ویلای اوشان | بهزاد اتابکی

ویلای اوشان در قطعه زمینی در بخش کوهستانی اوشان طراحی شده، با وسعت ۵۲۰۴ متر مربع طراحی شده است. این زمین از تجمیع سه زمین کوچکتر تشکیل شده، که هر کدام از آنها دارای یک بنای کوچک یک طبقه بودند. برای پاسخ به نیازهای فضایی پروژه؛ چهار تراز با مساحت هر یک حدود ۶۰۰ متر مربع به اضافه یک زیر زمین و در مجموع سطح زیر بنای ۲۷۸۱ مترمربع لازم بود. این در حالیست که سطح اشغال در جواز صادر شده ۳۴۵ متر مربع و بر اساس مجموع متراژ بناهای موجود در سه زمین اولیه قبل از تجمیع تعیین شده بود. با توجه به کاهش سطح تراز همکف و محدودیت ارتفاع برای دست‌یابی به مساحت ۲۷۸۱ متر مربعی طبق برنامه، تصمیم بر آن شد که مابه التفاوت سطوح به شکل کنسول به ترازهای بالایی منتقل شود.

چشم انداز

 با این پیش‌فرض‌ها و با در نظر گرفتن چشم انداز به کوهستان و جنگل در ترازهای بالایی، و چشم انداز باغ در ترازهای پایین و نیز پتانسیل‌های سایت، به منظور بهره گیری بهینه از نور، منظر و امکانات زمین، چرخش‌هایی متفاوت در هر تراز، در نظر گرفته شد.با توجه به اختلاف مساحت ترازهای بالا با تراز همکف و نیز چرخش‌های آزاد و بدن واره‌ی طبقات، ایده‌ی کنسولی بلند که بتواند فراتر از سطح اشغال تراز همکف باشد، شکل گرفت. پیش‌آمدگی وسیع، بلند و بدون ستون طبقه دوم، گفتگویی انتقادی را با مفهوم ارتفاع گرفتن بنا از زمین و پیلوتی مدرنیستی آغاز می کند. گشایش در میان تراز همکف و تقسیم آن به دو بخش با فاصله، به جهت پیوند فیزیکی و بصری با بخش نیمه خصوصی و دنج میانی صورت گرفته، به علاوه تراز همکف به شکل دو پایه ی مجزا، به انجام پذیری سازه، تقویت تکیه گاه و ایجاد کنسول بلند کمک میکند.

رمپ تراز همکف به اول به منظور تطویل حضور و حرکت استفاده کننده از فضا در نظرگرفته شده،این رمپ هم‌چنین تغییر تراز دید نسبت به چشم انداز پیرامون و ارتباط بیشتر بیننده با آن را فراهم می آورد. کنسول بلند (که در بیشترین نقطه ۲۱ متر درازا دارد) به شکل سقفی وسیع با ۷ متر ارتفاع این فضا را پوشش می‌دهد.

فضاهای داخلی ویلا هم بر اساس پیش فرض‌ها و برنامه‌ی اولیه و نیز بهره‌گیری بهینه از فضا و منظر، همچنین بهره‌مندی از آسایش متناسب با یک ویلای نیمه کوهستانی سازماندهی شده‌اند، به این ترتیب کلیه‌ی ترازها با وید میانی و ارتباطات عمودی با یکدیگر پیوند بصری و فیزیکی برقرار می‌کنند.