موزه منیر | رِنا دیزاین

موزه منیر
رِنا دیزاین (رضا نجفیان)

موقعیت : ایران ، تهران 
وضعیت : ساخته شده 
تاریخ : ۱۳۹۶
تیم طراحی :  آرمین شیرخانی، محمدحسین حمزه لویی، علی مرآتی، آرزو عباسی، مریم نجفیان
مساحت ساخته شده: ۱۵۰مترمربع
کاربری : فرهنگی، موزه،‌ طراحی داخلی
مدير اجرا: علی نجفیان
پيمانكار: علی نجفیان 
نظارت: رنا دیزاین
كارفرما: منیر شاهرودی فرمانفرمایان
جوايز:
– رتبه سوم جایزه معماری آسیا در بخش معماری داخلی، ۲۰۱۸
– تقدیر ویژه جایزه معماری داخلی ایران (مجله معماری و ساختمان) در بخش ساختمان های عمومی، ۱۳۹۷

درباره پروژه موزه منیر

جزئیات پروژه

جزئیات پروژه خانم منیر شاهرودی فرمانفرمائیان یکی از شناخته شده ترین هنرمندان معاصر ایران هستند. اثار این هنرمند نامی در نمایشگاه ها و موزه های معتبر سراسر دنیا به نمایش در امده اند. سال ۹۶ با مرمت و اماده سازی بخشی از فضای باغ نگارستان، قرار شد که بخشی با عنوان موزه منیر در این محل راه اندازی شود. در طراحی نورپردازی این موزه به چند نکته به صورت ویژه توجه شد:‌۱- با توجه به اینکه در بیشتر این اثار از اینه استفاده شده است، بازی نور و سایه و ایجاد تلالوهای عمدی به ایجاد حس ویژه جهت ادراک بهتر فضا کمک می کند. ۲- استفاده از چراغ های تخصصی با پخش نورهای مختلف به نحوی که برای هر تابلو یک یا تعداد مشخصی چراغ با زاویه تابش معین استفاده شود.

درباره موزه منیر شاهرودی فرمانفرماییان

موزه‌ «منیر فرمانفرماییان» مدتیه که در باغ نگارستان افتتاح شده. این موزه اولین موزه‌ى ایرانه که به نام یک هنرمند زن آراسته شده. منير فرمانفرماییان سال گذشته ۵۱ قطعه از آثارش رو به دانشگاه تهران وقف کرد و سپس تمام آثار از آلمان به این موزه منتقل شد.

توصیف ساختمان موزه 

از در که وارد شدم، با اتاقی پر از تلألوى آینه‌ها و بازی نور و انعکاس رو‌به‌رو شدم که فضای عجیبی رو برام ساخت. از همون اول فهمیدم که قراره با یک موزه‌ى منحصر به فرد روبه‌رو بشم. موزه از دو اتاق تشکیل شده بود و دو راهرو.

درباره آثار 

اتاق اول منحصرا آثار آینه‌کاری رو نمایش می‌داد. آثار این اتاق متعلق به دهه‌ى ۴۰ و ۵۰ شمسی بود؛ زمانى که آینه‌ها وارد آثار هنرمند شده بودن. فرمانفرماییان در دهه‌ى ۵۰ بعد از سفری که به شیراز داشت، تحت تاثیر آینه‌کاری‌های شاه‌چراغ قرار گرفت و با ترکیبی مدرن این سنت رو وارد آثارش کرد و به سبک متمایزی دست پیدا کرد. منير در واقع اولین هنرمند معاصری بود که از این میراث کهن در خلق آثارش استفاده کرد. در اتاق دیگر با آثار هندسی و طراحی‌های دست‌آزاد و جعبه‌هایی تحت عنوان «درددل» آشنا شدم. در میانه‌ى اتاق هم یک اثر حجمی تحت عنوان «حجله» قرار گرفته بود. روی حجله اسامی افراد نام آشنایی مثل سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، نیما یوشیج، اخوان ثالث، صبار و ابوالبشر فرمانفرماییان، محمد مدبر و حسین قوللر آغاسی نوشته شده بود و بالای حجله پرهایی که یادآور مراسم تاسوعا و عاشورا بود، نصب شده بود.

استاندارد های موزه 

به‌طور کلی در این موزه منتخبی از شش دهه‌ى کاری هنرمند به نمایش گذاشته شده بود. آثاری که با نگرشی تازه به هنر آینه‌کاری، نقاشی پشت شیشه، خاتم‌کاری، هندسه‌ى اسلامی و طراحی معمارانه خلق شده‌ بودن. این ترکیب خاص مخاطب رو دچار چالش می‌کرد و به فکر فرو می‌برد و تجربه‌ى خاصی رو براش رقم می‌زد.