پروژه ارتباطات ماهواره سامان | گروه معماری هوبا (هومن بالازاده)

پروژه ارتباطات ماهواره سامان
معمار: گروه معماری هوبا (هومن بالازاده)

موقعیت: ایران،تهران
وضعیت: ساخته نشده
مساحت: ۹۵۰۰ مترمربع
کاربری: اداری
تاریخ: ۱۳۹۳
همکاران طراحی: پریما جهانگرد،بابک طوسی پور، ندا دهقانی
مدیر پروژه: ارتباطات ماهواره سامان
تصویرسازی سه بعدی: مونا رضوی

ارتباطات ماهواره سامان

درباره پروژه ارتباطات ماهواره سامان

این پروژه توسط  این دفتر و تحت نظارت آقای آرش مظفری آغاز شده است. به دلیل برخی مسائل فنی ،  نتوانست نظارت بر روند ساخت و ساز را ادامه دهد. در نتیجه ، فرم ساخته شده به طور قابل توجهی از طرح اصلی فاصله گرفت. تیم HOOBA در این مرحله حساس روند ساخت ، پروژه را در دست گرفت.

چالش های پروژه

با توجه به عواملی از قبیل جایگاه نامناسب پنجره ها ، لزوم کنترل میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید و تمایل به ایجاد یک قوام حجمی ، مقرر شد یک محوطه دو لایه برای این ساختمان ایجاد شود. از سنگ های خرد شده آتشفشانی به شکل پانل های گبیون استفاده شده است تا پوسته بیرونی محوطه را تشکیل دهد. با توجه به بافت متخلخل آنها ، سنگ های آتشفشانی منطقه دماوند نسبت به سایر انواع سنگی بطور قابل توجهی سبک تر هستند و آنها را به یک انتخاب ایده آل برای این پروژه تبدیل می کنند.

روند طراحی

تابلوها بسته به نوع هوای دیواره جامد یا دهانه ای در نمای اصلی ، در زوایای مختلف اجرا شده اند. نفوذ نور خورشید از طریق حفره های موجود بین سنگ ها باعث ایجاد جو مطبوع در فضاهای داخلی می شود.از همان نوع سنگ در فضاهای داخلی برای ایجاد هماهنگی بین فضای داخلی و بیرونی پروژه استفاده شده و از مواد جداگانه برای شکل گیری دیوارها و کفپوشها استفاده شده است. رمپ اصلی داخلی با یک دیوار شیشه ای رنگی همراه است که نمایانگر رنگ سازمانی شرکت است. بقیه قسمت های داخلی داخلی نیز از شیشه های مات و شفاف ساخته شده اند تا امکان نفوذ نور خورشید در داخل فضاها فراهم شود.

تصمیم گرفته شد جلوی مجاور آن به ساختمان اضافه شود. این حجم در زیر زمین تشکیل شده است که کل مساحت سقف موجود برای اجرای ماهواره را فراهم می کند. منظره اطراف با ساختمان یکپارچه شده است تا یک کل پیوسته و حداکثر زاویه دید در اطراف سایت شکل بگیرد.سالن اجتماعات ، پارکینگ و انبار کلیه قسمتهای فضای زیرزمینی است که با استفاده از سکوهای پائین به نام “باغ گودال” در معماری فارسی قابل دسترسی است. این سکوها همچنین نور و تهویه لازم برای فضاهای زیرزمینی را تأمین می کنند.