مسابقه موزه گوگنهایم | فرشید موسوی

مسابقه موزه گوگنهایم
معمار: فرشید موسوی 

موقعیت: فنلاند، هلسینکی
وضعیت: طراحی شده
مساحت: ۷۰۰۰ متر مربع
تاریخ ساخت: ۲۰۱۴
کاربری: موزه
کارفرما: Solomon R. Guggenheim Foundation
سازه: AKT
خدمات ساختمان: AECOM
بودجه: ۱۳۰ میلیون یورو

درباره پروژه  مسابقه موزه گوگنهایم

پیشنهاد ما برای گوگنهایم هلسینکی یک ساختار بی نهایت سازگار است که هم تنوع هنری – هم اکنون و آینده – را در ساختار و ترکیب خود جای می دهد و این موزه به عنوان محلی برای رویداد با هنر و شهر هلسینکی قرار می گیرد.

فضای داخی

این موزه به دو منطقه مجزا تقسیم شده است: یک صلیب که گالری را احاطه کرده است که توسط یک تخته سنگی ساخته شده است و برنامه غیرنمایشگاه را به عنوان یک اتاق نشیمن داخلی ایفا می کند. این گروه بندی فضاهای نمایشگاهی و غیر نمایشگاهی ، این دو را قادر می سازد تا پیکربندی مختلف و همچنین محیط های داخلی را فراهم شود.

هر یک از طبقات شامل پنج سکوی قابل حمل مستقل است که برای حرکت به بالا و پایین با استفاده از بالابرهای کشتی طراحی شده اند. این امر باعث ایجاد فضای نمایشگاه انعطاف پذیر ، با تغییر حجم بدنی و امکان مدیریت محیط های داخلی آن برای ارائه نور ، دما و رطوبت می شود و به راحتی آنها را برای هر نمایشگاه با استفاده از انرژی بهینه تطبیق می دهد. برای تسهیل این تغییرات ، هر پلتفرم دارای یک پلان کف است که می تواند به پلان کف سکوی مجاور پیوند بخورد. راحتی داخلی توسط یک سیستم جابجایی حجم متغیر اداره می شود. هوا از طریق دیواره های غشایی خارجی توزیع می شود و در فضایی در سطح پایین تأمین می شود و با برداشت گرمای تولید شده در داخل ، با استفاده از شناور طبیعی خود قادر به بالا آمدن است و سپس برای بازیابی انرژی در پشت بام جمع می شود.

نمای موزه

ترکیب نما بسیار مؤثر و سیستم های داخلی ، مصرف کم انرژی را تضمین می کند. جابجایی سکوها فضاهای نمایشگاهی ،با اشکال و ارتفاعات مختلف و همچنین شیوه گردش در موزه را ایجاد می کند. این سکوها می توانند با یکدیگر هماهنگ شوند تا گالری های بزرگی تولید کنند یا روابط مبهمی برقرار کنند و از این طریق نمایی  در سراسر بدست آورند. این ماتریس امکانات انعطاف پذیر موزه را فراهم می کند و آن را به آزمایشگاهی برای هنر تبدیل می کند. سکوهایی که حداقل ۱۵کیلونیوتن بر متر مربع تحمل داشته باشند احتمالاً هنرمندان بیشتری را ترغیب می کنند که وزن را به عنوان یک موضوع درک کنند. فضاهای مورب که در نتیجه ی طبقه های شکاف ایجاد می شود ، هنرمندان را تشویق می کنند که شیوه های مورب را کشف کنند. گالری ها نیز می توانند در کوتاه مدت غیر متعارف باشند ، این موزه همچنین می تواند هنرِ مقیاس کوچکی را که معمولاً در یک گالری معمولی گم می شود ، پرورش دهد.

موزه و محیط شهری

وزنه های پیشخوان برای بلند کردن سکوهای نمایشگاه بر روی دیواره های بیرونی حجم صلیب و پوشیده از استیل ضد زنگ آینه قرار دارند. هرچه طبقه های گالری برای هر نمایشگاه جابجا می شوند ، وزنهای پیشخوان نیز حرکت می کنند. از این رو ، چهره های مختلف صلیب باعث انعکاس آب ، بافت شهر یا آسمان می شوند و بر اساس تنظیمات داخلی ، آنها با گذشت زمان تغییر می کنند. از این رو حضور موزه در شهر در حال تغییر و تحول خواهد بود و یک تولید مشترک بین پیکربندی های نمایشگاه در داخل و محیط شهرِ خارج از آن است.