بازسازی دفتر مرکزی نشا
معمار: مهندسین مشاور نگین شهر آینده “نشا” (علی نقوی نمینی)
موقعیت: ایران، تهران، سهروردی ﺷﻣﺎﻟﯽ، ﺧﯾﺎﺑﺎن اﻓﺷﺎر ﺟوان، ﭘﻼک ۴۳
وضعیت: یازسازی شده
مساحت زمین: ۱۹۳ مترمربع
مساحت زیربنا: ۳۷۰ مترمربع
تاریخ ساخت: ۱۳۹۷
کاربری: اداری
معماران مسئول: علی نقوی نمینی، شادی عزیزی، حمیدرضا موسوی
مدیران پروژه: حمیدرضا موسوی، ماهان مهرورز
مدیران طراحی و ساخت: عطیه اکرمی، نیلوفر قبادی
هماهنگ کننده اجرا و متخصص شبکه: سهیل دریاب
سایر معماران: امیر لکپور، خورشید مظاهری، نازنین مهرپو، معصومه شفیعی، امیرحسین طالبیان، مینا رحیمی پور ، شیما ترمسی، نوید سیداحمدی، نیلوفر سودمند
معمار روشنایی: نازنین مهرپو
تولید محتوی و گرافیک: علی ابهری، مرضیه نوذری، الهه مرادی، روناک منفرد، امیرحسین طالبیان
مقاوم سازی سازه: کیوان نورخواه، امیر نقوی نمینی
تاسیسات مکانیکی: منصوره اصغری نژاد
تاسیسات الکتریکی: شهاب حبیبی، بابک ناصری
سازه: بنایی تقویت شده با قابهای فلزی
ﺗﺎسیسات: اسپیلیت یونیت و پکیج
عکاس: محمدحسن اتفاق
کارفرما: شرکت نشا
جایزه:
– رتبه دوم جايزه معمار، در بخش بازسازی، ۱۳۹۸
– تقدیرشده در دوازدهمین جایزه معماری و معماری داخلی ایران، ۱۳۹۸
درباره پروژه بازسازی دفتر مرکزی نشا
معماری برای معمار
بازسازی دفتر مرکزی شرکت نشا و لابراتور نوآوری شهرآینده
سه معمار، صاحبان یک شرکت طراحی معماری و شهرسازی، با حدود ۲۰ سال سابقه‌ی فعالیت، تصمیم به تجهیز ساختمانی جدید به عنوان ساختمان دفتر مرکزی خود گرفتند. به این منظور ساختمانی قدیمی انتخاب و به طراحان معرفی شد، یک ساختمان سه طبقه و حدود پنجاه ساله.
چالش های پروژه
طراحان از ابتدا با چالش‌هاي مختلفي رودررو بودند. به سرعت مشخص شد كه مهم‌ترين چالش،سه كارفرماي خاص پروژه به عنوان معمارانی باسابقه هستند که خواسته‌هاشان هم اغلب ضدونقیض است. ویژگی‌های عملکردی و کالبدی موردِنظر «معمار/کارفرما»یان به‌گونه‌ای بود که طراحان در واقع باید سه پروژه را در قالب یک پروژه به سازشی درخور می‌رساندند. فضاها باید به عملکردهای متنوع منعطف باشند، طراحی ماهیت اصیل مصالح مورد نظر قرار دهد و نهایتا اینکه همه این خواسته‌ها وجه اقتصادی معقولی داشته باشد.
روند کار پروژه
برنامه به دقت تدوین شد: بخشی از طبقه همکف که به حیاط خلوت دسترسی داشت، برای آشپزخانه و غذاخوری تخصیص داده شد. بقیه مساحت همکف به سازمانی کوچک‌تر تعلق گرفت که در دل سازمان اصلی شکل گرفته بود، اما ریخت و هویتی کم و بیش متفاوت داشت و طراحی متفاوت را می‌طلبید، با فضاهایی انعطاف و تغییر شکل یابندگی حرف اصلی‌شان بود. بازیافت و اقتصاد منطقی طرح از دیگر نکات طراحی متفاوت طبقه همکف بود. طبقه اول، آتلیه شد. فضايي با وظيفه‌ي تامينِ امكانِ كار گروهي و انفرادي. در طراحي آتليه دو مفهوم متضاد همنشين شدند: حس و حال كار گروهي و تعامل‌هاي دو/چندنفره از يك طرف و تامين خلوت انفرادي كه لازمه‌ي فضاي كار خلاقانه است، از طرف ديگر. فضای مدیریت اداری، اتاق جلساتی که یک دیوارش- چه‌بسا به نشانه‌ی شفافیت تصمیمات- برداشته شده، بخش مالی، و اتاق‌های مدیران طبقه دوم را شکل می‌دهند.
بخش‌هايي از ساختمان اصلي، مقاوم‌سازي شدند و اين ايده شكل گرفت كه اجزايي از تنِ آجري ساختمان قديمي، اصيل و دست‌نخورده، بازنموده و در سازشي نامنتظَر، با مصالح روزآمد همنشين شوند. پس آجرهاي بخش‌هايي از ديوار و اغلب طاق‌ضربي‌هاي سقف‌ها از پرده‌ي نازك‌كاري قديم‌شان بيرون زدند، و با شبکه‌های فلزی قاب شده، مقاوم‌تر شدند. در طرح، ايده‌ها و خواستههاي مُتِخالف معمارانِ كارفرما به نوعي مصالحه دست يافتند، پس طرح دفترشان شايد نمايشي كالبدي از همكاري طولاني‌شان باشد.
