آپارتمان مسکونی اندیشه | گروه معماری کندو

آپارتمان مسکونی اندیشه
نام معمار: گروه معماری کندو ( بهادر کاشانی مدنی)

موقعیت: ایران،تهران
وضعیت: ساخته شده
مساحت: ۸۶ مترمربع
کاربری: مسکونی
تاریخ ساخت: ۱۳۹۲
کارفرما: خانواده کاشانی مدنی 
همکاران طراحی: بهاره خمیری، سپیده دادجو
سازه: بهرنگ کاشانی مدنی
تاسیسات مکانیکی: رازمیک ظریفیان
اجرا: بهراد کاشانی مدنی
سیستم سازه ساختمان : اسکلت فلزی
عکاس: آرتم غریبی، بهادر کاشانی مدنی

مشخصات پروژه آپارتمان مسکونی اندیشه

ساختمان مسکونی اندیشه در زمینی به مساحت ۸۰ مترمربع، با زیربنای کل ۳۰۰ و زیربنای مفید ۱۹۰ مترمربع، در قالب چهار طبقه مسکونی تک‌واحدی و یک طبقه مشاعات با کاربری پارکینگ (در همکف) اجرا شده بود. مساحت هر واحد مسکونی ۴۳ مترمربع و شامل هال و پذیرایی، آشپزخانه، یک توالت و حمام، و یک اتاق خواب بود. هدف اصلی از بازسازی و طراحی فضای داخلی این آپارتمان مسکونی، ایجاد محلی دلنشین و آرام برای شروع زندگی مشترک طراحان پروژه، از طریق اتصال دو واحد بالایی ساختمان، یعنی طبقات سه و چهار، به هم و تشکیل یک واحد ۸۶ مترمربعی دوپلکس بود، به طوری که در طبقه سوم، اتاق خواب، اتاق کار و سرویس حمام، و در طبقه چهارم، ناهارخوری و نشیمن، آشپزخانه و سرویس بهداشتی میهمان جای داده شود. 

محدودیت‌های پروژه

محدودیت‌های اصلی پروژه در درجه نخست، کمبود فضا بود، به طوری که باید از تمام ظرفیت‌های فضای موجود نهایت استفاده را می‌کردیم و توجه به ابعاد انسانی، در پروسه طراحی بسیار حائز اهمیت بود. بنابراین تصمیم بر آن شد که سیالیت و انعطاف در طراحی فضاها و حتی مبلمان، سرلوحه طراحی قرار گیرد که پویایی از خصایص معماری ایرانی است. بنابراین در مواقع مختلف و با توجه به نیازهای مختلف، فضاهایی بازتر و بزرگ‌تر می‌شوند و برعکس. برای مثال، کانتر آشپزخانه چرخ‌دار طراحی شد؛ در نتیجه، زمان‌هایی که از آشپزخانه بیشتر استفاده می‌شود، می‌توان از فضای نشیمن کم کرد و به فضای آشپزخانه اضافه کرد.

متریال ها ی پروژه آپارتمان مسکونی اندیشه

به علت کم بودن زمین و ابعاد کوچک فضا، هر طبقه عملا به صورت (Loft Space) طراحی شده، به طوری که برای از بین نبردن افق دید و کوچک‌نکردن فضا، از هیچ درب جداکننده‌ای (به جز درب سرویس‌های بهداشتی و درب‌های ورودی) استفاده نشده و سعی شده است حریم و قلمرو فضاها با تغییر در متریال کف، سقف‌های کاذب، رنگ دیوارها، نورپردازی‌های مختلف و حتی تغییر در سبک‌های معماری صورت گیرد. برای ارتباط عمودی بین طبقات نیز، از آنجایی که فضای کافی برای اجرای پله استاندارد وجود نداشت، با تقسیم هر کف پله به دو کف پله، طول شمشیری نصف و در عین حال، ارتفاع پله‌ها به اندازه قبل باقی ماند. فضای ایجادشده در زیرپله نیز مکان مناسبی برای انبار داخلی خانه بود.

از طرف دیگر، سعی شد کیفیت معماری ایرانی از طرق مختلف در کار ایجاد شود:

|- توجه به ورودی و تعریف هشتی برای ایجاد فضای قابل کنترل میان درون و بیرون و متمایزکردن آن با رنگ فیروزه‌ای
|- قوس مازه‌دار در بدو ورود برای ایجاد مکث و درگاه ورودی
|- طاقچه‌ها که از مولفه‌های معماری ایرانی است، در قسمت‌های مختلف، به اشکال مختلف خودنمایی می‌کند؛ در جاهایی به صورت بیرون‌زده و در بخش‌هایی برعکس (با الهام از دیوارهای اتاق موسیقی عمارت عالی‌قاپو، به صورت کلاژ بر روی دیوار نشیمن).

از آنجایی که صاحبان خانه هر دو معمار هستند، فضای کار و کتابخانه منزل از اهمیت بالایی برخوردار بود. برای طراحی این فضا، نقاشی «ترکیب‌بندی در قرمز، آبی و زرد»، اثر پیت موندریان، در کتابخانه مد نظر قرار گرفت و از رنگ عمدتا سفید برای درها و دیوارها استفاده شد تا برای ساکنین ایجاد خستگی نکند و به ایجاد نور بیشتر کمک کند. دیوار جداکننده این فضا با اتاق خواب کوتاه در نظر گرفته شده است تا نور طبیعی به فضای اتاق کار راه پیدا کند. عناصر دیگر چون کمد و میز نیز به صورت متحرک طراحی شده‌اند تا فضای لازم برای فعالیت‌های مختلف در این مکان مهیا شود.