چه می‌شود اگر بتوان معماری را پوشید؟
چه می‌شود اگر بتوان معماری را پوشید؟
چندی پیش مرضیه خالقی نمایشگاه چیدمانی را برگزار کرد که محور اصلی آن طراحی جامه‌ای با حجم بناهای قدیمی ایرانی بود. او گفت که این لباس را با توجه به معماری بازارهای قدیمی بم طراحی کرده و درواقع آن را به عنوان پوششی برای انسان به وجود آورده است. این هنرمند که برای اولین بار نمایشگاه انفرادی خود را در اواخر مهر ماه برگزار کرد، از دشواری‌های برگزاری این نمایشگاه و راه‌حل‌های پیشنهادی برای حل مشکل برپایی نمایشگاه برای جوان‌ترها سخن گفت.
مرضیه خالقی ـ معمار در ابتدا از اجاره بهای گالری‌ها برای برگزاری نمایشگاه و مشکلاتی که این امر پیش روی هنرمندان جوان می‌گذارد، صحبت کرد.
او توضیح داد: برای پیدا کردن گالری مناسب جهت برگزاری نمایشگاه اخیرم که «مَمَرآمود» نام داشت، با مشکلاتی مواجه شدم؛ چراکه گالری‌های مشهورتر اجاره بالایی طلب می‌کنند. ولی در نهایت توانستم با کمک یکی از دوستانم در گالری مژده نمایشگاهم را برگزار کنم.
این هنرمند می‌گوید که چندین سال است مجموعه‌های هنری دارد ولی همیشه به دلیل مشکلات مالی یا پیدا کردن محل مناسب ارائه کار، نمایشگاهی برگزار نکرده بود.
او با بیان اینکه آثار هنری باید به هنر و فرهنگ یک کشور مربوط باشد، بیان کرد: به نظر می‌رسد هنر کشور دست افراد خاصی می‌چرخد که برگزاری نمایشگاه افرادی که کمتر معروف هستند را با مشکل مواجه می‌کنند.
شاید باورتان نشود بعضی از نمایشگاه‌ها به من می‌گفتند که باید یک سری روابط و افراد را بشناسم تا بتوانم وارد عرصه هنر شوم ولی این اصلا چیز خوبی نیست؛ چون هنر چیزی نیست که بخواهد مختص به عده‌ای خاص باشد و آنها بخواهند چرخه گردان آن را در دست بگیرند و ورود دیگران را به سلیقه خود ممکن کنند. زمانی که گالری‌ها تنها به بحث مالی توجه کنند، مدام افرادی تکراری دیده می‌شوند.
در حق هنر و هنرمند اجحاف می‌شود
خالقی گفت که پیش‌تر شنیده است، برخی از منتقدان مبالغ خیلی بالایی می‌گیرند تا یک سری آثار هنری و هنرمندان را نقد کنند و حتی گاهی از این راه می‌خواهند باعث دیده شدن افرادی خاص شوند.
این معمار با انتقاد از مافیای هنر بیان کرد که «درست نیست مثلا کیوریتورها افراد خاصی باشند و فضا به دیگران داده نشود؛ چون در چنین حالتی تنها کار آنها ملاک است و معلوم نیست که آیا کار خود را درست انجام می‌دهند یا نه؟ همچنین درباره هنرمندان نیز این امر صدق می‌کند و نباید تنها عده محدودی از هنرمندان را دید؛ زیرا شاید کسانی که به عنوان هنرمند فعالیت می‌کنند واقعا هنرمند نباشند.»
او تصریح کرد: زمانی که برخی گالری‌ها شکل مادی پیدا می‌کنند، در حق هنر و هنرمند اجحاف می‌شود. بهترین راه این است که دولت پشتیبانی‌هایی داشته باشد و جاهایی را برای عرضه کارهای هنرمندانی که شاید از لحاظ مالی قوی نباشند ولی از لحاظ هنری و مادی قوی هستند، در نظر بگیرد. البته رسانه‌ها نیز خیلی می‌توانند تأثیرگذار باشند و بهتر می‌شود اگر در معرفی هنرمندان و کارشان کمک کنند؛ چون خبررسانی آنها مهم و مستند است.
ایده این نمایشگاه را از معماری بناهای ایرانی گرفتم
این هنرمند در بخش پایانی صحبت‌های خود درباره ایده و محتوای اصلی نمایشگاه اخیر خود گفت: ایده این نمایشگاه را از معماری بناهای ایرانی گرفتم. کار اصلی ارائه شده، لباسی بود که آن را باتوجه به بازارهای قدیم بم که پس از زلزله ویران شده بود، بر تن خودم طراحی کردم. در نهایت تصمیم گرفتم این لباس و کارهای مرتبط با آن را که طراحی کردم، در جایی نشان دهم.
او در توضیحات بیشتر درباره این نمایشگاه و آثار آن گفت: درواقع ساختار، حجم و قالب معماری بناهای قدیم را به پوششی برای انسان تبدیل کردم. صرفا از نقش‌های ایرانی روی پارچه استفاده نکردم بلکه از فرم و حجم بهره بردم و آن را به یک تن‌پوش تبدیل کردم.
منبع: ایسنا
