رستوران لمنز | محمد کانی سواران

 رستوران لمنز
معمار : محمد کانی سواران

موقعیت : ایران – تهران – میدان چیذر
وضعیت : ساخته شده
کاربری : رستوران
تاریخ ساخت : ۱۳۹۶
کارفرما : آقای ایزدی
همکاران طراحی: گل نسا متحد (برندینگ)، مجید کانی سواران ، سید محسن فاطمی
تهیه نقشه های فاز ۲: مجید کانی سواران ، سید محسن فاطمی
مشاوران و اجرای نورپردازی: شرکت فاد
طراحی سازه: خانم مهندس ایزدی
نظارت پروژه: گروه معماری کانی سواران
مشاور هنری: گل نسا متحد
مشاور گرافیک: گل نسا متحد
عکاس : دید استودیو
جوایز: رتبه دوم مسابقه معماری داخلی ایران۱۳۹۷

درباره پروژه رستوران لمنز

مطابق با هر پروسه معماری تعریف استراتژی و مسیر طراحی از مهم‌ترین و اولین اقدامات طراحی است. همچنین توجه به موقعیت بنا و بستر شهری و گذشته آن بخش دیگری از عناصر کلیدی طراحی است. با توجه به اینکه موقعیت مکانی رستوران لومنز در میدان چیذر تهران قرار دارد و به عبارتی می‌توان گفت بافت قدیمی به همراه خانه‌هایی برگرفته از معماری گذشته تهران و فضای سبز اندکی که نشان از گذشته زیبای این منطقه را دارد مهمترین عامل تاثیر گذار در این بستر می‌باشد.

از این رو مسیر ابتدایی طراحی برمبنای استفاده از خطوط و هندسه معماری ایرانی آغاز گردید ولی توجه اصلی بر آن بود که ژن اصلی معماری ایرانی با فرم‌های سیال آن هدف ما باشد؛ همچنین کانسپت اولیه کارفرما ایجاد فضای رستوران در کنار تکنولوژی‌ های جدید نظیر استفاده از واقعیت مجازی (VR) بود؛ که ما را برآن داشت تا ار تباط فرمی و محتوایی با این هدف برقرار نماییم.

ایده طراحی

ابتدا به ساکن ورودی رستوران را مشابه استراتژی خانه‌های درون‌گرای ایرانی در نظر گرفتیم و ارتباط ورودی با سالن اصلی از طریق یک دالان ۷ متری میسر می‌شد که بعد از وارد شدن به داخل دالان به تدریج فضا برای بیننده شفاف و قابل درک می‌گردید. در قسمت انتهایی سالن فضای کافی شاپ و VR تعبیه گردید که همانند فضای خانه‌های ایرانی که تاکید فراوان برقسمت شاه‌نشین خانه می‌شد. به منظور تاکید بر ترکیب معماری ایرانی و فضای مجازی بر آن شدیم فرم سقف در برخی نقاط با کف و مبلمان ارتباط مستقیم برقرار کند و در سایر موارد احساس معلق بودن را به بیننده القا نماید که البته که این هدف با استفاده از رنگ مشکی در سقف به سرانجام رسید.

ایجاد حس بی‌وزنی برگرفته از سناریوی اصلی برند به قسمت معماری وارد شد؛ همانند ترکیب عناصر متضاد در واقعیت مجازی ما را به سمت ایجاد فضایی همسو با عبارت وزن و بی‌وزنی سوق داد. همچنین در پروسه طراحی سعی بر آن بود فضا به صورت یکپارچه شکل بگیرد و عنصر الحاقی نداشته باشد و در صورت اضافه شدن با کنتراست حداکثری نمایش داده شود تا بیننده به راحتی فرم سیال و یکدست را ببیند و این فرم بتواند نیاز اساسی فضا نظیر محل نورپردازی را در دل خود ایجاد کند تا بتوانند در کناریکدیگر فرم یک دست و به عبارتی ارتباطی لازم و ملزوم گونه را به وجود آورند؛ فرش کف با استفاده از طرح نقوش معماری سنتی ایرانی ولی در قالب محتوی برند و طراحی معماری (سفید-مشکی) پوشش داده شد.