مجموعه ورزشی آرارات تهران| رستم وسکانیان
موقعیت:ایران،تهران،انتهای خیابان کردستان
وضعیت:ساخته شده
مساحت:۷.۵هکتار
کاربری:ورزشی
تاریخ ساخت:۱۳۴۹-۱۳۵۴
مصالح استفاده شده:بتن خالص،آجر،شیشه
عکاسان:محمد حسین
درباره پروژه مجموعه ورزشی آرارات تهران
در سال ۱۹۷۱ وسکانیان ماموریت طراحی مجموعه فرهنگی آرارات بر عهده گرفت، یک استادیوم ورزشی ۱۰ هزار نفری در شمال تهران. محمدرضا شاه زمینی را به وسعت تقریبی دو هکتار که شامل قبرستان قرن هفده ام ونک بود، به ارامنه اهدا کرد. هیئتی شش نفره برای مدیریت این پروژه شکل گرفت .جامعه ارامنه از این پروژه حمایت کرده و تامین مالی آنرا بر عهده گرفتند .وسکانیان یکی از اعضای قدیمی باشگاه آرارات بود. استخدام او یک انتخاب بدیهی بود زیرا او یکی از معماران پیشرو در زمان خود بود. اما اینجا مساله دیگری نقش ایفا می کرد.وسکانیان مردی درستکار و معماری مردمی بود و ماهیت واقعی پروژه به چنین هنرمندی نیازمند بود. وسکانیان توانست قطعه زمینی را که به لحاظ توپوگرافی پیچیده بود و تفاوت ارتفاع آن به ۲۶ متر می رسید به مجموعه ای بسیار کاربردی و با تراکم فضایی موثر تبدیل و در اطراف زمین فوتبال سازماندهی نماید .
اهمیت پروژه مجموعه ورزشی آرارات تهران
هر حجم تمایز سبکی و استقلال فضایی خود را در این مجموعه حفظ کرده بود .طراحی نوگرا ، با انتخاب مصالح و عملکرد همراه شد .بتن خالص، آجر و شیشه ،اهمیت این پروژه برای جامعه ارامنه نه تنها در تهران بلکه در تمام آسیا گسترده شد.یک استادیوم روباز بزرگ، چندین سالن ورزشی سرپوشیده و روباز زمین های تنیس، دفترهای کار، کلاس ها، سالن های جلسات، انبارها، اتاق های رختکن، اردوگاه ها، پارکینگ ها و استخر شنا در سطح جهانی در سالهای بعد این استادیوم برای گردهمایی های پر جمعیت و رویدادهای ملی با توجه به پیکر بندی فضایی موفقیت آمیز و سازه یکپارچه و مهندسی آینده نگر آن، مورد توجه و استفاده قرار گرفت. این مجموعه در اواخر سال ۱۹۷۶ به هیئت اجرایی آرارات تحویل داده شد.
مساحت مجموعه
مساحت سایت مجموعه تقریباً ۷/۵ هکتار است که ۲/۲ هکتار آن از اراضی ده ونک و قبرستان ارامنه آن منطقه در اختیار ارامنه بوده و مازاد مساحت سایت از املاک وقفی منطقه ونک بوده که با تلاش نمایندگان جامعه ارمنی و نمایندگان مجلس این جامعه در آن سال ها توافق حاصل شد که بصورت اجاره مدت دار قابل تمدید در اختیار مجموعه بگیرد لذا واگذاری آن از طریق محمد رضا پهلوی چندان صحت ندارد و افتتاح مجموعه ورزشی آرارات در سال ۱۹۷۴ میلادی بوده است.
معماری مجموعه و معمارش
رستم وسکانیان از میان معماران ارمنی شاید بهترین انتخاب برای ارائه طرح مجموعه ای ورزشی می توانست باشد . با توجه به محدودیت بودجه برای ساخت چنین مجموعه ای؛ ایده های معمار برای فرو بردن زمین فوتبال و جایگاه ۱۴۰۰۰ نفره تماشاچیان در دل زمین بهترین راه کار ممکن برای کاهش هزینه های ساخت و حفظ میدان دید چشم انداز مجموعه در مقابل ورودی شمالی ورزشگاه بوده است بکار بردن مصالح خشن بدون استفاده از نازک کاری در کلیه جداره های بیرونی و درونی فضاها ابتکار دیگری است که برای کاهش هزینه و زمان پروژه به کاربرده شده . در طی این پروژه بخش هایی از عرصه را برای طرح های گسترش آتی رها شده است . سه لکه از این زمین ها در شمال غربی؛ جنوب و غرب مجموعه است. استفاده از سازه فضایی در سقف سبک سالن مجموعه . نوآوری های معمار در این پروژه به شمار می آید
