فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۲
فهرست مقالات در فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۲
چکیده مقاله ۱ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۲
چکیده مقاله ۲ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۲
تحلیل پارک های شهری از منظر جرم شناسی با استفاده از تکنیک “چیدمان فضا” (مطالعه موردی: پارک لاله تهران) | یعقوب پیوسته گر؛ علی اکبر حیدری؛ مریم کیایی
چکیده مقاله ۳ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۲
مدلسازی پذیرش فناوری از سوی کاربران برای دستیابی به شهر هوشمند مطالعه موردی: مراکز استان | شریفه سرگلزایی؛ صمد محمدابراهیم زاده سپاسگزار
چکیده مقاله ۴ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۲
واکاوی چشمانداز شهرهای جهانی در کشورهای در حال توسعه: از نقد رویکردهای مسلط کنونی تا ارائه چارچوب مفهومی جایگزین | فرشاد نوریان؛ پارسا ارباب
مقاله حاضر به واکاوی چشمانداز شهرهای جهانی در کشورهای در حال توسعه به واسطه تحلیل انتقادی میپردازد. حجم عمده ادبیات و الگو یا الگوهای موجود شهر جهانی، تلاش میکند تا چارچوبهایی را که در ارتباط با نمونههای نخستین این پدیده ایجاد شدند، برای سنجش شواهد جهانی شدن شهرها در کشورهای در حال توسعه و بررسی وضعیت آنها به کار بَرَد.
چکیده مقاله ۵
سنجش عوامل بهبود پایداری اجتماعی در بازآفرینی از منظر ساکنان؛ مطالعه موردی: محله شیوا تهران | سینا رزاقی اصل؛ فرزانه خوشقدم
امروزه بافتهای فرسوده شهری ناهنجاریهای بسیاری را پیشِ روی ساکنان خود قرار دادهاند؛ از جمله مهمترین این مشکلات و ناهنجاریها، ناپایداری اجتماعی آنهاست. از این رو معضلات اجتماعی بافتهای فرسوده یکی از مهمترین موضوعات پیشِ روی نوسازی و مداخله در این بافتها میباشد.
چکیده مقاله ۶
تبیین و ارزیابی مولفه‌های تاب‌آوری نهادی و اجتماعی در سکونتگاههای خودانگیخته شهری؛ مطالعه موردی: ناحیه منفصل شهری نایسر؛ سنندج | اکبر محمدی؛ کسری آشوری؛ محمدبشیر رباطی
امروزه اغلب سکونتگاههای خودانگیخته شهری به دلایل مختلفی از قبیل کمبود توان مالی، بالا بودن هزینه تأمین مسکن رسمی، قیمت بالای زمین شهری (به خصوص برای اقشار کمدرآمد)، پیشی گرفتن روند توسعه‌های شهری از برنامه‌ریزی و مدیریت عقلایی شهری و عوامل متعدد دیگر، در مکانهایی بنا شده‌اند که اغلب آنها مخاطرات طبیعی یا به دلیل تکنولوژیکی در معرض انواع تهدیدهای طبیعی و مصنوع قرار گرفتهاند.
مبحث پیادهروی و تأمین محیطهای مناسب برای ترغیب و گسترش میزان پیادهروی به عنوان یکی از راهبردهای اصلی ارتقای کیفیت محیط در شهرها تبدیل شده است. امری که در پی تأیید تأثیرات مثبت پیادهروی بر سلامت شهروندان، کاهش ترافیک و آلودگیها و مراودات اجتماعی افراد در پژوهشهای مختلف، مداوماً رو به گسترش بوده است.
