ساختمان ایل خانه | گروه طراحی شیفت

ساختمان ایل خانه
معمار: گروه طراحی شیفت (تغییر روند طرح ) (رامبد ایلخانی، نشید نبیان، درنا مصرزاده )

موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: ۱۳۹۳
نوع کاربری : مسکونی
مساحت : ۵۰۰ مترمربع
همکار طراحی:دیبا دیانی
کارفرما : احمد نبیان، ابوالقاسم نبیان
مدیران اجرایی : گروه اجرای شیفت (شرکت تغییر روند اجرا)، ابوالقاسم نبیان
همکاران اجرا : حسام‌الدین رئوف‌پناه، علیرضا انصاری امین
تاسیسات مکانیکی : علی غنی‌زاده
تاسیسات الکتریکی : علی پیلتن
ارائه و گرافیک : گلناز جمشیدی، محسن خان‌محمدی، ملیشا ملوشویچ، مهرآسا چمنی حیدری
عکسان: پرهام تقی‌اف، گروه طراحی شیفت
جوایز: رﺗﺒﻪ دوم ﮔﺮوه مسکونی آپارتمانی جایزه ﻣﻌﻤﺎر ۱۳۹۳

درباره پروژه :

زندگی دور همی:

برای عده ای از ما ایرانیان زندگی کردن خانواده های فامیل در کنار هم و در نزدیکی یکدیگر همیشه لذت بخش خواهد بود. علاقه مندان به این موضوع در شهر های بزرگی همچون تهران که فاصله خانه ها و زمان دسترسی به آنها بسیار زیاد است شاید این دوری را بیشتر حس می کنند. ایل‌خانه، نام آپارتمانی است ۴ طبقه و شامل ۳ واحد مسکونی، برای سه خانواده از یک فامیل در شهر تهران. 

توضیحات کلی:

این ساختمان که در زعفرانیه واقع شده است، از شمال، در مجاورت قطعه «تودلی» قرار گرفته که دسترسی آن به خیابان، از طریق کوچه‌ای باریک در غرب پروژه صورت می‌گیرد. در شرق پروژه، زمینی واقع شده است که عمق آن به اندازه مجموع عمق زمین ایل‌خانه و همسایه شمالی آن است و در نتیجه، پیش‌آمدگی بنای واقع در همسایه شرقی، عقب‌ تر از مرز حوزه قابل ساخت پروژه قرار می‌گیرد. بنابراین، از لحاظ کالبدی، ایل‌خانه بنایی است با چهار نما.

ضوابط شهری:

اما به لحاظ ضوابط شهری، با توجه به اینکه بنا از منتهی‌ الیه شمالی زمین شروع می‌شود، در غرب به کوچه‌ای یک متری می‌رسد و در شرق به حیاط ملک همسایه، تنها حق نورگیری و ایجاد بازشو در نمای جنوبی را دارد. در نتیجه، ایل‌خانه در دسته بندی (تیپولوژی) آپارتمان هایی پیش آمده (in fill) با چهار نما قرار می گیرد.

اساس طراحی:

طراحی جداره های خارجی این بنا به گونه ای صورت گرفته که امکان نورگیری طبیعی با توجه به محدودیت های پروژه وجود داشته باشد. طراح به در نظر گرفتن امکانات و محدودیت های هر جبهه از ساختمان دست به طراحی آن زده است. تورفتگی‌های نمای جنوبی، موجب ایجاد مجموعه‌ای از بالکن ها و فضاهای نیمه‌ باز شده است که اکثر فضاهای داخلی به جای روی‌ کردن به کوچه، به این فضاهای سبز نگاه می‌کنند.

نماسازی:

در بخش‌هایی از نما، پوسته‌ای نیمه‌شفاف و متخلخل، شامل چهارچوبی فلزی و پوششی آجری، و بعضاً قابل حرکت بر روی نما، امکان تغییر موضعی پوسته جنوبی را، به لحاظ دید و نورگیری، مهیا می‌کند. با عبور نور خورشید از این پوسته های متخلخل تصویر زیبایی از بازی نور و سایه در فضای داخلی آپارتمان به وجود می آید.

در جداره شمالی نیز که تنها منظر ملک تودلی محسوب می‌شود، با قرارگیری گیاهان در جای جای ساختمان، حفره‌هایی سبز تعبیه شده‌اند که ضمن ایجاد منظر برای ملک تودلی، امکان نورگیری غیرمستقیم ایل‌ خانه را فراهم می‌کنند. در جداره غربی و در امتداد کوچه دسترسی ملک تودلی، یک شکاف سرتاسری امکان نورگیری غیرمستقیم کلی را برای ساختمان مهیا می‌کند. در عین حال، فضاهای داخلی عمیق ایل خانه از حفره‌های کوچک جداره غربی نورگیری جانبی دارند.