ویلای بید مجنون
معمار: استودیو برانیا ( محمدرضا نیازی، محمدجواد نیازی، شقایق نمازکار )
موقعیت: ایران، کرج
دفتر معماری: استودیو برانیا
معماران: محمدرضا نیازی، محمدجواد نیازی، شقایق نمازکار
کارفرما: فرشید علیزاده
همکاران طراحی: امین سامانی (گرافیک و ارائه)
تاریخ اجرا: ۲۰۱۷
نوع پروژه: مسکونی
مساحت : ۲۰۰۰ متر مربع
اجرا : نیما صادقی نژاد
طراحی سازه: وسپار سازه (سهیل فدوی، میلاد فلاحیان)
طراحی تأسیسات: حسین خدایار، آیدین شادخو
هوشمند سازی: ام اند اچ (مهدی همایون، حمیدرضا رئوفی)
سرپرست کارگاه: مصطفی احمدی، سینا نسیمی
نظارت : امیرحسین تبریزی
مشاور گرافیک: امین سامانی
عکاسان: شقایق نمازکار، محمد جواد نیازی
درباره پروژه ویلای بید مجنون :
یک باغ ۲۰۰۰ متری سرسبز در منطقه زیبادشت کرج و یک کلبه وسط باغ. کارفرما قصد داشت کلبه‌ی وسط باغ را تخریب و عمارت جدیدی در زیربنای وسیع تر متناسب با نیازهای خود احداث کند. اشکال اصلی که در وضع موجود می‌دیدند کمبود فضا متناسب با نیازهایشان بود. آن ها می‌خواستند یک ویلای اقامتی- تفریحی داشته باشند که بتوانند با دو فرزند و همچنین پدر و مادرهای سالمندشان در آن زندگی کنند.
در عین حال امکانات و فضای لازم برای برگزاری مهمانی و دورهمی‌های اخر هفته فامیل و دوستان را هم داشته باشند. همچنین بخاطر علاقه‌ای که به طبیعت داشتند از این ارتباط منقطع داخل کلبه و فضای باغ ناراضی بودند و طرحی می‌خواستند که ارتباط متصل‌تری با باغ داشته باشد به نحوی که همزمان که درون خانه هستند، بتوانند اتفاقات بیرون خانه را هم رصد کنند و از تغییرات فصول خاطره بسازند و لذت ببرند.
دو درخت بید مجنون روبروی عمارت وجود داشت که برایشان یادآور خاطرات زیادی بود. تصمیم گرفتیم با وجود همه تغییراتی که متناسب به نیازهایشان ایجاد خواهیم کرد این بخش لندسکیپ را دست نخورده نگه داریم تا روح تعلق به خانه در بخشی از طرح باقی بماند و آن‌ها را به گذشته شان متصل کند. نگاه ما به مسئله از یک سو نگاه نوستالژیکی بود. یک خانواده ایرانی با حال و هوای جمعی و احترام به سنت ها. از سوی دیگر خواسته کارفرما این بود که افق نگاهمان از مسائل پروژه فراتر رود و امکان‌های تازه‌ای را در مقیاس جهانی جستجو کنیم.
فضاهای پروژه:
پوسته سفید بتنی با حرکت سیال میان فضاها و خطوط نرم، قرار گرفتن در یک اسکوپ جهانی را رصد می‌کند، در عین حال هسته گرم آجری با جزییات آجرچینی و مقیاس انسانی در کنار توجه به کیفیت‌های معماری ایرانی مثل گودال‌باغچه‌ها، ایوان‌ها، روزن‌ها، توجه به مسئله نور، اهمیت حضور طبیعت و آب و … در جستجوی اتصال پروژه به جغرافیای معاصر ایران است.
سازه و ایستایی بنا:
سازه و معماری کاملا درهم درگیر هستند و درواقع سازه پروژه همان کانسپت پروژه است. پوسته بتنی به گونهای طراحی شده که در عین جوابگویی به کانسپت‌های معماری، کاملا در خدمت سازه و ایستایی بنا عمل کند. دیوارهای غربی، شمالی و دیوار روی کنسول که بصورت Fillet به کف معماری متصل شده‌اند در واقع دیوارهای برشی پروژه هستند و عملکرد کاملا سازه‌ای دارند و جهت مهار زلزله در سه جهت پلان ساختمان عمل می‌کنند. حتی دیوار برشی روی کنسول هم که به فونداسیون نمی‌رسد خاصیت سازه‌ای دارد و سقف پشت بام و طبقه اول را به هم دوخته است. برای سازه از دال بتنی به روش U-Boot استفاده شده تا بتواند در عین حفظ ظرافت فرم، دهانه‌های زیاد و ستون‌گذاری نامنظم را پاسخ دهد. همچنین در قسمت کنسول بتنی که ۴.۶۰ متر طول و ۸ متر عرض دارد از کابل‌های پیش تنیده بصورت متقاطع و دوطرفه استفاده گردیده است.
