فصلنامه علمی-پژوهشی آرمانشهر شماره ۹ (۳)

تعیین تراکم ساختمانی بدون توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی جامعه و فقط ب هصورت تقلیدی مطلق از غرب، نمی تواند راه حل مناسبی برای مشکل مسکن باشد.

 

 

 

شهرها مانند ارگانیسم های زنده پیوسته در حال تغییر و تحول می باشند. با توجه به روند افزایش جمعیت و توسعه روزافزون تکنولوژ ی در کشورهای در حال توسعه سرعت این تغییر و تحولات به طور چشم گیری در حال افزایش می باشد.

 

توجه به باف تهای فرسوده و قدیمی و رفع ناپایداری آن ها، به موضوعی جدّی و محوری تبدیل شده، به گونه ای که سازمان های ذیربط را به تکاپوی ساماندهی و بازآفرینی بافت های مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این باف تها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نموده است. رویکردهای مرمت و بهسازی شهری در سیر تحول و تکامل خود از بازسازی، باززنده سازی، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و نوزایی شهری تکامل یافته و در این مسیر، از حوزه توجه صرف به کالبد به عرصه تأکید بر ملاحظه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز گذری داشته است. 

 

 

تأمین نیازهای امروزی انسان‌ها در چارچوبی منطقی و عادلانه، بشر را به پیروی از اصول توسعه پایدار رهنمون می سازد. اصال تبخشی و حفظ هویت شهری، یکی از شاخص های مهم زندگی از دیدگاه توسعه پایدار است. هوی تبخشی زمانی درراستای توسعه پایدار است که از جامعیت برخوردار باشد از ای نرو توزیع عادلانه امکانات در دو مبحث درون نسلی و میان نسلی، گامی در جهت تحقق اهداف پایداری م یباشد.