خانه بهی | استودیو معماری سفید

بازسازی و تغییر کاربری یک خانه به کلینیک سلامت روان تنی (خانه بهی). خانه بهی، خانه پدری کارفرمایی بود که تصمیم داشت از طریق بازسازی و تغییر کاربری یک ساختمان مسکونی قدیمی دو طبقه، آن را به مرکز مشاوره و کلینیک سلامت روان تبدیل نماید.

 

حس تعلق و خاطرات خانوادگی کارفرما نفش تعیین کننده ای در شکل گیری کانسپت و طراحی فضاهای جدید ایفا نمود. معماری و دکوراسیون مدرن و روشن مجموعه در کنار عناصر خاطره انگیز و یادآور معماری خانه های ایرانی، می توانست علاوه بر ایجاد فضایی آرامش بخش در یک کلینیک مشاوره،حس تعلق و اعتماد در کاربران جدید نیز القا نماید. بنابراین تلاش شد علیرغم تغییر کاربری این خانه، روح مکان آن با همان محبت و هیاهوی روزگار کودکی در دل این خانه پابرجا بماند و خانه بهی، خانه ای باشد برای همه.

 

در اولین گام پس از تقویت سازه بنا، متناسب با کاربری جدید یک طبقه به ساختمان افزوده گردید. کف حیاط نیز به منظور ایجاد حیاط و کافی شاپ در زیرزمین به عمق تقریبی دو متر مورد خاکبرداری قرار گرفت.

 

در طرح بازسازی جدید، هر طبقه از ساختمان با ارائه نوع خاصی از خدمات مشاوره از دیگر طبقات تفکیک می گردید. طبقه همکف به مشاوره های فردی، طبقه اول سالن یوگا و طبقه دوم به برگزاری کلاس ها و جلسات اختصاص یافت. بنابراین با توجه به لحاظ کردن چنین تفکیکی در طبقات، راه پله علاوه بر نقش ارتباطی بین طبقات، وظیفه هماهنگی و یکپارچگی عملکرد طبقات مختلف ساختمان را نیز برعهده داشت.

 با برداشتن پله های قدیمی و  طراحی و ساخت پله های جدید، بدلیل بافت،جنس و فضای باز میانی، از خفگی و تنگی راه پله به طور محسوسی کاسته شد و سپس با نصب شیشه های رنگی با ﺗﺄسی از خانه های قدیمی، شاهد ورود نورآفتاب به رنگ های مختلف و نقش انداختن نور بر روی پله های جدید بودیم. آن چه به هنگام بالا و پایین رفتن از پله های جدید رخ می داد، نظاره گر بودن اتفاقات بیرون از قاب های شیشه ای پنجره به رنگ های گوناگون می باشد که به نحوی تداعی گر خاطرات و تجربه های کودکی ساکنین گذشته این خانه قدیمی محسوب می شد. از سوی دیگر از طریق ایجاد بافت آجری، راه پله از سایر فضاهای خانه متمایز گردید و راه پله در نقش کانون تعاملات نوستالژیک در کنار نقش ارتباطی طبقات اهمیت خاص و ویژه ای پیدا کرد و طراحی قاب های خالی بر روی جداره های راه پله به عنوان گالری موقت جهت نمایش عکس های فعالیت های جمعی اعضای خانه بهی یا حتی آثار هنری مراجعین به کارفرما پیشنهاد گردید.

 

در طراحی داخلی طبقه همکف با توجه به عرض کم بنا و قرارگیری اتاق های مشاوره در مجاورت راهروی دسترسی به حیاط و کافی شاپ، با انتخاب کف سازی متفاوت با زمینه رنگی روشن و آبی، از تیرگی و خفگی فضا جلوگیری گردید. علاوه بر این با توجه به نبود فضای کافی برای ایجاد تزیینات بر روی دیوار راهرو، با ایجاد شکست در مقطع طولی دیوار، ضمن ایجاد جذابیت بصری، دید و نور مناسب از فضای داخل اتاق ها نیز تامین شد. از سوی دیگر با بکارگیری نمادین الگوی نرده ها و شبکه های چوبی نما در جداره دیوارها و طرح آیینه ای سقف راهرو، انسجام و یکپارچگی لازم در طراحی داخلی و نما ایجاد گردید.

 

وضع موجود نمای جنوبی ساختمان دارای شیشه های بزرگ و نورگیری سراسری بود.با توجه به تغییر کاربری ساختمان و لزوم کنترل دید و نور در محیط های اداری؛ طراحی نمای جدید بر اساس به حداقل رساندن بهره گیری از نور طبیعی صورت گرفت. در شبکه های چوبی جدید نما ضمن بکارگیری الگوی نرده های خانه های قدیمی، باکس های چوبی نیز جهت کاشت گل و گیاهان تعبیه گردید تا ضمن ایجاد سایه در روزهای تابستان، دید بصری مناسبی نیز از داخل فضاهای ساختمان به بیرون ایجاد گردد.در طراحی نمای رو به خیابان ساختمان بر اساس موازین شهرداری حداقل تغییرات صورت گرفت. به همین منظور با حفظ سنگ قدیمی نمای ساختمان و استفاده از شیشه های رنگی که تداعی گر خانه های قدیمی می باشد، نمای جدید ساختمان بازسازی شد.