حال نزار معماری بومی که خاک می‌خورد
حال نزار معماری و نسخه‌ای بومی که خاک می‌خورد
یک کارشناس معماری بومی و مرمت بنا، با بیان اینکه در معماری، علم و هنر با هم آشتی می کنند، از طرحی گفت که حدود ۱۰ سال پیش برای ایجاد بناهایی سازگار با معماری بومی ایران به دانشگاه هنر اصفهان ارائه کرده اما این طرح زیر غبار بی‌توجهی، فراموش شده است.
احمد منتظر اظهار کرد: اگر چند صد سال پیش کرونا می‌آمد و ما قرنطینه می‌شدیم، خانه‌هایی با کوشک یا حیاط مرکزی داشتیم که طرح کوچکی از بهشتِ رویِ زمین بود؛ خانه‌ای که با تزئینات وابسته به معماری و تهویۀ مناسب، به ما آرامش می‌داد و برای مدتی از تماشای باغ و بستان و رود بی‌نیاز می‌کرد، اما در حال حاضر… افسوس.
وی ادامه داد: با این همه نمی‌توان گفت که بازگشت به آن گذشتۀ تاریخی راه حلی درست است؛ درست این است که ما از گذشته الهام بگیریم و برای شرایط امروز، خانه‌ای مناسب بسازیم.
معماریِ امروزیِ سازگار با آن را پایه‌ریزی کنیم
این کارشناس معماری و مرمت بنا تصریح کرد: ۱۰ سال پیش طرحی را با این موضوع که چگونه در کنار حفظ ارزش‌های تاریخی یک بافت، معماریِ امروزیِ سازگار با آن را پایه‌ریزی کنیم، به دانشگاه هنر دادم و این طرح تا شورای تحول کشور هم رفت اما نادیده گرفته شد.
منتظر توضیح داد: پیشنهادم این بود که گرایشی در گروه معماری برای این رشته در نظر گرفته، سپس با حضور متخصصان، اجرای این معماری از بافت تاریخی شروع شود و تا بافت میانی و پیوسته توسعه پیدا کند؛ به گونه‌ای که نه صدمه‌ای به بناهای مستحکم و واجد ارزش تاریخی این بافت‌ها برسد و نه یک خانۀ بیگانه با معماریِ ایران در همسایگیِ این بناها سر بلند کرده و منظر کلی این بافت را تخریب کند.
مدیر پیشین اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان خاطرنشان کرد: با این روش می‌توانستیم به دور از کپی‌کاری‌هایی که برای مثال در مورد مساجد ما انجام شده و این معماریِ باشکوه را به ابتذال کشیده، بناهایی بسازیم که صد سال بعد یک بنای تاریخی ارزشمند باشد.
وی افزود: متأسفانه پیگیری‌های من برای اجرایی شدن این طرح که دوای دردِ امروز ِشهرهایِ بیمار ماست تاکنون به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است.
منبع: ایسنا
