سردر اصلی دانشگاه هنر | استودیو هرم

توضیحات پروژه سردر اصلی دانشگاه هنر

سردر عنصری معماری برای شاخــص سازی مجموعه ای در ساختمان ها است، در رویـــکرد اولیه طراحی ،مسئـله فوق از یک عنصر کلیشه ای تبدیل شد به فضائی جدید بـا خواص جدید و منحصر بفــردو مساله طراحی فضائی مطرح شد که حد فاصل جهان مـادی و ذهن هنرمنـــــد است، فضائی برای گذر از جهان ماده و واقعیت به واقعیت ذهن هنرمند و حرکتی به جهان انتزاع… شاخص بودن این فضا در مقیاس محل پروژه می تواند مخاطب را به سفری به درون دعوت کند. دعــوت کنندگی فرمال و دعوت از بیرون به درون حجم خود را به صورت دعوتـــی از جهان مادی به جهان غیرمادی و  بدون مرز تبدیل کرد، دعوت از ماده به انتزاع…

دانشگاه هنر

دانشگاه هنر را فارغ از ساختمان و کالــــبد معماری و مصــالح می توان به عنوان فضایی  برای شناخت و ادراک مرزهای مــــادی مفاهیم انتزاعی و محل تولدی برای مفاهیم خیالی و انتزاعی ذهن هنرمند به اشکال مختلف مادی دانست. تراش توده ای و خلق لحظه ای، رنگ بازی و جان مادی دادن بـــه مفهومی احساسی، بازی بیان و بدن و نمایش دغدغه­های انسانی و تعامل  صدا و احساس در ساز.

از این منظر  دانشگاه هنرفاصله زیادی از عالم مادی می­گیرد، لذا توجه به کالبد مادی بناها که توده هائی از آجر و آهن ومصالحی اینچنین  است در طراحی حجم نهایی سردر و محـوطه ورودی راه به جائی نمی­برد! اهمیت مطالب مطروحه طراحی را در مسیـــری بین خیال و واقعیت هدایت نمود، مسیری که نرمی خیال را به فرالقا می­کرد. سیالیــت و حرکت در این مسیـر فرم را به چالــش نفی تقارن و برقراری تعادل کشید.

عنوان اصلی مسابقه

طراحی سر در ورودی دانشگاه هنر

بود که در شروع روند طراحی به تعریف فضای ورودی نزدیک شدیم. در ادامه تعریف فضای ورودی به مساله استفاده از ماده و جرم در معماری به عنوان عنصری کاربردی برای خلق یک فضا رسیدیم، مساله­ای کهن در گرافیک خوشنویسی ایرانی و ایجاد فضای پرو خالی در صفحه همچنین سایه روشن ایجاد شده در حروف هنگام نوشتن آنها، در این مرحله شکل مساله نهائی در طراحی هویدا شد، توجه به جرم برای تعریف فضای مورد نظر. هنگام نگارش یک سیــاه مشق، هنرمند ســـعی دارد تـا به صورت بداهه و همزمان فضاهای مثبت و منـــفی را در صفحه به یک کمپوزیسیون با ارزش زیبــاشناسی و دارای تعادل، تبدیل کند. از این رو مساله تعادل، تضاد و کلید واژه هایی نظیر پرو خالی و سیاه وسفید در صفحه ذهن را به خود مشغول می کند،که در زبان فرمـال معماری آنرا با فضا، توده، جرم، نور وسایه متناظر کرد.

خط نستعلیق

یکی از شاخصه ­های خط نستعلیق که در نگارش آن مورد توجه قرار می­گیرد ، سایـــه روشنی است که باید هنـــگام  نگــــارش در حرف و کلمات ایجاد گردد، از اینرو جهت حرکت و لحظه ای که قلم حرکت می­کند و باز می ایستد درحروف به صورت سایـه روشن دیده می شود. در بیـــــان فرمال معمارانه طرح پیش رو سعی شده اسـت تا با  ایجاد سایه روشن و پیچیدگی در حجم علیرغم مینیمال بودن طرح این ویژگی نیز مورد توجه قرار گیرد.

رابطه معماری فضای ورودی با زمینه
به نظر می­رسد که همسوئی فرمال و تشابه مصالح سر در با بناهای سایت، هنر را در کالبد مادی اسیر خواهد کرد و بخش انتزاعی هنر را به شدت تضعیف خواهد کرد. از این رو مسیر طراحی فارغ از هویت فرمال بناهاو مصالح غالب بکار رفته در ساختمان های موجود در سایت، طی شد.