تأليفاتفصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهریمجلاتمقالات

فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۰

فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۰ پاییز ۱۳۹۵

فهرست مقالات در فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۰

۱- سنجش میزان اثرپذیری پایداری شهری ازموقعیت مرزی ( مطالعه موردی: شهر مرزی مریوان) | رضا مختاری؛ اسماعیل علی اکبری؛ بختیار خسروی
 
۲- عوامل مؤثر بر دیدگاه استفاده کنندگان از کیفیت محیطی فضاهای فراغتی عمومی؛ مطالعه موردی: پارک های شهر یزد | مهدی منتظرالحجه؛ مجتبی شریف نژاد
 
۳- تحلیل اثرات پایداری اجتماعی بر میزان ادراک امنیت تصرف در سکونتگاه های غیررسمی؛ نمونه موردی: محله کشتارگاه شهر ارومیه | بهمن احمدی؛ بهناز امین زاده گوهرریزی
 
۴ – تحلیل شاخص های حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران؛ مطالعه موردی: شهر تربت حیدریه | سید هادی حسینی
 
۵ – شناسایی عوامل کلیدی موثر بر وضعیت آینده سکونتگاه‌های فرودست شهری سنندج با تاکید بر کاربرد آینده‌ پژوهی | کیومرث نعیمی؛ محمدرضا پورمحمدی
 
۶-  راهکارهای تعیین اندازه و سطح بهینه حریم شهرها در طرح‌ جامع شهرهای کمتر از ۵۰ هزار نفر | اعظم افشارنیا؛ سید حسین میرزاده
 
۷- طراحی مدل جامع نگر در مطالعه پدیده افتراق شهری | محمد سعید ایزدی؛ محمد مسعود؛ امیر محمد معززی مهر طهران
 
 

 

چکیده مقاله ۱ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۰

سنجش میزان اثرپذیری پایداری شهری ازموقعیت مرزی ( مطالعه موردی: شهر مرزی مریوان) | رضا مختاری؛ اسماعیل علی اکبری؛ بختیار خسروی

امروزه دستیابی به توسعه پایدار به طور عام و توسعه پایدار شهری به طور خاص به عنوان یکی از اهداف بنیادین برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران در همه سطوح سازمان فضایی (محلی، منطقه‌ای و جهانی) مطرح است. در راستای نهادینه شدن این هدف اساسی در تمامی ابعاد (به ویژه در سطح محلی) تأکید بر جهت‌گیری برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری مورد تأکید برنامه‌ریزان می‌باشد.
 
 
رشد کمی و گسترده شهرها و فضاهای شهری به ‌ویژه فضاهای فراغتی در دوران معاصر موجب گردیده است تا نحوه استقبال و بهره‌برداری از فضاهای عمومی گذران اوقات فراغت در شهرها بدون توجه به دیدگاه استفاده‌کنندگان از آنها و چگونگی طراحی و تجهیز این فضاها صورت پذیرد. در توسعه شهرها، پارک‌های عمومی به‌ عنوان بخش مهمی از عناصر شهری در ارتباط با نحوه گذران زندگی شهروندان از یک ‌طرف و به ‌عنوان یکی از عوامل مهم ارتقا دهنده سیمای بصری شهرها و کاهش آلودگی‌های صوتی و بصری از طرف دیگر ایفای نقش می‌نمایند.
 
تجارب علمی و عملی در رابطه با رویکردهای ارتقای امنیت تصرف در سکونتگاه‌های غیررسمی نشان داده که امنیت تصرف یک حس است که تنها از طریق ابزارهای رسمی و قانونی همچون سند مالکیت به دست نمی‌آید. امروزه به جای ارتقای امنیت تصرف از طریق فاکتورهای قانونی، استفاده از ابزارهای میانجی‌گر مرسوم شده است. 
 
دریافت کامل مقاله

ادامه مطلب
فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره 10

چکیده مقاله ۴ فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری شماره ۲۰

تحلیل شاخص های حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران؛ مطالعه موردی: شهر تربت حیدریه | سید هادی حسینی

طی سه دهه گذشته، حکمروایی خوب شهری در مقابل رویکرد مدیریت شهری دولت محور مورد تأیید و تأکید سازمان‌های بین‌المللی و ملی قرار گرفته  و از  آن به عنوان یکی از پیش نیازها و ویژگی‌های شهرهای پایدار یاد می‌کنند. این پژوهش با توجه بر این مهم، دو هدف اصلی را دنبال می‌کند: نخست، بررسی وضعیت حکمروایی شهری در شهر تربت حیدریه و دوم، تلاش برای شناخت تفاوت‌ها و تشابه‌ها در نوع نگاه و ادراک دو ذی‌نفع اصلی در موضوع حکمروایی خوب (یعنی شهروندان و مدیران و کارشناسان)  از شاخص‌های حکمروایی در شهر تربت حیدریه.
 

دریافت کامل مقاله


چکیده مقاله ۵ 

شناسایی عوامل کلیدی موثر بر وضعیت آینده سکونتگاه‌های فرودست شهری سنندج با تاکید بر کاربرد آینده‌ پژوهی | کیومرث نعیمی؛ محمدرضا پورمحمدی

سکونتگاه‌های فرودست شهری همواره چالشی پایان ناپذیر برای مدیران شهری در کشور ما بوده است. در سال‌های اخیر آشفتگی و تغییرات پرشتاب و مداوم و ظهور مسائل جدید، باعث شده تا برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌ها در این حوزه به صورت مقطعی و اندک زمانی بتواند معضلات را التیام ببخشد.
 
 

چکیده مقاله ۶

راهکارهای تعیین اندازه و سطح بهینه حریم شهرها در طرح‌ جامع شهرهای کمتر از ۵۰ هزار نفر | اعظم افشارنیا؛ سید حسین میرزاده

یکی از مهمترین مشکلات برنامه‌ریزان در طرح‌های جامع شهری، ‌تعیین دقیق مرز محدوده‌های شهر به ویژه حریم آن است. شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در ماده ۷ مصوبه تفویض اختیار تصویب طرح‌های جامع شهرهای با جمعیت کمتر از یکصد هزار نفر به شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان‌ها (مورخ ۱۵/۵/۸۶ و با اصلاحیه مورخ ۵/۵/۸۸)، کارگروه‌های تخصصی امور زیربنایی و شهرسازی و شوراهای برنامه‌ریزی و توسعه استا‌ن‌ها را موظف نمود، به هنگام بررسی و تصویب طرح‌های جامع شهری، حریم شهرها را متناسب با سطح محدوده و افق طرح، حدوداً سه تا پنج برابر سطح محدوده شهر تعیین نمایند. 

 

ادامه مطلب
فصلنامه علمی پژوهشی معماری و شهرسازی صفه شماره 10

چکیده مقاله ۷

طراحی مدل جامع نگر در مطالعه پدیده افتراق شهری | محمد سعید ایزدی؛ محمد مسعود؛ امیر محمد معززی مهر طهران

جدایی اجتماعی_فضایی در شهرها(یا افتراق شهری)، پدیده‌ای چند بُعدی است که در فضا و زمان حادث می‌شود. این پدیده تنها به واسطه فضاهای تکه‌تکه شده یا تمایزات و اختلافات اجتماعی_اقتصادی مشخص نمی‌شود بلکه در بیشتر مواقع مرزهای تقسیم از برهم کنش جمیع موارد و تمایزات شکل می‌گیرند؛ اما تاکنون نگرش به این پدیده و مواجهه با آن به صورت جامع صورت نگرفته است. 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

7 − پنج =

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا