نشریه معماری و شهرسازی ایران شماره ۱۳ (۱)
فهرست مقالات در این نشریه معماری و شهرسازی ایران شماره ۱۳ بخش ۱
چکیده مقاله ۱ نشریه معماری و شهرسازی ایران شماره ۱۳
بازشناسی مؤلفه های تأثیرگذار بر شکل گیری هویت و خاطره جمعی در فضاهای شهری پیرامون پل های تاریخی | عباس ترکاشوند؛ حیدر جهانبخش؛ مریم کریمی نژاد
چکیده مقاله ۲ نشریه معماری و شهرسازی ایران شماره ۱۳
بررسی رضایت مندی ساکنان مسکن مهر تهران مبتنی بر معیارهای کالبدی و منظری | محمد صادق طاهر طلوع دل؛ سمیه پورباقر؛ لیلا مهدوی
چکیده مقاله ۳ نشریه معماری و شهرسازی ایران شماره ۱۳
مقایسه تطبیقی الگوی فضایی مسکن شهری مبتنی بر پیشینه تاریخی و اجتماعی شهر (مطالعه موردی: شهر اردبیل) | حمیدرضا عظمتی؛ ودود رستمی؛ سمیه پورباقر
چکیده مقاله ۴ نشریه معماری و شهرسازی ایران شماره ۱۳
کیفیت فضای بینابین در گذرهای تاریخی نمونه موردی: گذر ساغریسازان شهر رشت | مرجان پیرواولیا؛ جمال الدین سهیلی
چکیده مقاله ۵
تجزیه و تحلیل موانع اجرای مدل اطلاعات ساختمان (BIM) در ساختمان های صنعتی ایران (نمونه موردی: مدارس ابتدایی شهرستان بندر انزلی) | مهدی زندیه؛ ایرج محمودزاده کنی؛ پدرام حصاری
چکیده مقاله ۶
بازشناسی ویژگی های معماری تلفیقی در تزئینات عمارت صمیمی شهرستان رامهرمز | کورش عطاریان؛ کورش مومنی؛ مریم بیگدلی
تزئینات بخش جدایی ناپذیر از معماری و بناهای هر فرهنگ و سرزمینی است که خود شیوه های متنوع و گوناگونی را شامل می شود و کاربرد آن در معماری موجب کمال و غنای بصری می گردد. شهرستان رامهرمز خوزستان با پیشینه ای باستانی و تاریخی دارای ابنیه و آثار باقی مانده متنوعی است که عمدتاً از دیدگاه کالبدی بیانگر شاخص های فرهنگی و هنری خاص این منطقه جغرافیایی می باشد.
چکیده مقاله ۷
توسعه ابزار سنجش تاب آوری سازمانی شهر در برابر بحران | داوود کاظمی؛ علیرضا عندلیب
وقوع مخاطرات طبیعی از جمله سیل و زلزله با توجه به شرایط محیطی و جغرافیایی کشور همواره منجر به آسیب های جدی مالی و تلفات انسانی گسترده ای گردیده است و این در حالی است که نگرش های جاری و حاکم بر مدیریت بحران عمدتاً بر مدیریت انفعالی بحران و یا کاهش آسیب پذیری های کالبدی توجه دارند و حال آنکه تقویت زمینه های سازمانی می تواند نقش بسیار مؤثری بر میزان تاب آوری سکونتگاه های انسانی در برابر مخاطرات بحران زا داشته باشد.
چکیده مقاله ۸
ارزیابی روش های اعمال انعطاف پذیری در فضاهای مسکونی با زیربنای محدود | مازیار َآصفی؛ شهین فرخی؛ مهسا نثارنوبری
انعطاف پذیری در معماری پاسخگوی بسیاری از نیازهای تغییر پذیر در فضاهای داخلی و خارجی محیط های مسکونی به شمار می رود. در بسیاری از مساکن با زیربنای محدود، فضا فاقد بهره وری لازم می باشد، لذا تأمین شرایط آسایش وابسته به مقتضیات سنی، سلایق بشری و نحوه جریان بهتر عملکردها در داخل فضا و همچنین تغییر نیاز کاربران؛ ضرورت وجود انعطاف پذیری در مسکن را آشکار می سازد.