مجله علمی منظر شماره ۹ تابستان ۱۳۸۹ (۴)
فهرست مقالات در نشریه علمی منظر شماره ۹ (بخش۴)
چکیده مقاله ۲۵ نشریه مجله علمی منظر شماره ۹ (۴)
چکیده مقاله ۲۶ مجله علمی منظر شماره ۹ (۴)
برجهای گِلی خرانق | شهره جوادی
این منطقه در دل کویر با سیمایی متفاوت از شهرها و روستاهای کویری، نمایی اسرارآمیز و منظری استثنایی را به نمایش گذاشته است. خرانق بر بلندای تپهای شکل گرفته که دشتی سرسبز با درختان توت، گردو، سروهای راستقامت، درختچههای رنگارنگ و انواع گل و بوتههای وحشی را در برابر خود دارد. آنچه امروز در این روستای ویران میبینیم، بخشهای مختلفی است که قدمت بعضی به دوران سلجوقی و به گفتهای حتی به پیش از آن میرسد. همچنین نمونه بناهایی از دورة قاجار وجود دارد که تمامی آنها بارها و بارها فرو ریخته و بازسازی شده است. …
چکیده مقاله ۲۸ مجله علمی منظر شماره ۹ (۴)
منظر شهری، معیار ارزیابی معماری بناهای شاخص | آیدا آل هاشمی
هران شهر بیگان ههاست و روز به روز با قلمرو ذهنی تعلقات مکانی و خاطرات جمعی شهروندان خود نیز بیگان هتر میشود . بیگانگی شهر تهران از خویشتن سنتی و نبود مؤلف ههای نافذ و با ثبات معاصر و مدرن با بار هویتی و فرهنگی در کنار توسعة به دور از برنامه ریزی بنیادین، منجر به نوعی سردرگمی، اغتشاش و عدم خوانایی در شهر شده است. یکی از مه مترین دلایل این ناخوانایی، نبود شبکه قوی و سازمان یافت های از عناصر شاخص عینی و ذهنی است که قابلیت ظهور در نقش نقطه عطف و نشانه در گستره وسیع شهر تهران را داشته باشد. در این میان، پروژ ههای معماری در مقیاس ملی با بار فرهنگی و هویتی خاص خود فرصت مغتنمی است در اضافه کردن نقطة عطفی هویت ساز به شهر که علاوه بر افزایش خوانایی در سیمای شهر با حضوری تعیی نکننده در زندگی شهر، مکانی برای شکل یافتن خاطرات مشترک شهروندان را نیز فراهم آورد. از مهم ترین پروژ ههای معماری که در دهه اخیر با مقیاس ملی و با روندی منطقی در شهر تهران اجرا شد، ساختمان جدید کتابخانه ملی ایران واقع در تپ ههای عبا سآباد تهران است. این نوشتار تلاش می کند تا این پروژه را، در مقیاس منظرین شهر مورد بررسی قرار داده و آن را از همین زاویه با کتابخانه ملی فرانسه در پاریس مقایسه کند.
چکیده مقاله ۲۹ مجله علمی منظر شماره ۹ (۴)
منظر فرهنگی استونهنج | سارا پوریوسف زاده
محوطه جهانی «استونهنج» از نشانههای هویت تاریخی کشور انگلستان بوده که در جهان شناخته شده است. استونهنج از آثار عصر نوسنگی و عصر برنز است که در جهان باقیمانده و قطعهسنگهای عظیم آن با توجه به طلوع و غروب خورشید در وسط تابستان و وسط زمستان با دقت در محلهای خاصی قرار داده شدهاند.
محوطه میراث جهانی استونهنج بیش از ۲۰۰۰ هکتار از زمینهای گچی منطقه را دربرمیگیرد. در این محدوده، ۱۹۶ یادمان قرار دارد که اکثراً تپههای مراسم تدفیناند و تعداد منحصر به فردی از محوطههای باستانی تدفینی شامل مزارع غلات، دیوارکشی، مسیرها و سکونتگاهها را شامل میشود. متأسفانه توسعة کشاورزی در دورة نوسنگی بیشترین تأثیرات را بر منظر طبیعی منطقه و نابودی جنگلهای محوطة استونهنج گذاشته است. به علاوه، استونهنج یک منظر باستانشناسی است و نه صرفاً مجموعهای از تکیادمانها. از سوی دیگر طبیعت خاص و ارزشهای منظر طبیعی آن به حدی است که ۶۶۵/۲ هکتار از این منظر توسط یونسکو ثبت جهانی شده است. اهمیت این منظر فرهنگی از آنجا است که بدون آن، استونهنج مفهوم و معنی خود را از دست خواهد داد. چشماندازی که تاریخ طولانی تعامل انسان با منظر را به نمایش میگذارد. درسال ۱۹۹۴ کمیتة میراث جهانی، «منظر فرهنگی استونهنج» را به عنوان زیرمجموعهای از منظر فرهنگی با ارزش جهانی معرفی کرد