خانه دلچه ویتا
معمار: نیما نیان، محمد بیگلری
موقعیت : ایران، تهران
وضعیت : طراحی شده
تاریخ ساخت : ۱۳۹۶
کاربری : مسکونی
کارفرما: شرکت دلچه ویتا
ماکت: علی جهانی
جایزه : طرح پیشنهادی مسابقه / رتبه نخست
درباره پروژه خانه دلچه ویتا
خانه تنهایی
با نوری که از درون‌اش می‌تابد، فرياد می‌زند خانه‌ای است برای زندگی، اما آن‌چنان در خود فرو رفته است که گويی به هيچ‌کس اجازه ورود به خود را نمی‌دهد؛ خودش است و خودش. تنها دارايی‌اش، فضایی است تهی که سعی دارد به گونه‌ای آن را پر کند تا شايد کمی حالش را بهبود بخشد. جز خود پناهی ندارد، همراهی ندارد، هم‌نشينی ندارد؛ بايد در تنهايی‌اش، خود را بسازد. با اين حال، در انتظار ميهمانی است که خود می‌داند هرگز نخواهد آمد.
خانه تنهایی، خانه‌ای با محدوده طراحی ۷ در ۲۰ در ۷ متر، در یک موقعیت فرضی است که در طول شرقی و غربی خود همسایگی دارد و دسترسی آن از ضلع جنوبی امکان‌پذیر است. به واسطه ابهام موجود که شامل بستر مبهم، جغرافیای مبهم و کاربران مبهم بود، استراتژی طرح بر این پایه بنا شد که خانه درون ظرفی تعریف شود که این ظرف، نه با محیط اطراف، بلکه با خود در تعامل باشد.
برنامه خانه بر اساس تعریف انجام‌شده، به دو دسته فضاهای خصوصی و عمومی تقسیم شده و این تقسیم‌بندی فضایی، با ساختاری مثبت و منفی، به واسطه ابژه‌هایی که در درون ظرف قرار می‌گیرند، تعریف و سازمان‌دهی شده است. فضاهای خصوصی خانه به عنوان ابژه‌هایی درون ظرف جای گرفته‌اند که این هم‌نشینی منجر به تولید فضایی منفی می‌شود که فضای عمومی خانه را تعریف می‌کند. به این ترتیب، هم‌افزایی ناشی از تعامل ابژه و فضای منفی، فضای زندگی را شکل می‌دهد.
[images_grid auto_slide=”no” auto_duration=”1″ cols=”three” lightbox=”no” source=”media: 39492,39496,39501,39497,39502,39500,39498,39499,39505,39504,39503,39511,39507,39508,39509,39510,39493,39494,39506,39495″]
