دبیرستان دخترانه رودبار کرمان|دفتر معماری پویا فرم (یزد)
دبیرستان دخترانه رودبار کرمان
معمار: دفتر معماری پویا فرم (یزد) (مهدی شمس‌الدینی)
موقعیت:ایران -استان کرمان، شهرستان رودبار
وضیعت: تکمیل شده
مساحت:۵۲۵۸ مترمربع
کاربری: آموزشی – مدارس
تاریخ شروع:بهار ۱۳۹۶
معماران اصلی:مهدی شمس‌الدینی
همکار طراحی: مائده حسامی نژاد
کارفرما: آقای دکتر علی نصر، خانم سیما مشکیان
درباره پروژه دبیرستان دخترانه رودبار کرمان
پروژه مورد نظر، دبیرستان شبانه روزی دخترانه ای است با مساحت ۵۲۵۸ مترمربع؛ واقع در شهرستان رودبار استان کرمان است.
این پروژه با تلاش بخش خصوصی و با هدف توجه به استعدادها و پتانسیل های فرزندان سرزمینمان آغاز گردیده است.
در راستای توسعه علم اندوزی در مناطقی که کمتر توجهی به آنها می شود؛ بر آن شد تا مدرسه ای را پایه گذاری و بنا کند برای دختران این مرزوبوم که آینده سازان فردای جامعه و ایران عزیز و مرکز اصلی بنیان خانواده هستند،
دخترانی که شایستگی استفاده از بهترین و کامل‌ترین امکانات دانش آموختگی و دانش آموزی را دارند.
طراحی مدرسه
آنچه در ابتدای طراحی این مدرسه توجه ویژه ای بدان شده فضا و مکان آن بوده؛
فضایی با بالاترین سطح کیفیت؛ و صدالبته توجه به جنبه های روحی و روانشناختی دانش آموزان نیز مدنظر جهت ساخت این مکان مقدس علم آموزی بوده است.
در راستای تحقق به دغدغه های کارفرما و در جهت ساخت مکانی در شأن دختران این ناحیه،
سعی شده مدرسه به گونه ای طراحی شود که علاوه بر آنکه علم آموزی و یادگیری در آن خوشایند و سهل انجام گیرد، طرحی شایسته و منطبق بر غنای فرهنگی،
اقلیم منطقه و معماری ایرانی ارائه گردد.
حجم اصلی
حجم اصلی مدرسه، شامل دو بخش
فضاهای آموزشی در طبقه همکف و خوابگاه در طبقه اول می باشد که فرم آن با توجه به اقلیم منطقه در جهت کنترل صحیح نور و مصرف انرژی با ایجاد حداکثر سایه اندازی طراحی گردید.
کانسپت
از طراحی کتابی مزین به شعر سهراب سپهری (هر کجا هستم باشم/ آسمان مال من است)، آغاز گردید
که خارج شدنش از جلد خویش سرآغاز نگاهی است نو، تا دانش آموزان نیز با همین سادگی ای که سهراب از آن یاد می کند به دریافت‌هایی تازه فراخوانده شوند تا لذت
مکاشفه در باب علم به آنها چشانده شود.
مصالح بوم آورد
مردمان محلی رودبار از دیرباز برای در امان ماندن از گرمای طاقت فرسای هوا، خانه‌هایی از حصیر، معروف به (کپر) می ساختند.
خانه‌هایی که مصالح اصلی مورد استفاده از آن نی‌هایی بلند هستند با قطر ۵ تا ۱۰ سانتی متر است .
از این رو در بخشی از طراحی ساختمان این دبیرستان، از این نی‌ها به عنوان حائل فضای درون و بیرون، تحت پوششی مقابل پنجره‌ها با قابلیت جابجایی برای ایجاد
گشودگی های بیشتر در نظر گرفته شد
که جهت انتقال نور مطلوب به کلاس‌ها و حفظ محرمیت برای اتاق های خوابگاه استفاده شده است.
استفاده و بهره گیری از این نی‌ها به نوعی نشانه بومی بودن این بنای علمی است.
طراحی ورودی
در طراحی ورودی نیز ایده از نگاه به آینده شکل گرفت و کانسپت آن چشمی است که به آینده می نگرد.
ورودی مجموعه شامل :
-فضای نگهبانی، پارکینگ سرپوشیده
– فضای ملاقات والدین با دانش آموزان می باشد
که به نحوی طراحی گردیده که کاملاً مشرف به فضای حیاط باشد تا والدین به سهولت بتوانند ضمن ملاقات با فرزندشان، سیمای کلی از مدرسه را نیز رؤیت نمایند.
سایر فضاها
با توجه به محدودیت زمین
و نظر به اهمیت پرداختن به خلق فضاهای باکیفیت، باقیمانده مساحت زمین به حیاط اختصاص یافت.
حیاطی با هدف ایجاد حداکثر تعاملات اجتماعی در نظر گرفته شد، با مبلمانی طراحی شده که با کمترین تغییر در ساختار حیاط، از بستر خویش سر بیرون آورده‌اند.
سایر فضاها نیز مانند کتابخانه، آزمایشگاه، کارگاه، سالن اجتماعات، نمازخانه، سوئیت ویژه معلمان ضمن خدمت، بوفه و سلف سرویس در طبقه زیرزمین جا‌نمایی گردیدند.
جهت آسایش اقلیمی
در جهت آسایش اقلیمی،
گودال باغچه ای، در نظر گرفته شده است که حیاط اصلی را به فضای زیرزمین متصل می کند و علاوه بر زیبایی با سایه افکنی و افزایش رطوبتنسبی، شرایط را برای
حضورپذیری دانش آموزان در فضای باز مساعد می کند.
در مجاورت گودال باغچه فضاهای متوالی و پیوسته ای قرار گرفته‌اند که توسط روزن های مشبکی از جنس آجر با حفظ محرمیت، روشنایی نور خود را از حیاط تاًمین می
کنند.
در فضای گودال باغچه،
سطحی با گلدان های ساده و گل های رنگی، جداره ای شبه کبوترخانه، حوض آبی رنگی با موسیقی دلنواز آب، باغچه ای پر از گل های رنگارنگو درختان بومی، در نظر
گرفته شدند
که همگی فضای مدرسه را تلطیف نموده‌اند و به مثابه باغ خاطراتی‌اند پر از حس تعلق که با آنها توانستیم حیات را به حیاط فراخوانیم.
