه زیرزمین و ۵ طبقه روی همکف با زیربنای ۳۶۲۵ مترمربع است. هر طبقه با مساحت ۳۹۷ متر مربع شامل ۴ واحد مسکونی ۱۴۰-۸۰ مترمربعی می باشد.

ویژگی طراحی

زمین پروژه
از تجمیع ۲ پلاک تو در تو بصورت یک فرم L شکل بدست آمده بود، همین ویژگی و جهت تردد در طول گذر و رسش به بنا باعث گردید سطح نما بصورت سیال و به شکل لایه های لغزنده بر روی هم با کشیدگی به داخل ملک شکل بگیرد. از طرفی با بررسی در نماهای جداره گذر، وجود اغتشاش و عدم هماهنگی در بدنه نما ها به انتخاب آجر به عنوان متریال اصلی و غالب در نمای این ساختمان منجر شد.

به جهت تاکید بر فضای ورودی در بدنه اصلی،
بافت آجری از چینش ساده به چینش دندان موشی تغییر یافت و استفاده از آجر لعابدار در این بخش با تاکید بر شاخصه ورودی انجام شد. تفکیک لایه های نما بوسیله جداره های شفاف و خط آسمان متغیر و به هم پیوستگی لایه های لغزنده به واسطه اجرای آجر بصورت بافت پس و پیش با پهنای ارتفاع ۲ طبقه در نزدیکی خط آسمان بنا و همچنین استفاده از عناصر الحاقی افقی، ایجاد شد.

حل موضوع پروژه

حل موضوع پروژه با کاربری “موقعیت اداری” یکی از دغدغه های فکری ما بوده، موضوع بهره برداری از آن و دور زدن قوانین شهرداری توسط مشتری .

از آنجایکه به صداقت در معماری اعتقاد داشته و داریم، نمود کاربری یک بنا را در فرم و نمای آن می بینیم. این تفکیک نشدن کاربری و بهره برداری بصورت موقعیت اداری مهمترین مشغله ذهنی ما را در این پروژه به خود اختصاص داد، از طرفی ابعاد نامشخص حاصل از تجمیع دو پلاک شیب زمین ، عرض کم گذر و … همه مسائلی بوده که علاوه برخواسته های مشتری در این پروژه با آن درگیر بودیم .

نحوه قرارگیری زمین

نحوه قرارگیری زمین نسبت به گذر عملا باعث گردید حجم ساختمان از فرم یک پلاک شهری فاصله گرفته (حجم ناپیوسته شهری)و نمود بیشتری داشته باشد از این موقعیت و پتانسیل موجود ، در جهت شکل گیری فرم کلی بهره گرفتیم.

بدنه شهری

بدنه شهری ناپیوسته و حجم خاص بنا و از طرفی پرهیز از نمایش نمای سیمانی “نمای مرسوم پشتی بناهای شهری”
در نهایت فرم کنج شمالی را شکل داد که معرف سالار گردید، چرا که اولین دید هر بیننده از بنا این کنج می باشد. لغزش لایه ها چشم ناظر را به دنبال خود تا داخل نمای جنوبی (حیاط جنوبی ) می کشد، لذا پیوستگی خاص نما، در معرفی حجم بنا بیشترین تاثیر را دارد.

حجم بنا

حجم بنای سطح بیرونی آن در اثر اعمال ضوابط و آیبین نامه های شهرداری بصورت دوحجم چسبیده حاصل از پلاک مجاور هم نمود می کرد.بر اثر انرژی و داینامیک جاری در محور گذر، گوشه های تیز  حجم بنا ساییده شده و  تبدیل به فرم نرم تر شده است و سطح بهم پیوسته و یک پارچه ای را ایجاد کرده است. این سطح بعدا بصورت لایه های لغزنده بر روی هم که حاصل جریان مستمر موج وار گذر بوده، نمود پیدا کرده است.

در مواجهه با  حجم  ساختمان برای شناخت و معرفی بیشتر،
به هر مقداری که بیننده نزدیکتر می شود جزئیات بیشتری نمایان می گردد گویی لایه های نما در حرکتند، یکی  یکی کناررفته و چهره نما را پر رنگتر می نمایند. لایه هایی که از حرکت گذر محیط نیرو گرفته بر روی هم می لغزند. در اثر این لغزش احجام شکل گرفته، بازی نور و سایه تکمیل میگردد. با حذف کنج های تیز، دریافت این انرژی در ساختمان در ساختمان “تهدید” به نقاط “آرامش و فرصت ” و قابل استفاده تبدیل کرده و ارزش های فضاها را دو چندان می کند. خط آسمان در اثر این حرکت از یکنواختی خارج  شده و بصورت خطوط بهم پیوسته و پشت سرهم در جهت محور تغییر شکل می یابد.

رنگ فیروزه ای در نما

اضافه کردن رنگ فیروزه ای با تکنیک آجرهای لعابدار نیز بدین منظور شکل گرفته است .
یکپارچگی و بهم پیوستگی شما نیازمند خطوط و نقاط عطف بود، از این رو  جهت رعایت مقیاس انسانی پروژه با ایجاد خطوط عمود در آرایش مصالح و افقی در بافت مصالح بیشترین بهره را بردیم. حجم بیرون زده امتداد حرکت افقی در نمای شرقی است که در ضلع جنوبی نمایان گشته است.

آجر:

معماری ایران
بیشتر به فضاهای خالی و سایه ها توجه کرده و اصولا بازی احجام در امتداد شکل و فرم سایه روشن ها تثبیت می شود. از اینرو است که نور و سایه به معرفی حجم و معماری کمک می کند. آجر در منطقه فلات ایران بیشترین و عمده ترین مصالح ساخت بوده و در شکل و ابعاد مختلف و با چیدمان های متنوع در تشدید و شکل گیری سایه ها و نرمی سطوح در مقیاس کوچکتر ایفای نقش می کند. استفاده از آجر و آجر لعابدار در پیکره بنا اشاره ظریفی است به معماری ایران و خاستگاه آجر و تاکیدی است به نقاط عطف پروژه در قسمت هایی همچون چشم سالار (ورودی). انرژی خیابان در طبقه همکف متمرکز شده جایی که ارتباطات عمودی شکل می گیرد، پلان لابی، کفسازی و شکل سقف بر اثر این تمرکز به وجود آمده است.

چشم سالار:

در تقابل سطح نمای سالار  و داینامیک موجود 
“فضایی” در نقطه تمرکز این نیروها در بالای ورودی اصلی و نمای سالار به وجود آمده که به خاطر فرن دوکی شکل آن “چشم سالار” نام گذاری شد. چشم سالار با آجر های لعابدار فیروزه ای که با کلیت آجر نمای کار شده اختلاف زاویه دارد،(آجر چینی بصورت دندان موشی) با نورپردازی شاخص تر شده و ورودی مجموعه را تعریف میکند “با تاکید بر رنگ فیروزه ای”