گالری ژی | البرز نظری، امین حسینی راد

گالری ژی
معمار: البرز نظری، امین حسینی راد

موقعیت : ایران، تهران، بلوار کشاورز، خیابان فلسطین شمالی
وضعیت : بازسازی شده
مساحت : ۲۰۰ مترمربع
زیربنا: ۱۲۵ متر مربع
تاریخ ساخت : ۱۳۹۸
کاربری : فرهنگی
تيم طراحی: آناهیتا مُدرِک، شیما طجرلو، پریا آسترکی
كارفرما: بابک قهرمانی
تاسيسات الكتريكی: مازیار آزما
تاسيسات مكانیكی: مازیار آزما
مدیر اجرایی: البرز نظری
پيمانكار: البرز نظری
نظارت: امین حسینی راد
گرافيست: آناهیتا مُدرِک، شیما طجرلو
عکاس: استودیو دید، امین حسینی راد
مصالح: سیمان شسته

درباره پروژه  گالری ژی

ساختمان در کوچه ای بن بست قرار گرفته است و کابری بنا پیش از بازسازی خانه مسکونی تک واحدی بوده است. قبل از بازسازی کارفرما جهت تقویت سازه ساختمان اقداماتی انجام داده بود که نمیه کاره رها شده بود. مهمترین ویژگی و توانایی بنا محوطه جنوبی آن و وجود طبقه زیرزمین بود و از محدودیت های پروژه دسترسی و دید محدود به خیابان اصلی به دلیل عرض باریک کوچه و بن بست بودن آن به جهت تغییر کاربری آن به گالری،  عرض باریک و کشیدگی زمین و مداخلات سازه ای بدون طرح و نقشه مهندسی می باشد.

خواسته کارفرما

خواسته کارفرما تبدیل ساختمان به بنایی فرهنگی و با کاربری متعدد بود که با توجه به متراژ محدود بنا در نهایت کاربری بنا بدین شرح شد.

تقسیم بندی ساختمان به دو بخش

در قسمت جنوبی کاربری های اصلی قرار دارند که با حیاط در ارتباط است و در قسمت شمالی کاربری های خدماتی که با نورگیر به هم متصل خواهند شد. کاربری های اصلی مجموعه طبقه زیرزمین و طبقه همکف کاربری گالری ، طبقه میانی فروشگاه آثار هنری، نیم طبقه سوم به همراه تراس و بام کاربری کافه می باشد. کاربری های خدماتی بخش اداری و سرویس های بهداشتی در پاگرد راه پله و اتاقک تاسیسات و انبار مجموعه برروی پشت بام قرار گرفت.

به جهت کاربری عمومی ساختمان لازم شد تا در طراحی زنده کردن بافت کوچه و دیده شدن ساختمان از سمت خیابان  مورد توجه قرار بگیرد. ایده اصلی پروژه پیوند ساختمان با بافت شهری است به صورتی که مرز میان کوچه و ساختمان تا جای ممکن کمرنگ شود.در زمان فعالیت مجموعه درب­های ساختمان کاملا باز می­شوند و با حذف پیشانی از بالای درب ورودی فضای کوچه بدون واسطه با حیاط مجموعه ترکیب می­شود. با گود کردن حیاط و ایجاد پله¬های سرتاسری فضایی برای  تعامل و اجتماع  افراد به وجود آمد و با نزدیک کردن پله به ورودی ساختمان حرکت پیاده در کوچه بدون توقف به درون ساختمان هدایت می­شود.

در داخل مجموعه نیز با ادامه کفسازی بتنی در طبقات حس پیوستگی با فضای شهری حفظ شده است. این پیوستگی در فضاهای داخلی با طراحی شفاف پوسته و ایحاد ارتباط بصری با حیاط مجموعه و از بیرون نیز با شکافتن نما و قرار دادن پله دسترسی به پشت بام در جهت گوشدگی نما ایجاد شده است. بافت شفاف نما با الهام از پوسته مشبک خانه های قدیمی آن منطقه که به جهت جلوگیری از ورود نور غرب در هنگام غروب به داخل تراس ساخته می­شد، طراحی شده است. سطوح معماری در نما نیز از نازککاری سیمان شسته که در نماسازی ساختمان­های آن محله مرسوم بوده استفاده شده است تا مجموعه بتواند با بافت شهری آن محل ترکیب شود.