توسعه شهری یا نابودی سرمایه محیط زیستی قزوین

توسعه شهری یا نابودی بزرگ‌ترین سرمایه محیط زیستی قزوین

مریم شهبازی عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، عضو هیئت‌مدیره انجمن «توسعه حیات شهر، انجمن تخصصی باغستان سنتی قزوین »:

چرا باید به بهانه خاتمه مسکوت ماندن طرح ساماندهی ورودی‌های شهر قزوین و هزینه کرد صد و پنجاه میلیارد تومانی شهرداری، یک پروژه اشتباه و مخرب را ادامه دهیم؟

علیرغم اینکه اعضاء شورای شهر قزوین به‌اشتباه بودن پل امام رضا (ع) و عبور رینگ ماشین‌رو از همان ابتدا اذعان دارند، چرا باید فراموش کنیم که حداقل خسارت احداث این پل، و تکمیل رینگ در شرق و غرب، پاره‌پاره کردن باغات باغستان و قربانی کردن هکتارها درخت و خاک مرغوب این باغات خواهد بود.

در پی جلسات کارشناسی متعدد و ارائه گزارش انجمن «توسعه حیات شهر» در جلسه شورای عالی معماری و شهرسازی در مهرماه ۱۳۹۷ براساس مصوبه این شورا و به‌منظور حفظ باغستان سنتی قزوین، عملیات عمرانی از جمله راه‌سازی و پل‌سازی در باغستان کمابیش متوقف شد.

پس از گذشت یک سال تکلیف نهایی این پل و جاده‌ها هنوز روشن نیست و این روزها در کمیته فنی این شورا، تصمیم نهایی در مورد ادامه عملیات اجرایی گرفته خواهد شد.

آیا راه‌های دیگری برای تسهیل تردد خودروها در شهر جز نابودی مساحت قابل‌توجهی از بهترین بخش‌های باغستان وجود ندارد؟

چگونه می‌شود از خود نپرسیم که آیا راه‌های دیگری برای تسهیل تردد خودروها در شهر جز نابودی مساحت قابل‌توجهی از بهترین بخش‌های باغستان وجود ندارد. آیا سابقه تاریخی احداث چنین پل‌هایی نشان نداده که پس از مدت بسیار کوتاهی به دلیل توسعه لجام گسیخته شهری، مشکل ترافیک بار دیگر سرباز می‌کند، درحالی‌که نابودی این باغات هزارساله با اثرات محیط زیستی پخش سیلاب و عملکرد آن به‌عنوان سیل‌بند، تغذیه آب زیرزمینی، حفاظت خاک، کنترل ریزگرد و در یک کلام تضمین‌کننده حیات شهر غیرقابل‌جبران و برگشت‌ناپذیر است.

تکه‌تکه شدن باغات و از بین رفتن یکپارچگی باغستان موجب افزایش استعداد رهاشدگی و تغییر کاربری می‌شود و پل‌سازی، جاده‌سازی و توسعه شهری در محدوده باغستان موجب آسیب به شبکه نهرها، تغییر مسیر و قطع راه‌آب‌ها و نابودی تدریجی نقش آبخوان‌داری باغستان سنتی خواهد شد.

متخصصین محیط زیست، آبخیزداری و کشاورزی از مقامات استان قزوین انتظار دارند قبل از آنکه دیر شود، به‌منظور به پایان رساندن طرحی که اساس آن کارشناسی نبوده، میراثی که برای حفاظت و بقای شهر به ما رسیده است و می‌تواند به‌عنوان یک افتخار ملی، الگویی از سامانه استحصال باران در مناطق خشک و نیمه‌خشک در جهان باشد، به وادی نابودی نکشانیم.

بنابراین مباحث کارشناسی ارزیابی محیط زیستی و محاسبات هزینه فایده برای انجام کلیه طرح‌های عمرانی در شرایط شکنندگی اکوسیستم منطقه و محیط‌زیست سرزمین ضروری است.

منبع: ایسنا