نشریه علمی پژوهشی باغ نظر شماره ۶۱ تیر ۱۳۹۷
فهرست مقالات در این شماره نشریه علمی باغ نظر ۶۱
چکیده مقاله اول نشریه علمی باغ نظر شماره ۶۱
جستار در چگونگی پیوند ساکن و مسکن | مهشید کریمی، عیسی حجت، بهروز شهبازی چگنی
چکیده مقاله دوم نشریه علمی باغ نظر شماره ۶۱
نقدی بر تاریخ‌نگاری آندره گدار با نگاهی به زمینه‌های تاریخ‌نگاری او | سودابه ادیب زاده، محسن عباسی هرفته ، احمد امین پور
چکیده مقاله سوم نشریه علمی باغ نظر شماره ۶۱
بازشناسی اصول طراحی شهری میادین شکل گرفته در دوره پهلوی اول | هدا میرمظفری ، اکبر عبداله زاده طرف
چکیده مقاله چهارم نشریه علمی باغ نظر شماره ۶۱
ارایة الگوی مفهومی از معیارهای انسجام و امتزاج در بافت محلات تاریخی با یکدیگر (نمونه موردی : محلات بافت تاریخی کرمان، منطقه ۱) | نسرین محمدی زاده، حمید ماجدی، زهراسادات سعیده زرآبادی
انسجام و امتزاج از ویژگی‌های بافت‌های تاریخی بوده که منجر به شکل‌گیری کلیتی یکپارچه از شهر تحت عنوان سیستمی پویا شده است. شهر در گذشته دارای کلیتی واحد بوده که این کلیت از ساختار درونی محلات تا ساختار ارتباطی و هم پیوندی محله با پیرامون خود را شامل بوده به گونه‌ای که کلیتی واحد به نام شهر را شکل می‌داده است.
دریافت کامل مقاله دریافت کامل مقاله (Englidh)
چکیده مقاله پنجم نشریه علمی باغ نظر شماره ۶۱
راهبردی نظری برای باززنده‌سازی دخمه‌های زرتشتیان در ایران (نمونۀ موردی : دخمۀ زرتشتیان کرمان) |زینب رئوفی، منصور خواجه پور
دخمة زرتشتیان کرمان یکی از آثار معماری بسیار ارزشمند آیینی در مجاورت شهر کرمان است که قدمت آن به سال‌های ۱۲۳۳ تا ۱۲۶۱ هجری شمسی می‌‌رسد. در کنار آن دخمة قدیمی‌تر و اصلی قرار گرفته که تاریخ ساخت آن به احتمال بسیار مربوط به دوران ساسانی است.
دریافت کامل مقاله دریافت کامل مقاله (Englidh)
چکیده مقاله ششم
قواعد رسم‌الخط میرعلی تبریزی براساس نسخه خسرو و شیرین نظامی (محفوظ در گالری فریر – ۸۰۸ هجری قمری) | فاطمه شه کلاهی
میرعلی بن حسن تبریزی ملقب به «قُدوَه‌الکُتاب‌مُعَلی» از بزرگ‌ترین خوشنویسان عصر تیموری برای نخستین‌بار خوشنویسی نستعلیق را تحت قاعده و هیئتی متمایز درآورد. تنها اثر مرقومِ موثق میرعلی، نسخه خسرو و شیرین نظامی به‌تاریخ ۸۰۸هـ.ق/۱۴۰۶م محفوظ در گالری هنری فریر است که از منظر شیوه کتابت و رسم‌الخط اهمیت شایان توجهی دارد. برهمین اساس، موضوع این مقاله بررسی رسم‌الخط میرعلی تبریزی با تکیه بر این نسخه خطی است.
