ساختمان مسکونی تاج | شرکت معماران کاموری
موقعیت: ایران – تهران
وضیعت: کانسپت
کاربری: مسکونی
مساحت: ۱۵۰۰۰
تاریخ : ۱۳۹۳
معمار: امید کاموری
همکاران طراحی : شرکت معماران کاموری
کارفرما: خصوصی
درباره پروژه ساختمان مسکونی تاج
بازار ساخت و ساز مسکونی در ایران و بخصوص در تهران در سالهای اخیر دستخوش نوسانات بسیاری بوده است. آمار ها حاکی از آنست که ارزش زمین ۸۰ درصد، ارزش مستغلات ۲۲۰ درصد و میزان اجاره بها ۲۴۵ درصد افزایش یافته اند. این بدین معنا بوده است که بازار بنا های مسکونی علی رغم تمامی مشکلات اقتصادی اخیر، شناور مانده است. در مواجهه با طراحی این پروژه، یکی از پرسش های بنیادین حول این مفهوم بود که چگونه می توان بدون از قطع ارتباط با میراث پربار معماری ایرانی مجتمعی مسکونی برای قرن بیست و یکم ساخت. رویکرد ما درپی استفاده هرچه بهتر از سنت های بومی ایران، از لحاظ عملکردی، و ارتباط آن با حساسیت های طراحی مدرن و شیوه هایی که امروزه از آن بهره می بریم بود.
نقطه عزیمت طرح پیشنهادی، همچون بسیاری دیگر از طرح های پیشین ما، ساده ترین فرم ممکن بود ، که در این مورد خاص شامل حجمی خطی در حاشیه شمالی سایت می شد. مدل پارامتریک و نوع الگوریتمی که بکار بردیم به ما این اجازه را میداد که به سرعت نمونههای متعددی از بنا را بر حسب عواملی مانند قرارگیری در معرض آفتاب، حریم خصوصی و تهویه، طراحی و آزمایش کنیم. طرح پیشنهادی در حالت کنونی به خلق فضای فراغت خصوصی و عمومی می پردازد که اغلب در معماری مسکونی معاصر در تهران به فراموشی سپرده شده اند.
تکامل فرم بنا
رویکرد کنونی در مسکونی سازی تهران به نظر می رسد رویکردی از نوع افزایش سطح بنای ساختمان بدون در نظر گرفتن کیفیت فضا باشد، چیزی که ما همواره مشتاق به چالش کشیدن آن بوده ایم. در مورد این پروژه توانستیم از طریق مجموعه ای از نمودار ها و مدل های فیزیکی، تغییر و تکامل فرم بنا و منافعی که دربرگیری همزمان فضای عمومی و خصوصی در پی دارد را به کارفرما شرح دهیم. طرح پیشنهادی فضای عمومی را در حاشیه شمالی جای می دهد، در حالی که نمای خیابان و دید شهری را حفظ می کند. واحد های مسکونی، که اندکی بر فراز جایگاه تجاری پایینی معلق می شوند، از تقسیم حجم اولیه به دو قسمت و چرخش این دو قسمت به بیرون برای خلق دو توده مجزا بوجود امده اند؛تا جذب نور خورشید در پوسته بیرونی ساختمان کاهش، و تهویه طبیعی مابین آپارتمان های طراحی شده دو طرف افزایش یابد. نوعی دیگر از کنترل عوامل طبیعی با تنظیم تو رفتگی پیشانی پنجره ها انجام گرفت. این کار به بیشتر کردن نور خورشید در عین کاهش حذب حرارت کمک می کرد، که به کاهش کلی استفاده از وسایل الکترومکانیکی در ساختمان می انجامید.
