مجله علمی منظر شماره ۱۰ تابستان ۱۳۸۹ (۳)
فهرست مقالات در نشریه علمی منظر شماره ۱۰ (بخش۳)
چکیده مقاله ۱۷ نشریه مجله علمی منظر شماره ۱۰
رویکرد ادراکی و عملکردی به آب در پارک‌های شهری | آرزو منشی‌زاده
آب به عنوان یکی از عناصر اصلی باغ در طول تاریخ، رابطه تعاملی و بنیادینی با فرم و سبک باغسازی برقرار کرده است؛ هم چنان که در محور اصلی باغ ایرانی و بعدها باغ اسلامی، در بازی های آبی باغ رنسانس ایتالیایی، در نمایش‌های پرطمطراق باغ باروک فرانسه، در سطوح گسترده و آزاد باغ انگلیسی و چینی، نقش مهمی داشته است. در پارک‌های معاصر نیز، که خود ترجمانی از ساختار باغ با مفاهیم و جایگاه جدید در مقیاس شهری است، کمتر می توان ردپایی از این عنصر نمایشی، مفهومی، کارکردی و ادراکی نیافت، با این تفاوت که مخاطبین خاص و بورژوای باغ‌های تاریخی جایشان را به مخاطبین عمومی فضاهای شهری داده‌اند و همین موضوع، تعریف و جایگاه آب را در کنار سایر اجزای پارک، متفاوت کرده است.
چکیده مقاله ۱۸ مجله علمی منظر شماره ۱۰
پارک شهری با الگوی باغ ایرانی | وحید حیدر نتاج
چکیده مقاله ۱۹ مجله علمی منظر شماره ۱۰
ملاحظات طراحی پارک شهری در ایجاد امنیت اجتماعی | سپیده عابدی
پارک شهری از یک‌سو بستر تعاملات اجتماعی و گذران اوقات فراغت است و از سوی دیگر متأثر از جمعیت زیاد، تراکم پوشش گیاهی، دید کم، محدودیت منابع روشنایی در شب و امکان اختفا، زمینه وقوع پنهانی جرم می‌شود. با توجه به سرانه کم فضای سبز در برخی مناطق شهر تهران، شاهد حضور جمعیت کثیری از مردم به پارک‌ها به ویژه در ایام تعطیل و ساعات شب هستیم که همین امر، کنترل و نظارت پارک را دشوار می‌سازد. با توجه به مقیاس، بستر قرارگیری، نحوه طراحی و چگونگی حضور گروه‌های اجتماعی در پارک، می‌توان راهکارهایی را در جهت افزایش بعد اجتماعی پارک و یا کاهش جرم و آسیب در آن ارائه داد که این نوشتار به آن می‌پردازد.
چکیده مقاله ۲۰ مجله علمی منظر شماره ۱۰
سیاست ایران در اکسپو : رجوع به گذشته یا نگاه به آینده؟
آیا حضور در نمایشگاه جهانی، دستاوردهایی برای توسعه کشور به همراه دارد؟ دو رویکرد اصلی برای معماری غرفه کشورها در اکسپو وجود دارد : بیان تاریخ و تمدن یا معرفی چشم‌انداز علمی و فرهنگی. در ۶ دورة گذشته، ایران کدام سیاست را برگزیده بود؟ برای آینده چه باید کرد؟
چکیده مقاله ۲۱ مجله علمی منظر شماره ۱۰
اسرار پایداری گنبد؛ نکته‌ای از زلزلة طبس | احمد علی فرزین
طبس، شهری بود کهنسال و سبز با رشته قنات‌های بسیار و مردمانی سخت‌کوش و هنرمند که از روزگارانی دور، خاک را با آب آمیختند، خشت را کالبد ساختند و روایت هنر و معماری را به زیبایی بر اندام بناها و فضای زندگی خود در طول زمان سرودند و شهری از خشت خام را از زمین برآوردند تا آنکه در سال ۱۳۵۷ خورشیدی، زمین سخت لرزید و شهر دوباره بر خاک شد.
نگارنده در آن زمان دست به کار پژوهشی زد تا شاید بتوان با همان خشت و تناسبات فضایی و بکارگیری فنون ساده مقاوم‌سازی و امکانات بومی، باززنده‌سازی شهر را ممکن سازد. یک‌سال جستجو در منابع پژوهشی مرکز یونسکو در پاریس و مشاهدات میدانی، یادداشت‌هایی حاصل شد که نکاتی از میان آنها شایان توجه است؛ از جمله آنکه پس از زلزله که در شهر گردش می‌کردم، به آب‌انبارهایی برخوردم که در میان خرابه‌های شهر، تقریباً سالم باقی مانده بود. مقایسة عکس هوایی یک‌سال پیش از زمین‌لرزه با عکس هوایی چند روز پس از ویرانی آن- که تنها درختان بر جای مانده بودند- نشان می‌دهد گنبدهایی که هر چه بیشتر به زمین نزدیک بودند- یا ساق آنها روی زمین نشسته بودند- در زلزله آسیبی ندیدند. این شگفتی شاید کسانی را که در پی چرایی‌های ایستایی بناهای خشتی و مقاومت آنها در برابر زلزله هستند، با دریافتن علت و الگوها یاری رساند.
چکیده مقاله ۲۲
جام مرودشت؛ ناگفته‌هایی از میراث فرهنگی ایران به روایت دکتر علی‌اکبر سرفراز | گلناز کشاورز
جام مرودشت برای نخستین‌بار به عنوان قدیمی‌ترین شیء سالن طلای نمایشگاه «شکوه ایران» و نیز نمایشگاه «زن در گذر زمان» در موزة ایران باستان به نمایش درآمد. آشنایی با داستان چگونگی کشف این جام گران‌بها و باستان‌شناس آن، خالی از لطف نیست. به همین مناسبت، خلاصه‌ای از این ماجرا به نقل از دکتر «علی اکبر سرفراز» باستان‌شناس این جام آورده شده است.
