بدنه و موزه‌ی شهری مسجد جامع عتیق | استودیو معمار
بدنه و موزه‌ی شهری مسجد جامع عتیق
معمار: استودیو معمار (محسن نوروزوند ، نگار سریع‌الاطلاق فرد)
موقعیت : ایران،اردبیل، خیابان آیت‌الله مدنی، تپه‌ی تاریخی جمعه مسجد
وضعیت : تکمیل شده
مساحت: ۷۰۰ مترمربع؛ طول بدنه: ۱۰۰ متر
کاربری : فرهنگی
تاریخ: ۱۳۹۲-۱۳۹۰
معماران مسئول: محسن نوروزوند ، نگار سریع‌الاطلاق فرد
کارفرما: دفتر فنی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل
مجری: سازمان میراث فرهنگی (صدرالدین شیردل و محمد معصومی)
مدلسازی و رندرینگ: سینا علائی، محسن رهنما، رضا رئیس‌زاده
سازه: مهدی حیدروند
تأسیسات برق: ایوب مذاهبی
تأسیسات مکانیک: شهاب عبدالرزاق
درباره پروژه بدنه و موزه‌ی شهری مسجد جامع عتیق
در سال ۱۳۹۰ مقرر شد تا این بدنه جهت اصلاح و مقاوم‌سازی ترانشه‌ی حاصل از خیابان‌کشی دوره‌ی پهلوی، در لبه‌ی تپه‌ی تاریخی احداث شود. در این راستا طرحی ارائه شد که به‌جز مقاوم‌سازی بدنه، در راستای زیباسازی و عملکردگرایی شهری نیز گامی مثبت باشد. پس قرار شد تا موزه‌ای در لبه‌ی شهری جهت معرفی تاریخ و آثار سایت به عموم مردم عرضه که در ابتدا به دلیل عدم امکان حفاظت مناسب، با مخالفت‌های شدید مسئولین سازمان روبه‌رو شد اما در نهایت، با آگاهی نسبت به دلایل توجیهی، متقاعد به اجرای آن شدند. حال این پروژه تبدیل به یکی از شاخصه‌های معماری بافت تاریخی اردبیل شده که برای اولین‌بار در ایران طراحی و اجرا شده و مورد استقبال مردم قرار گرفته است؛ گذری که حکماً اهمیت و نفاست خود را در مسیر برای عموم ارائه خواهد نمود.
ویژگی‌های اثر
۱- به‌عنوان سازه‌ی نگهبان تپه‌ی تاریخی
۲- بدنه‌سازی شهری
۳- موزه‌ی شهری
۴- توجه به پایداری محیطی و اجتماعی
۵- استفاده از مصالح سنگی بومی و همرنگ با محیط اثر تاریخی؛ بر اساس ضوابط میراث فرهنگی، این سنگ‌ها در نما به دو صورت افقی و قائم به کار رفته‌اند.
۶- ایجاد قاب‌بندی و نخیر و نهاز در نما
۷-الگوبرداری از معماری کهن ایران (نمادی از استحکامات و برج‌وباروهای مناطق کوهستانی)
۸- طراحی مینیمال و رویکردی ساده در ارتباط با مصالح و فرم
۹- معاصرسازی فرم‌ها و امتداد قاب‌بندی در کف به صورت نامنظم که نشان از تحولات و نابسامانی‌های دوران تاریخی دارد.
۱۰- ویترین‌های ساده با قاب‌بندی سنگی (گویا ورودی‌های متعدد بدنه‌ی مسجد جامع هرکدام نماد دریچه‌ای به تاریخ دیرین این بنا و تپه‌ی تاریخی می‌باشند.)
۱۰- توجه به مقیاس انسانی ویترین‌ها و عظمت‌گرایی دیواره‌ها در مقیاس شهری
۱۱- اهمیت به دید شب و نورپردازی
