ساختمان مسکونی داد | گروه معماری کندو

ساختمان مسکونی داد 
نام معمار: گروه معماری کندو ( بهادر کاشانی مدنی)

موقعیت: ایران،تهران
وضعیت: ساخته شده  
مساحت: ۱۴۴۴ مترمربع
کاربری: مسکونی
تاریخ ساخت: ۱۳۹۵
کارفرما: محمد هاشمی و شرکاء 
همکاران طراحی: بهاره خمیری، سپیده دادجو، شرمین امیری
سازه: بهرنگ کاشانی مدنی
تاسیسات مکانیکی: رازمیک ظریفیان
تاسیسات الکتریکی: رافی ظریفیان
اجرا: بهراد کاشانی مدنی
مدیر اجرا: بهراد کاشانی مدنی 
عکاس: بهرام حبیبی، بهادر کاشانی مدنی، سیاوش باقری

مشخصات پروژه ساختمان مسکونی داد

ساختمان مسکونی داد در زمینی به مساحت ۲۷۰ مترمربع، در خیابان شریعتی تهران، با زیربنای مفید ۸۱۰ مترمربع، در قالب ۵ طبقه مسکونی تک‌واحدی و ۳ طبقه مشاعات با کاربری لابی و پارکینگ در طبقه همکف و پارکینگ و انباری در ۲ طبقه زیرزمین اجرا شده و مساحت هر واحد مسکونی، ۱۶۲ مترمربع است.

سیستم سازه‌ای ساختمان

سیستم سازه‌ای ساختمان، اسکلت بتن مسلح با دیوار برشی در هر دو امتداد ساختمان، و سیستم سرمایش و گرمایش ساختمان، داکت اسپلیت است. در این پروژه، طراحی پلان، نما و جزئیات داخلی، یکپارچه و همزمان صورت گرفته است و هر کدام از این عناصر بر یکدیگر تاثیرگذار بوده‌اند.

رویکرد اصلی طراحی

رویکرد اصلی طراحی که از نما تا جزییات داخل ساختمان مشهود است، الگوی «نقش گلیم» است. نقش گلیم، نقشی آشنا و مانوس برای ایرانیان است و استفاده از این الگو برای یک خانه ایرانی، باعث ایجاد حس تعلق و دلبستگی در مخاطب می‌شود. با مطالعاتی که روی نقوش گلیم‌های اقوام مختلف ایران، از جمله عشایر ورامین و گرمسار، ایلات جنوب شرقی ایران (افشاری) و قالی‌های ترکمن، صورت گرفت، انگاره‌های مناسب برای بخش‌های مختلف ساختمان بازتعریف و طراحی شد. این نقوش در جداره سنگی راه‌پله، جان‌پناه چوبی بالکن‌ها، شماره‌های محل پارک خودرو ها در پارکینگ و نقش کف لابی ورودی و … قابل رویت است.

نما ساختمان مسکونی داد

در این پروژه، نما نه به عنوان یک پوسته و عنصر الحاقی و جدا از ساختمان، بلکه تاثیرپذیرفته از عملکردهای مورد نظر در ساختمان است که این تاثیرات، حجم‌هایی را ایجاد می‌کند که در طراحی سازه ساختمان نیز تاثیر گذاشته و فرم نهایی نما را شکل داده است. قرارگرفتن راه‌پله در بخش غربی نمای شمالی، حجم را به دو قسمت شفاف و صلب تقسیم کرده است که این دو حجم با چفتی ۳۰ سانتی‌متری از هم جدا شده‌اند.

نورگیری

ایجاد این چفت و نیز خالی‌کردن باریکه‌هایی هم‌تراز بالکن‌ها در حجم صلب راه‌پله، باعث بازشدن خط دید شمال‌غربی برای بالکن‌ها شده است. با تعبیه پنجره L شکل برای آشپزخانه‌ها، خط دید شمال‌شرقی نیز برای بالکن‌ها باز شده است و در نتیجه، زاویه دید برای کسی که در وسط بالکن شمالی قرار گرفته است، از ۵۵ درجه به ۱۳۶ درجه افزایش یافته است و این یعنی بالکنی با چشم‌انداز مناسب و تبدیل بالکن به فضایی کاراتر و فراتر از محلی برای انبارکردن لوازم اضافی. با ایجاد فضایی مخصوص قراردادن گلدان و فلاورباکس پشت پنجره پذیرایی، هم از داخل و هم از بیرون به سرسبزی ساختمان افزوده شده است.

مصالح به کار رفته در ساختمان مسکونی داد

مجموعه الگوها و مصالح به‌کاررفته در نمای ساختمان (سنگ تراورتن و چوب به صورت کنترل‌شده و محدود) با اضافه‌شدن فلاورباکس‌ها، ساختمان را تبدیل به مفهوم واقعی کلمه «خانه» کرده است. از آنجایی که رمپ پارکینگ‌ها در دو تراز و روی هم قرار گرفته‌اند، با تعبیه حفره‌هایی مدولار در کف رمپ بالایی، امکان عبور نور به رمپ زیرین نیز محیا شده و با ترکیب چینش سنگ‌فرش کف حیاط به صورت دایره‌های متداخل به دور حفره‌های کف رمپ، فضایی متمایز در هر دو رمپ ایجاد شده است. در طراحی و ساخت درب ورودی ساختمان، لولا در بالا و پایین در نظر گرفته شد. بنابراین میان بخش چوبی و شیشه کناری درب، فاصله‌ای دیده نمی‌شود و این دو بخش به صورت یکپارچه، روی پاشنه عمودی حرکت می‌کنند.