خانه‌ی شماره‌ی ۵۸
معمار: خواهران حریری ( گیسو حریری و مژگان حریری)
موقعیت: آمریکا،نیویورک سیتی
وضعیت: ساخته شده
مساحت: ۴۸۵۰ مترمربع
کاربری: مسکونی
تاریخ ساخت: ۲۰۱۴
مشخصات پروژه خانه‌ی شماره‌ی ۵۸
محیطی الهام‌بخش، آرامش‌دهنده و پیچیده برای زندگی امروزی
در نیویورک سیتی،
بازسازی یک خانه به وسعت ۴۸۵۰ متر مربع و تلفیق دو آپارتمان در طبقه ی سی و پنجم ساختمان مرتفعی در محله ی آپر ایست ساید در منطقه ی منهتن به دفتر طراحی حریری و حریری، مستقر در نیویورک، محول شد. این خانه ی زیبا و آرام که بر فراز نیویورک‌سیتی واقع شده، چشم اندازی عالی به رودخانه ی ایست ریور، روزولت آیلند و پل کویینزبرو دارد و از هر چهار جهت اصلی، نورگیر است. خانه پیش تر متعلق به مدیر بسیار مشهور برنامه های هنری و مدیر برنامه های بیتلز و رولینگ استونز –گروه های معروف موسیقی راک- بوده است و این دو آپارتمان به واسطه‌ی آینه های گروتسک و سنگ مرمر veined بر روی دیوار و کف، از یکدیگر تفکیک شده اند.
زمانی که مالکان جدید خانه که یک خانواده ی چهارنفره با دو فرزند کوچک بودند، این خانه را خریداری کردند، قصد کردند تا آنجا را به صورت فضایی گرم و صمیمی و امروزی درآورند. اتمسفر سرشار از هنر، طراحی و زندگی، به لطف رویکرد خاص دفتر حریری و حریری و در کالبد معماری، طراحی داخلی، مبلمان، هنر و اکسسوری ها، همچون یک تمامیت منسجم و یکپارچه محقق شد.
متریال
کف، دیوار و ورودی خانه در لابی آسانسور با سنگ آهک سفید، مفروش و مزین به گلدان‌هایی با مقیاس بزرگ آثار هنری ساختگی از نمونه های معروف می باشد و چراغ سقفی اینجا که سفارشی برای این پروژه ساخته شده، از شیشه‌ی برش خورده است. با عبور از این محل به ورودی اصلی می رسیم که اثر “هیچ”، کار پرویز تناولی از فایبرگلس زرد به چشم می خورد. تداوم استفاده از همان سنگ سفیدرنگ لابی آسانسور، به اینجا هم سرایت کرده و دیوار تندیس گون و آبژه ی سقف کریستالیِ طراحی شده توسط حریری و حریری دیده می شود. در وسط این ورودی، دو نشیمن با طرح ارگانیک، اثر وندل کسِل (Wendel Castle)، پدر مکتب طراحی آرت فرنیچر (Art Furniture) جای گرفته است.
پس از ورودی،
یک اتاق نشیمن قرار دارد که داری یک تراس دلباز و نورگیر با چشم انداز رودخانه ی ایست ریور است. اما این نشیمن اصلی به یک اتاق استراحت می رسد که مجهز به یک آتشدان است. این آتشدان، یک حجم مستقل و جدا ایستاه است با طرحی موج دار از سنگ آهک که روحیه ای گرم و صمیمی به محیط می بخشد.
طراحی داخلی
غذاخوری با دو درِ کشویی نیمه شفاف که در بدنه‌ی دیوار آتشدان پنهان می شوند،
از اتاق استراحت جدا می شود. اینجا یک میز کشیده ی فندقی دیده می شود که لوسترهای کریستال سؤاروفسکی و نورهای مخفی ،که مانند ستارگان آسمان، ریز و درخشان و زیبا هستند، بر فراز آن نصب شده اند. تجربه ی غذاخوردن در این اتاق مانند بودن در ساحل و زیر نور ستارگان است. فضای بعدی که به آن وارد می شویم، عین یک گالری هنری است، مملو از تابلوها و مجسمه ها که ورودی را به آشپزخانه و اتاق خانواده ، در جانب غربی آپارتمان- مرتبط می‌سازد. کابینت‌های پایینی آشپزخانه، فندقی تیره‌رنگ است و کابینت‌های بالایی، لاکی و سفید هستند. یک کانتر سفید بین آشپزخانه و اتاق خانواده قرار گرفته و آن اتاق که مقر اصلی وقت‌گذرانی افراد خانواده محسوب می‌شود، وسیع، دلباز نورگیر و راحت به نظر می‌رسد.
مشابه طراحی هایی که در سال‌های گذشته در اتاق‌ها و فضاهای بزرگ انجام می‌شد،
اینجا هم یک دیوار فندقی توکار برای جانمایی تلویزیون و سایر تجهیزات رسانه دارد، ضمن آنکه با دارا بودن چشم‌انداز پانوراما به شهر، روزولت آیلند، رودخانه و پل کویینزبرو، دارای یک میز غذاخوری برای شام‌های گرم خانوادگی و محلی برای انجام تکلیف‌های روزانه‌ی بچه‌ها نیز هست.
دسترسی های داخلی
در گالری ورودی در بخش شرقی این خانه، اتاق‌خواب اصلی،
اتاق‌خواب بچه‌ها و اتاق مهمان قرار دارند که این‌ها همگی در پشت پنل‌های چوبی جانمایی شده‌اند. دسترسی به اتاق‌خواب اصلی، با عبور از گالری ورودی و فضایی که برای مطالعه/کار تعبیه شده، میسر است؛ یک دیوار سنگی با طرح موج‌های عمودی است که این فضای کار را از اتاق‌خواب اصلی جدا می‌سازد. قطعه‌ی اصلی متمرکز در این اتاق‌خواب، تخت وسط اتاق است که یک نقاشی بر دیوار بالای آن آویخته شده و در طرف دیگر آن اتاق کار و پشت‌پنل‌های چوبی فندقی، گنجه و حمام والدین تعبیه شده است. حمام خانم خانه دارای کف و دیوارهای سنگ مرمر است، در حالی که در طول یک دیوار کاملاً سنگ مرمر بافت‌دار سفید کار شده است. وان نیز بر روی یک سکوی سنگی خاکستری‌رنگ قرار دارد.
طراحی اتاق خواب های خانه‌ی شماره‌ی ۵۸
اتاق مهمان دارای یک دیوار تأکیدی آبی‌رنگ است و حمامش با سنگ کوارتز سفید تزئین شده است.
هر دوی این اتاق‌ها از چشم‌انداز رودخانه و پل کویینزبرو بهره‌مند هستند. هریک از اتاقهای بچه‌ها هم دارای یک دیوار تأکیدی است که رنگ متمایزی دارد، به علاوه‌ی فضایی برای مطالعه و کار. اتاق‌خوابی که در گوشه است، با نارنجی رنگ شده و یک صندلی همرنگ و یک حمام داخلی با تایل‌های شیش‌های دارد. در پایان، می‌توان متوجه شد که طراحی داخلی این خانه، گویا چشم‌انداز شهر را در آغوش می‌گیرد و با کاربرد آثار هنری زیبا در جای‌جای خانه، انرژی و سرزندگی فضای نیویورکی را به ساکنانش تقدیم می‌کند؛ اینجا محیطی شیک برای زندگی امروزی است؛ الهام‌بخش، آرامش‌دهنده و پیچیده؛ درست مانند خود کلانشهر نیویورک سیتی.
