تأليفاتدو فصلنامه علمی اندیشه معماریمجلاتمقالات

دو فصلنامه علمی اندیشه معماری شماره ۵ (۱)

دو فصلنامه علمی اندیشه معماری شماره ۵ بهار و تابستان ۱۳۹۸

فهرست مقالات در دو فصلنامه علمی اندیشه معماری شماره ۵ شماره (۱)

۱- اخلاقِ ساختن در معماری (منظر اخلاق فضیلت گرا و اخلاق کانتی) | رضا مرادپور؛ کاظم مندگاری؛ هادی ندیمی
 
۲- معرف‌های قناعت در معماری (در تضاد معنایی قناعت با طمع و حرص) | محمد مهوش؛ مهدی سعدوندی
 
۳- الگوی پیشنهادی معماری محله اسلامی- ایرانی بر مبنای مدل نگره‌های زندگی ساز حکمت اسلامی | حسن ذوالفقارزاده؛ رضا جعفری ها؛ علی دل‌زنده
 
۴ – نقش محیط و فرهنگ در شکل گیری آرامگاه های دوره اسلامی در حاشیه جنوبی دریای خزر* | علی رحمتی زاده؛ حسین سلطان زاده؛ ایرج اعتصام؛ سیدمصطفی مختاباد امرئی
 
۵ – ارزیابی آراء ریاضیدانان مسلمان(سده دو تا یازدهم هجری قمری) در باب ماهیّت هندسه در معماری | نوشین عباسی؛ مریم قاسمی سیچانی؛ نیما ولی بیگ؛ مهدی سعدوندی
 
۶- بررسی قابلیت ادراک محیط در سیستم واقعیت مجازی بر اساس مؤلفه‌های ادراک بصری | محمدصادق طاهرطلوع دل؛ اسماعیل ضرغامی؛ سینا کمالی تبریزی؛ امید حیدری پور
 
۷-نقش تفکر خلاق و سبک‌های یادگیری در آموزش طراحی معماری | الهه السادات حسینی؛ محمدمنصور فلامکی؛ عیسی حجت
 
۸- شناسایی و دسته‌بندی الگوهای ذهنی معماران در قضاوت زیبایی‌شناسانه نمای ساختمان‌های مسکونی آپارتمانی با کاربست تحلیل عامل Q | فاطمه جم؛ حمیدرضا عظمتی؛ عبدالحمید قنبران؛ بهرام صالح صدق پور
 
 
 

 

 

چکیده مقاله ۱ دو فصلنامه علمی اندیشه معماری شماره ۵

معماری با وجود ابعاد اخلاقی مهم و گسترده آن، مدت‌های مدیدی است که در حوزه زیبایی‌شناسی مطالعه و ملاحظه شده است نه در حوزه اخلاق. هر عمل اختیاری و ارادی انسان، مشمول ملاحظه و داوری اخلاقی است. ساختن، بنیادی‌ترین عمل در معماری است و پیامدها و آثار بسیاری در انسان، طبیعت و محیط مصنوع دارد، بنابراین می‌بایست موضوع داوری اخلاقی باشد.
 
 
 
تأثیر پذیری انسان از محیط و تأثیر گذاری محیط بر رفتار و اخلاق انسان مورد تأیید بسیاری از کارشناسان است و می‌توان گفت رعایت ارزش‌های اسلامی و اخلاقی در معماری زمینه‌ساز رشد و تقویت آن ارزش‌ها در کاربران می‌گردد؛ اما مسأله در چگونگی بروز و تجلی این ارزش‌ها در معماری است. 
 
انسانی که موجودی نظام مند، مدنی الطبع و خلاق فضای زیست است جهت رشد و توسعه در مسیر تعالی، به الگوی سکونتی نیاز دارد. معماری سکونتگاه محله‌ای امروزی و به اصطلاح مدرن تحت تأثیر مؤلفه‌های کالبدی معماری و شهرسازی و اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی غربی قرار گرفته و زمینه‌ی ضعف در تعلق، دلبستگی و پیوند فرد با محیط زندگی را به وجود آورده‌اند.
 
 

یکی از بناهای آیینی و متبرکه در دوران اسلامی ایران آرامگاه افراد دارای کرامات الهی است که به دلیل قداست بعد از مساجد از اهمیت ویژه ای نزد مردم برخوردارند. حال آن که در حاشیه جنوبی دریای خزر به دلایل تاریخی ، جغرافیایی و فرهنگی تعداد این بناها بیشتر از سایر نقاط ایران است. 

شیوه عمل دانش هندسه در معماری، دلالت بر هویّتی ثابت دارد که مسبب ایجاد زیبایی بصری و نظم در بنا می شود. بر این اساس،کاربرد هندسه در ساختار بنا و شهر، زمینه ساز تعاریف گوناگونی از ماهیّت این علم شده است. در این رابطه، هدف مقاله پیش روی آن است که برای نخستین بار، به تحلیلی سامانمند از تعاریف و آراء مستند و مکتوب در قرون ابتدایی اسلام در خصوص دانش هندسه از دیدگاه ریاضیدانان مسلمان بپردازد و در پی آن تصویر مشخصی از محتوا و کاربرد این دانش را در معماری ارائه دهد.
 
 

محیط بصری واقعیت مجازی به‌عنوان یکی از فناوری‌های روز دنیای مجازی که جایگاه ویژه‌ای در علوم مختلف و به‌خصوص معماری یافته است، ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺼﺮی واﻗﻌﯽ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﮐﺎرﺑﺮان رقم می‌زند. با توجه به گسترش روزافزون استفاده از فناوری واقعیت مجازی، بررسی ادراک بصری مخاطب به‌عنوان یکی از مباحث کلیدی رابطه انسان-محیط، در این فناوری در راستای شناخت و ارتقای قابلیت‌های آموزشی، پژوهشی و طراحانه آن در حوزه معماری بسیار دارای اهمیت می‌باشد. 


پژوهش در فرایند طراحی به عنوان هسته ی آموزش معماری در دهه های اخیر مورد توجه پژوهشگران و مدرسان این حوزه قرار گرفته است. در اغلب شیوه های آموزش طراحی معماری، دانشجویان هم سطح تلقی شده و گام های آموزشی به صورت هماهنگ ارائه و پیگیری می شوند. با فرض آن که برنامه های آموزشی مشترک امکان توسعه ی توانمندی های دانشجویان و ارتقای سطوح خلاقیت آن ها را نادیده می گیرد؛ این پژوهش به دنبال اثبات این مدعاست که آموزش طراحی معماری وابسته به یادگیرنده و ویژگی های فردی اوست و مدرس بدون شناخت این عوامل نمی تواند شیوه ی مناسبی را برای آموزش ارائه دهد.

ادامه مطلب
دو فصلنامه علمی اندیشه معماری شماره 4

 


نمای ساختمان به‌عنوان بخش مهمی از منظر خرد، تأثیر بسیاری بر ادراک زیبایی‌شناسانه افراد از محیط شهری دارد. این امر لزوم توجه پایه‌ای به آن در فرآیند خلق اثر معماری را یادآور می‌شود. هریک از این نماها توسط معماران و طراحانی با الگوی ذهنی متفاوت طراحی شده و حاصل آن، شکل‌گیری جلوه بصری و هویت کنونی شهر است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهارده − 11 =

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا